Τον 17ο αιώνα, οι αστρονόμοι παρατηρούσαν τα σκοτεινά μέρη της Σελήνης και έκαναν λόγο για μεγάλες μάζες νερού στον φυσικό δορυφόρο της Γης. Περίπου 200 χρόνια αργότερα, η επιστημονική γνώμη είχε αλλάξει εντελώς και υποστήριζε σθεναρά ότι το φεγγάρι δεν έχει ούτε νερό ούτε ατμόσφαιρα. Σήμερα, οι επιστήμονες τείνουν να συμφωνήσουν με τους προκατόχους τους 400 χρόνια πριν.
Τρεις φορές εντός του 21ου αιώνα, ομάδες επιστημόνων έχουν βρεθεί απέναντι σε ευρήματα που υποστηρίζουν την ύπαρξη νερού στη Σελήνη. Το 2008, υπέρυθρη τεχνολογία εντόπισε πιθανά υπολείμματα πάγου στον νότιο πόλο του φεγγαριού. Το 2009, η ΝΑSA εντόπισε νερό κατά την πρόσκρουση αισθητήρα στην επιφάνειά του. Το 2020, η NASA εντόπισε μόρια νερού ακόμα και σε περιοχές… ηλιοφάνειας.
Γιατί μας ενδιαφέρει όμως το νερό στο φεγγάρι; Με τις βλέψεις περί αποικιών στον δορυφόρο της Γης, το νερό θα αποτελέσει έναν καθοριστικό φυσικό πόρο. Όχι μόνο η πόση του ή η αξιοποίησή του στη μαγειρική, το πλύσιμο και η θρέψη φυτών. Η πραγματική του αξία κρύβεται στα δομικά του στοιχεία, το οξυγόνο (αναπνοή) και το υδρογόνο (καύσιμο).
Από την άλλη, το κατά πόσο το νερό στο φεγγάρι είναι εύκολα αξιοποιήσιμο είναι μια τελείως διαφορετική υπόθεση. Το θετικότερο σενάριο θα ήταν η ύπαρξη ενός «μανδύα» πάγου στην επιφάνεια του φεγγαριού. Τα πράγματα δυσκολεύουν εφόσον το νερό είναι ένα με το χώμα στο υπέδαφος και η άντλησή του απαιτεί την εκσκαφή μεγάλων ποσοτήτων χώματος.
Πηγή: Financial Times
