Τα πλοία τύπου Fortune αποτέλεσαν τη δεύτερη πρόταση του ιαπωνικού ναυπηγικού ομίλου της Ishikawajima Harima μετά τον σχεδιασμό και τη ναυπήγηση των πλοίων τύπου Freedom, τα οποία είχαν δημιουργηθεί στο πλαίσιο της αντικατάστασης των τελευταίων Λίμπερτυ του παγκόσμιου στόλου στα μέσα του 1960.
Η αναγγελία του σχεδιασμού του νέου αυτού τύπου αποτέλεσε σημαντική είδηση για την παγκόσμια ναυτιλιακή κοινότητα. Τα Ναυτικά Χρονικά, στο τεύχος της 15ης Δεκεμβρίου 1970, στην ενότητα των «Τεχνικών Θεμάτων» του περιοδικού, προχώρησαν σε αφιέρωμα, παρουσιάζοντας όλες τις τεχνικές και σχεδιαστικές λεπτομέρειες του νέου αυτού τύπου πλοίου.
Κεντρικό ρόλο στον σχεδιασμό των Fortune διαδραμάτισε το κόστος κατασκευής τους. Ο ιαπωνικός ναυπηγικός όμιλος οργάνωσε ειδική ομάδα μελέτης, η οποία ανέλαβε να αναπτύξει λεπτομερές σχέδιο ώστε η τυποποιημένη μέθοδος κατασκευής να μειώνει το κόστος ναυπήγησης, ενώ υπήρξε πρόβλεψη για την τυποποίηση των εξαρτημάτων και λοιπών εφοδίων του πλοίου.
Σε ό,τι αφορά τα τεχνικά τους χαρακτηριστικά, τα ναυπηγεία της Ishikawajima Harima σχεδίασαν τα Fortune ώστε να διαθέτουν χωρητικότητα 21.500 dwt και υπηρεσιακή ταχύτητα σε έμφορτη κατάσταση 15 κόμβων. Το ολικό μήκος του πλοίου ήταν 164 μ. και το μέγιστο πλάτος 22,86 μ. Η κατανάλωση της 16κύλινδρης μηχανής Πήλστικ των 8.000 ίππων έφτανε τους 28,2 τόνους ημερησίως. Καθένα από τα πέντε κύτη των Fortune ήταν εφοδιασμένο με σύστημα φορτωτήρα 10 τόνων, ειδικά σχεδιασμένο για τις ανάγκες του πλοίου. Συνολικά, η χωρητικότητα των κυτών ανερχόταν σε 30.600 κυβικά μέτρα για χύδην φορτία και 29.000 κυβικά μέτρα για φορτία μεταφερόμενα σε σάκους.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα, τα ιαπωνικά ναυπηγεία είχαν ήδη δεχτεί παραγγελίες για 17 πλοία τύπου Fortune, με τη μαζική κατασκευή τους να υπολογίζεται από τον Ιούλιο του 1971 και έπειτα, με ρυθμούς κατασκευής τα 12 πλοία ετησίως.
H νέα αυτή ναυπηγική πρόταση των ιαπωνικών ναυπηγείων θα έβρισκε πρόσφορο έδαφος στην παγκόσμια ναυτιλιακή κοινότητα και ιδιαίτερα ανάμεσα στα μέλη της ελληνικής κοινότητας πλοιοκτητών, με ορισμένους εξ αυτών να αποτελούν «τους καλύτερους πελάτας των ιαπωνικών ναυπηγείων» από τις αρχές της δεκαετίας του 1950.
Το πρώτο πλοίο τύπου Fortune που κατασκευάστηκε παγκοσμίως ήταν το «Attica» του Μιχαήλ Μ. Ξυλά. Ο Μιχαήλ Μ. Ξυλάς υπήρξε μία από τις κορυφαίες φυσιογνωμίες της ελληνικής ναυτιλίας του 20ού αιώνα. Έχοντας ιδρύσει τη Faros Shipping στο Λονδίνο το 1947 και το γραφείο της «Πυρσός» το 1960 στον Πειραιά, είχε πάντοτε ως βασική φιλοσοφία του την επένδυση σε νεότευκτα πλοία. Αξίζει να σημειωθεί ότι διαχρονικά είχε αναπτύξει στενούς επιχειρηματικούς δεσμούς με την ιαπωνική ναυπηγική βιομηχανία και ιδιαίτερα με την Ishikawajima Harima.
Σε ό,τι αφορά το «Attica», τα Ναυτικά Χρονικά παρακολουθούσαν στενά την κατασκευή του πλοίου, δημοσιεύοντας ανά τακτά χρονικά διαστήματα ρεπορτάζ που αφορούσε την πρόοδο των εργασιών και την ολοκλήρωση της ναυπήγησης, όσο και σχετικό φωτογραφικό υλικό.
Η κατασκευή του πρώτου πλοίου τύπου Fortune είχε ξεκινήσει στις 17 Ιουλίου 1969 στην υπ’ αριθμόν 1 κλίνη των ναυπηγείων της Ishikawajima Harima στο Τόκιο. Τα επόμενα πλοία του ίδιου τύπου που θα κατασκευάζονταν μαζικά θα ναυπηγούνταν στην υπ’ αριθμόν 5 κλίνη του ίδιου ναυπηγείου, με την κατασκευή του δεύτερου Fortune να εκκινεί τον Ιούλιο του 1971. Η συγκεκριμένη μέθοδος για την κατασκευή θα επέτρεπε να αναλυθούν τα αποτελέσματα από τους πρώτους μήνες εκμετάλλευσης του «Attica», έτσι ώστε να υπάρχει η δυνατότητα να τροποποιηθούν ο σχεδιασμός και η ναυπήγηση των επόμενων πλοίων του ίδιου τύπου.
Τα Ναυτικά Χρονικά, στο τεύχος της 15ης Απριλίου 1971, δημοσίευσαν φωτογραφία του «Attica» υπό καθέλκυση. Το «Attica» καθελκύστηκε στα ναυπηγεία του Τόκιο της Ishikawajima Harima στις 5 Μαρτίου 1971, ενώ έγινε γνωστό ότι ο Μιχαήλ Μ. Ξυλάς είχε παραγγείλει συνολικά έξι πλοία αυτού του τύπου.
Το πρώτο πλοίο Fortune παραδόθηκε στον Οίκο Μ. Ξυλά το καλοκαίρι του 1971. Στο τεύχος της 1ης Αυγούστου 1971, τα Ναυτικά Χρονικά δημοσίευσαν φωτογραφία του ολοκληρωμένου πλέον «Attica» κατά τις δοκιμές του. Το περιοδικό ανέφερε χαρακτηριστικά ότι επρόκειτο για τύπο πλοίου «εξαιρετικώς μελετημένο εις τας προδιαγραφάς του», το οποίο θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως αποδοτικό μέσο μεταφοράς για κάθε είδος φορτίου, όπως αυτοκίνητα, containers και άλλα χύδην φορτία, καθώς τα κύτη του είχαν τη δυνατότητα να διαρρυθμίζονται αναλόγως του υπό μεταφορά φορτίου. Ταυτόχρονα, αναφερόταν ο εξαιρετικός βαθμός αυτοματοποίησης του πλοίου και «αι τεχνολογικαί τελειοποιήσεις», καθώς η λειτουργία των μηχανών, των μέσων φορτοεκφόρτωσης, των καλυμμάτων των κυτών ελεγχόταν από τη γέφυρα του «Attica».
Συνολικά, οι ναυπηγικές επενδύσεις του Οίκου Μ. Ξυλά στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου υπήρξαν σημαντικές. Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά για τον Μιχαήλ Μ. Ξυλά τα Ναυτικά Χρονικά στο τεύχος της 15ης Ιανουαρίου 1976, «κατά τα τελευταία έτη προέβη εις μαζικάς παραγγελίας σκαφών τύπου “Φρήντομ” και “Φόρτσιουν” εις τα ως άνω ναυπηγεία». Την περίοδο εκείνη, ο υπό διαχείριση στόλος του ανερχόταν σε 21 νεότευκτα πλοία μεταφοράς ξηρών φορτίων, συνολικής χωρητικότητας 493.107 dwt.
Τα πλοία τύπου Fortune έμελλε να αποδειχθούν ιδιαίτερα δημοφιλή για την παγκόσμια ναυτιλιακή κοινότητα. Σύμφωνα με το τεύχος της 1ης Δεκεμβρίου 1974 των Ναυτικών Χρονικών, μέχρι τότε είχαν παραδοθεί 30 πλοία τύπου Fortune από την Ishikawajima Harima.
Αξιοσημείωτο είναι το ότι μεγάλος αριθμός πλοίων τύπου Fortune κατασκευάστηκαν για λογαριασμό ελληνικών εφοπλιστικών Οίκων. Εκτός από τον Μιχαήλ Μ. Ξυλά, ο Αντώνης Ι. Αγγελικούσης κατά τα επόμενα χρόνια ‒και μέχρι το 1973‒ είχε προχωρήσει σε παραγγελία 10 πλοίων τύπου Fortune. Σε φωτογραφικό αφιέρωμα του περιοδικού στο τεύχος της 15ης Ιουνίου 1976, τα Ναυτικά Χρονικά πραγματοποίησαν αναφορά στην έναρξη των εργασιών του 46ου κατά σειρά Fortune, το οποίο είχε παραγγελθεί για λογαριασμό του Αριστείδη Αλαφούζου.
Μπορείτε να διαβάσετε το αφιέρωμα των Ναυτικών Χρονικών στην καθέλκυση του «Attica» εδώ. Το αφιέρωμα του περιοδικού στον τύπο Fortune είναι προσβάσιμο από εδώ.
Η ψηφιοποίηση του αρχείου των τευχών από το 1931 έως το 1983 είναι μια ευγενική χορηγία του Ιδρύματος Ευγενίδου, στη μνήμη της Μαριάνθης Σίμου.
