Το φορτηγό πλοίο «Andros Star» αποτέλεσε τμήμα μιας σημαντικής παραγγελίας της Orion του Οίκου των Υιών Πέτρου Γουλανδρή στα ναυπηγεία Ishikawajima του Τόκιο το 1956. Η κατασκευή και τα χαρακτηριστικά του πλοίου έμελλε να συγκεντρώσουν το ενδιαφέρον της ελληνικής αλλά και της διεθνούς ναυτιλιακής κοινότητας.
Η πρώτη αξιοσημείωτη αναφορά στη ναυπήγηση του πλοίου στο αρχείο τευχών των Ναυτικών Χρονικών εντοπίζεται στο τεύχος της 15ης Ιουλίου 1956, με αφορμή το delivery του πλοίου στις 20 Απριλίου 1956. Στο συγκεκριμένο τεύχος δημοσιεύτηκε φωτογραφία του πλοίου, η οποία συνοδεύτηκε και με κάποια από τα τεχνικά χαρακτηριστικά του.
Το γεγονός ότι το «Andros Star» ανήκε σε έναν από τους πιο πρωτοποριακούς τύπους πλοίων που ναυπηγούνταν εκείνη την περίοδο στην Ιαπωνία οδήγησε τη συντακτική ομάδα του περιοδικού να πραγματοποιήσει εκτενέστερο αφιέρωμα λίγους μήνες αργότερα. Πιο συγκεκριμένα, τα Ναυτικά Χρονικά, στο τεύχος της 1ης Οκτωβρίου 1956, προχώρησαν σε αφιέρωμα με τίτλο «Αι πρωτοποριακαί ναυπηγήσεις των Ελλήνων εις τα ιαπωνικά ναυπηγεία». Λίγα μόλις χρόνια από την πρώτη ναυπήγηση ελληνικών συμφερόντων στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου το 1952, η δραστηριότητα ελληνικών εφοπλιστικών οίκων στην Ιαπωνία καταγράφεται ως ιδιαίτερα έντονη, με τα Ναυτικά Χρονικά να κάνουν λόγο για μεγάλο αριθμό φορτηγών πλοίων υπό κατασκευή. Όπως αναφέρει το περιοδικό, από τα πλοία αυτά, δύο ήταν οι χαρακτηριστικότεροι και επικρατέστεροι τύποι, οι οποίοι συγκέντρωναν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Ο πρώτος τύπος φορτηγού πλοίου που αναφέρουν τα Ναυτικά Χρονικά στο αφιέρωμά τους ήταν χωρητικότητας 14.800 dwt, με κλειστό shelter deck, ταχύτητας 15 μιλίων και μηχανές εγκατεστημένες στο μέσο του πλοίου. Το πρώτο κατασκευασθέν πλοίο αυτού του τύπου ήταν το «Atlantic Glory», το οποίο κατασκευάστηκε στα ναυπηγεία Ναγκόγια και ανήκε στον Σταύρο Λιβανό. Σύμφωνα με τα Ναυτικά Χρονικά, ο πρωτοπόρος Έλληνας εφοπλιστής είχε υπό κατασκευή και άλλα πλοία αυτού του τύπου.
Ο δεύτερος τύπος πλοίου, στον οποίο ανήκε και το «Andros Star», αποτελούνταν από μια ομάδα επτά φορτηγών, τα οποία είχαν ναυπηγηθεί για διάφορους ελληνικούς εφοπλιστικούς οίκους, με την Orion να έχει παραλάβει τα πέντε από αυτά.
Ένα από τα αξιοσημείωτα γεγονότα που αφορούσαν τα συγκεκριμένα πλοία ήταν ότι όλα κατασκευάστηκαν στην ίδια εσχάρα των ναυπηγείων, προκειμένου να εξοικονομηθεί χρόνος ναυπήγησης, με την κατασκευή κάθε πλοίου να ξεκινάει πριν από την καθέλκυση του προηγούμενου. Με την εφαρμογή της εν λόγω τεχνικής, ο χρόνος κάθε κατασκευής μειώθηκε κατά 4 με 6 εβδομάδες.
Σε ό,τι αφορά τα τεχνικά χαρακτηριστικά τους, στα φορτηγά τύπου «Andros Star», όπως τα αναφέρουν τα Ναυτικά Χρονικά, οι μηχανές αλλά και η γέφυρα βρίσκονταν στην πρύμνη ‒ χαρακτηριστικό όχι σύνηθες εκείνη την εποχή. Διέθεταν χωρητικότητα 14.800 dwt, είχαν ολικό μήκος 521,1 πόδια, πλάτος 62,4 πόδια και ύψος 41,4 πόδες.
Οι προωστήριες μηχανές, κατασκευής των ναυπηγείων, είχαν μέγιστη δύναμη 8.200 ίππους. Κατά τις δοκιμές τους, ανέπτυξαν ταχύτητα 18,27 μιλίων, ενώ η υπηρεσιακή τους ταχύτητα άγγιζε τα 16,5 μίλια. Διέθεταν επίσης 6 κύτη φορτίου, ενώ είχαν εφοδιαστεί με ατμοκίνητους γερανούς για τη φόρτωση και την εκφόρτωση εμπορευμάτων.
Όπως σημειώνουν τα Ναυτικά Χρονικά, η τοποθέτηση της γέφυρας στην πρύμνη καθιστούσε τα πλοία αυτά κατάλληλα για φορτία μεταλλευμάτων. Μάλιστα, για τη διευκόλυνση της ναυσιπλοΐας, κατά τη διάρκεια της ναυπήγησης, το ύψος της γέφυρας αυξήθηκε κατά 8 πόδια από τις αρχικές προδιαγραφές, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα πλήρους οπτικού πεδίου πέραν της πρώρας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα επτά αυτά πλοία προκάλεσαν ζωηρό ενδιαφέρον στους ναυπηγικούς κύκλους της Ιαπωνίας, ενώ ακολούθησαν περαιτέρω παραγγελίες του συγκεκριμένου τύπου πλοίου από άλλα μέλη της διεθνούς εφοπλιστικής κοινότητας.
Η κατασκευή του «Andros Star», όπως φαίνεται, υπήρξε ιδιαίτερα καινοτόμα αλλά και δημοφιλής. Η ναυπήγηση του συγκεκριμένου τύπου πλοίου συνιστά ακόμα ένα σημαντικό κεφάλαιο για την παρουσία του ελληνικού ναυτιλιακού επιχειρείν στην Ιαπωνία. Τέσσερα μόλις χρόνια από την παραλαβή του πρώτου ελληνικών συμφερόντων εμπορικού πλοίου από ιαπωνικές γιάρδες το 1952, οι ελληνικές επενδύσεις στην ιαπωνική ναυπηγική βιομηχανία καταγράφονται όχι μόνο ως ιδιαίτερα σημαντικές αριθμητικά, αλλά και σε μεγάλο βαθμό καινοτόμες. Ταυτόχρονα, καθίσταται σαφές ότι ορισμένοι ελληνικοί ναυτιλιακοί οίκοι, οι οποίοι στηρίζονταν κατά κύριο λόγο στη ναυπήγηση νεότευκτων για την επέκταση του στόλου τους, συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό στην εξελικτική πορεία του σχεδιασμού και της ναυπήγησης διαφόρων τύπων πλοίων.
Μπορείτε να διαβάσετε το αφιέρωμα των Ναυτικών Χρονικών στα φορτηγά τύπου «Andros Star» εδώ.
Η ψηφιοποίηση του αρχείου των τευχών από το 1931 έως το 1983 είναι μια ευγενική χορηγία του Ιδρύματος Ευγενίδου, στη μνήμη της Μαριάνθης Σίμου.
