Οι επιταχυνόμενες προσπάθειες της Ευρώπης να καλύψει το ενεργειακό κενό που άφησε η Ρωσία το 2022 έχουν κριθεί επιτυχείς, ωστόσο μια παράμετρος δημιουργεί ανησυχία.
Σύμφωνα με έρευνα του Institute for Energy Economics and Financial Analysis (IEEFA), το χάσμα μεταξύ δυναμικότητας και ζήτησης LNG στην Ευρώπη συνεχίζει να διευρύνεται. Η Ευρώπη έχει προσθέσει έξι νέους τερματικούς σταθμούς υγροποιημένου φυσικού αερίου από τις αρχές του 2022, καθώς και μία επέκταση, έναν τερματικό σταθμό που είχε προηγουμένως «παγώσει» και μία νέα πλωτή μονάδα επαναεριοποίησης και αποθήκευσης φυσικού αερίου (FSRU) που έχει ελλιμενιστεί αλλά δεν έχει ακόμη λειτουργήσει, ενώ οι εισαγωγές LNG παρουσιάζουν ελεύθερη πτώση και η κατανάλωση φυσικού αερίου συνεχίζει να μειώνεται. Ειδικότερα, η Ευρώπη έχει προσθέσει 36,5 δισ. κυβικά μέτρα (bcm) νέας δυναμικότητας υγροποιημένου φυσικού αερίου από τις αρχές του 2022, ενώ η κατανάλωση έχει αυξηθεί μόνο κατά 4,8 bcm μέχρι στιγμής φέτος, σε σχέση με την αύξηση κατά 46,2 bcm την ίδια περίοδο το 2022.
Η δυναμικότητα εισαγωγών LNG αναμένεται στα 406 bcm το 2030, αύξηση 143 bcm από τα επίπεδα του 2021, ενώ η κατανάλωση αερίου θα διαμορφωθεί σε 400 bcm, καθώς η Ευρώπη προχωρά με τις πολιτικές της για μείωση της ζήτησης αερίου.
Μεταξύ Ιανουαρίου και Σεπτεμβρίου 2023, το ποσοστό χρήσης των τερματικών LNG της Ευρώπης άγγιξε το 58%, με το IEEFA να υπογραμμίζει ότι, ενόψει της μειωμένης κατανάλωσης φυσικού αερίου, εγείρονται ερωτηματικά για το κατά πόσο η Ευρώπη χρειάζεται να κατασκευάσει επιπλέον υποδομές LNG με ορίζοντα το 2030.
Ενώ οι εισαγωγές LNG της Ευρώπης από τον Ιανουάριο έως τον Σεπτέμβριο του 2022 αυξήθηκαν κατά 62% σε σύγκριση με την ίδια περίοδο του 2021, το 2023 έχουν αυξηθεί κατά μόλις 4% σε ετήσια βάση. Εν τω μεταξύ, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επιτύχει τους στόχους της για την αποθήκευση φυσικού αερίου τον χειμώνα νωρίτερα από το χρονοδιάγραμμα. Οι εισαγωγές από τη Ρωσία παραμένουν στα ίδια επίπεδα, με το Βέλγιο, τη Γαλλία και την Ισπανία να αποτελούν τους κορυφαίους εισαγωγείς.
