Σε συνέχεια της δημοσίευσης τον περασμένο μήνα της έκθεσης του ΙΕΑ Net Zero (NZE) 2050, η δημοσίευση της έκθεσης World Energy Outlook (WEO) 2023 περιλαμβάνει εκτιμήσεις για το πότε η ζήτηση πετρελαίου μπορεί να κορυφωθεί, λαμβάνοντας υπόψη το Stated Policies Scenario (STEPS) με βάση την τρέχουσα πορεία των παγκόσμιων πολιτικών απανθρακοποίησης.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι πρόκειται για ένα μόνο από τα τρία εναλλακτικά σενάρια πρόβλεψης και έρχεται σε αντίθεση με τα συμπεράσματα του σεναρίου NZE για μηδενικό ισοζύγιο εκπομπών έως το 2050. Ωστόσο, βλέπουμε ορισμένες χώρες να υποχωρούν από τις δεσμεύσεις τους για το κλίμα, γεγονός που προσθέτει περαιτέρω ασάφεια στις μακροπρόθεσμες προβλέψεις. Στο STEPS, ο ΙΕΑ έχει αναθεωρήσει προς τα κάτω τις προβλέψεις του για τη ζήτηση ορυκτών καυσίμων σε όλους τους τομείς, σε σχέση με την περσινή έκθεση, λόγω της απώλειας μεριδίου αγοράς τους έναντι των τεχνολογιών καθαρής ενέργειας και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Όπως τονίζει η Gibson Shipbrokers στο τελευταίο της report, η εξέλιξη αυτή έχει σημαντικές επιδράσεις για την αγορά δεξαμενόπλοιων και τις μακροπρόθεσμες προοπτικές της όσον αφορά τη ζήτηση.
Στην τελευταία έκθεσή του, ο ΙΕΑ εκτιμά ότι η ζήτηση πετρελαίου θα κορυφωθεί στα 104,5 εκατ. βαρέλια/ημέρα το 2030, προτού μειωθεί στα 102,1 εκατ. βαρέλια/ημέρα το 2050. Σύμφωνα με τις αμέσως προηγούμενες εκτιμήσεις, το peak της ζήτησης θα επιτυγχανόταν πέντε χρόνια αργότερα και πλέον συνολικά η ζήτηση το 2050 προβλέπεται να είναι μικρότερη κατά 5 εκατ. βαρέλια/ημέρα. Παρά το γεγονός ότι τα χαμηλότερα επίπεδα ζήτησης αποτελούν δυσάρεστα νέα για την αγορά δεξαμενόπλοιων, σε σχετικούς όρους, τα επίπεδα αυτά δεν είναι «απαγορευτικά». Ομοίως, παρά τη μείωση της ζήτησης για βενζίνη και ντίζελ, αυτή θα αντισταθμιστεί εν μέρει από την αύξηση της ζήτησης πετρελαίου από τους τομείς των αερομεταφορών και των πετροχημικών μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2030, ενώ αναμένεται μόνο περιορισμένη μείωση της απόλυτης ζήτησης μέχρι το 2050.
Την ίδια ώρα, από την πλευρά της προσφοράς, η παγκόσμια παραγωγή αναμένεται να ανέλθει σε 101,5 εκατ. βαρέλια/ημέρα το 2030 και στη συνέχεια να μειωθεί στα 97,4 εκατ. βαρέλια/ημέρα το 2050. Κατά την περίοδο αυτή, αναδυόμενοι παραγωγοί και μη συμβατικές πηγές θα αυξήσουν τα μερίδια αγοράς τους. Όπως και στην περίπτωση της ζήτησης, όταν οι μειώσεις αυτές εξετάζονται σε σχετικούς όρους, οι προβλέψεις αυτές δεν είναι κατ’ ανάγκη τόσο ανησυχητικές όσο ίσως περιμένουν ορισμένοι κύκλοι της αγοράς.
Από τα παραπάνω αντιλαμβάνεται κανείς ότι το μέλλον της αγοράς των δεξαμενόπλοιων παραμένει ερωτηματικό. Η μετάβαση προς καθαρότερες μορφές ενέργειας είναι μια πραγματικότητα, αλλά η απανθρακοποίηση θα είναι μια μακρά διαδικασία μείωσης της ζήτησης ορυκτών καυσίμων και, αναπόφευκτα, νέες ευκαιρίες θα προκύψουν πιθανότατα στην πορεία. Από την άλλη, εάν τα χαμηλά επίπεδα παραγγελιών διατηρηθούν, οι επιδράσεις της χαμηλότερης ζήτησης στα δεξαμενόπλοια θα αντισταθμιστούν.
Επιπλέον, η κορύφωση της ζήτησης πετρελαίου θα διαφέρει ανάλογα με την περιοχή, με την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική να καταγράφουν μεγαλύτερη πρόοδο στις προσπάθειες ενεργειακής μετάβασης. Ενώ οι ασιατικές χώρες, ιδίως η Κίνα, επιταχύνουν τις προσπάθειές τους για μετάβαση και υιοθέτηση των ηλεκτρικών οχημάτων, η εκτεταμένη πετροχημική βιομηχανία τους θα συνεχίσει να δίνει ώθηση στη ζήτηση πετρελαίου και κατά την επόμενη δεκαετία.
