Επτά έτη μάς χωρίζουν από τους μεσοπρόθεσμους στόχους του IMO όσον αφορά τις εκπομπές των πλοίων και ένα ερώτημα παραμένει φλέγον: Είναι ο παγκόσμιος στόλος σε θέση να ανανεωθεί με τον απαιτούμενο ρυθμό;
Σε πρόσφατη έκθεσή της, η ναυλομεσιτική Xclusiv εστιάζει στις εκτιμήσεις για την ανάπτυξη του στόλου τα ερχόμενα έτη. Ειδικότερα, δίνει βάση στις παραδόσεις, στις παραγγελίες και στις διαλύσεις πλοίων, προσπαθώντας να σκιαγραφήσει το ηλικιακό προφίλ του στόλου το 2030 και κατά πόσο θα είναι αρκετά ενεργειακά αποδοτικός για να συμμορφωθεί με τους στόχους του IMO.
Σήμερα, ο παγκόσμιος στόλος bulk carriers, tankers, containerships και gas carriers χωρητικότητας μεγαλύτερης των 10.000 dwt αριθμεί 29.435 πλοία. Εντός του 2024 και του 2025 αναμένεται να εισέλθουν επιπλέον 1.118 (2024) και 854 (2025) πλοία των προαναφερθέντων τύπων στον παγκόσμιο στόλο.
Βάσει αυτού και λαμβάνοντας υπόψη ότι τα ναυπηγεία εξασφαλίζουν κατά μέσο όρο παγκοσμίως παραγγελίες για τη ναυπήγηση 1.000 πλοίων, εντός των επόμενων επτά ετών, ο παγκόσμιος στόλος θα αυξηθεί περί τα 7.000 πλοία. Συνεπώς, η Xclusiv εκτιμά ότι 12.200 πλοία του παγκόσμιου στόλου θα έχουν ηλικία μεγαλύτερη των 20 ετών.
Από την άλλη, κατά μέσο όρο πωλούνται προς διάλυση 320 πλοία και κατ’ επέκταση, μέχρι και το 2030, 2.200 πλοία θα οδηγηθούν σε διαλυτήρια.
Τα προαναφερθέντα οδηγούν την Xclusiv να προβλέψει ότι το 30% του παγκόσμιου στόλου (bulk carriers, tankers, containerships, gas carriers) θα έχει ηλικία τουλάχιστον 21 ετών έως το 2030. Στο πλαίσιο αυτό, πόσο εφικτό είναι για τα πλοία αυτά να συμμορφωθούν στους περιβαλλοντικούς στόχους του IMO, εφόσον δεν είναι αρκετά ενεργειακά αποδοτικά;
Το συγκεκριμένο ερώτημα φαίνεται να θορυβεί και τη ναυπηγική βιομηχανία. Άλλωστε, βάσει δεδομένων της Xclusiv, τα τελευταία δύο έτη επανεκκινούν λειτουργίες ναυπηγεία που είχαν κλείσει. Το 2022 υπήρχαν 206 ναυπηγεία παγκοσμίως σε θέση να κατασκευάσουν bulk carriers, tankers, containerships και gas carriers χωρητικότητας μεγαλύτερης των 10.000 dwt. Τον Σεπτέμβριο του 2023, ο εν λόγω αριθμός είχε διαμορφωθεί σε σχεδόν 300, με τις περισσότερες νέες προσθήκες στη λίστα να βρίσκονται στην Κίνα (73).
Η αύξηση της ετήσιας παραγωγικής ικανότητας της διεθνούς ναυπηγικής βιομηχανίας μπορεί να αποτελεί τη λύση. Πέραν αυτού, καθώς η Κίνα είναι εκείνη που προσθέτει συνεχώς περισσότερες υποδομές, η ανάγκη ανανέωσης του στόλου θα στρέψει «αναγκαστικά» ολοένα περισσότερες ναυτιλιακές εταιρείες στην αγκαλιά του Πεκίνου, οδηγώντας πιθανώς σε μια μη αναστρέψιμη πρωτοκαθεδρία της κινεζικής ναυπηγικής βιομηχανίας στον διεθνή στίβο.
