28 Οκτωβρίου 2016 – Τιμή στους Έλληνες ναυτικούς που χάθηκαν για την...

28 Οκτωβρίου 2016 – Τιμή στους Έλληνες ναυτικούς που χάθηκαν για την ελευθερία στις θάλασσες του κόσμου

796
28 Οκτωβρίου 2016 – Τιμή στους Έλληνες ναυτικούς που χάθηκαν για την ελευθερία στις θάλασσες του κόσμου

Αντίκρυ η θάλασσα. Και πέρα ουρανός, όλο ουρανός. Ανάμεσα στις δυο γαλανές απεραντοσύνες, ατρόμητο το Ελληνικό καράβι, περήφανη η γαλανόλευκη, όρθιος ο τιμημένος θαλασσινός μας. Όρθιος. Ξέρει το βάρος που κρατεί στο στιβαρό του ώμο. Μα δε λυγίζουν εύκολα τα γόνατα γιγάντων.

28 Οκτωβρίου 1940. 76 χρόνια πριν, η Ελλάδα εισέρχεται στον πόλεμο στον πλευρό των Συμμάχων και εναντίον των δυνάμεων του Άξονα, αρνούμενη να δεχθεί τις ιταλικές αξιώσεις, τις οποίες περιείχε το ιταλικό τελεσίγραφο που επιδόθηκε στον τότε πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά. Η Ιταλία απαιτούσε τη σύμφωνη γνώμη της Ελλάδας για ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει στρατηγικά σημεία της χώρας για να προετοιμάσει το έδαφος της ιταλικής προώθησης προς την Αφρική. Μία εποχή αγώνων και θυσιών αρχίζει για τον ελληνικό λαό, που μάχεται για να προστατεύσει τα πάτρια εδάφη και το δικαίωμά του να ζει ελεύθερος.
Το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό ρίχτηκε από την πρώτη στιγμή στη μάχη για την προάσπιση των εθνικών θαλάσσιων συνόρων και πλήρωσε βαρύ τίμημα στα χρόνια του Πολέμου. Μετά την κατάληψη της Κρήτης από τους Γερμανούς τον Απρίλιο του 1941, ο ελληνικός πολεμικός στόλος αναζητά καταφύγιο στην Αλεξάνδρεια και από εκεί μαζί με τις συμμαχικές δυνάμεις θα δώσει τη Μάχη της Μεσογείου, με μεγάλες απώλειες σε πλοία αλλά και σε Έλληνες ναύτες και αξιωματικούς. Τα πλοία του στόλου μας που κατέφτασαν στην Αλεξάνδρεια ήταν το καταδρομικό Αβέρωφ, 6 αντιτορπιλικά, 3 τορπιλοβόλα, 5 υποβρύχια και το πλωτό συνεργείο Ήφαιστος. Στην αρχή συνόδευαν νηοπομπές και ενεργούσαν περιπολίες στην ανατολική Μεσόγειο, ενώ από τον Ιανουάριο έως τον Απρίλιο του 1942 τα ελληνικά πολεμικά πλοία συνόδευαν νηοπομπές στον Ινδικό Ωκεανό και στην Ερυθρά Θάλασσα, αλλά και στην κεντρική Μεσόγειο.
Κι αν το ένδοξο Πολεμικό μας Ναυτικό έδινε τη Μάχη της Μεσογείου, ο ελληνικός εμπορικός στόλος έδινε μία άλλη μάχη, αυτήν του Ατλαντικού. Τα ελληνικά εμπορικά πλοία είχαν αναλάβει ενεργό ρόλο στον εφοδιασμό της Αγγλίας και των συμμαχικών στρατευμάτων στην Ευρώπη, αντιμετωπίζοντας τον κίνδυνο τορπιλισμού από τα εκατοντάδες γερμανικά υποβρύχια, που «όργωναν» τον Ατλαντικό Ωκεανό και όχι μόνο. Αλλά εκτός από τα υποβρύχια τα ελληνικά εμπορικά πλοία είχαν να αντιμετωπίσουν και τα εκατοντάδες πολεμικά αεροσκάφη της Γερμανίας και τις βόμβες τους.
Τα ελληνικά φορτηγά και ο Έλληνας ναυτικός ζούσε καθημερινώς με τον θάνατο στο «πλευρό» του και ήταν υποχρεωμένα τα πλοία μας να συμμετέχουν σε νηοπομπές για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την απειλή της βύθισης.
Τα πλοία μας για να αντιμετωπίσουν τα γερμανικά υποβρύχια, που περιπολούσαν στον Ατλαντικό Ωκεανό, συγκεντρώνονταν σε λιμάνια του Καναδά και των ΗΠΑ και από εκεί σε κομβόι 30-40 πλοίων και με συνοδεία πολεμικών κατευθύνονταν προς την Αγγλία. Τα πλοία, ανάλογα με την ταχύτητά τους, επέλεγαν το κομβόι των επτά ή των δέκα μιλίων. Τα πιο γρήγορα από αυτά ταξίδευαν μόνα τους, χωρίς συνοδεία πολεμικών σκαφών.
Τα ελληνικά πλοία που συμμετείχαν σε νηοπομπές ταξίδευαν σε σειρές το ένα πίσω από το άλλο και με πλήρη συσκότιση το βράδυ, τις ώρες που συνήθως έκαναν επίθεση τα υποβρύχια. Τα τζάμια τα έβαφαν με λαδομπογιά και όταν άνοιγε κάποιο ναυτικός την πόρτα για να βγει στην κουβέρτα τα φώτα έσβηναν αυτόματα. Τα φανάρια της πορείας ήταν σβηστά και το κάθε βαπόρι τραβούσε πίσω από την πρύμη μία κατασκευή, που τα απόνερά της φωσφόριζαν το βράδυ και έτσι έβλεπε το άλλο βαπόρι που ακολουθούσε.
Όταν τορπιλιζόταν κάποιο βαπόρι, το κομβόι συνέχιζε την πορεία του χωρίς να μαζεύει τους ναυαγούς, αν υπήρχαν, και έτσι πολλοί, αν και καταφέρνανε να μπουν σε βάρκες ή σχεδίες, πέθαιναν από το κρύο μέχρι να φτάσει κάποια βοήθεια.
Με την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο ελληνικός εμπορικός στόλος κατατασσόταν στην ένατη θέση μεταξύ των πρώτων δέκα διεθνώς στόλων, έχοντας στο δυναμικό του 607 πλοία χωρητικότητας 1,8 εκατ. κοχ. Το 1945, όταν ο πόλεμος έληξε, το εμπορικό μας ναυτικό μετρούσε από βομβαρδισμούς, τορπιλισμούς και νάρκες απώλειες 486 φορτηγών πλοίων, χωρητικότητας 1.408.000 κοχ. Με άλλα λόγια, το 72% του στόλου μας είχε χαθεί. Και μαζί του -από τους σχεδόν 19.000 Έλληνες ναυτικούς- χάθηκαν 2.500, ενώ άλλοι 2.500 έμειναν ανάπηροι και πολλοί είχαν παραφρονήσει.

Προς όλους αυτούς τους αφανείς ήρωες των θαλασσών μας, για όλους αυτούς τους Έλληνες που έδωσαν την ζωή τους για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι, τα Ναυτικά Χρονικά εκφράζουν τον σεβασμό τους. Η μνήμη τους δεν χάθηκε και πάντα θα παραμένει ζωντανή, για να μας θυμίζει το μεγαλείο του Έλληνα ναυτικού και να καταδεικνύει τη σημασία της θάλασσας, του στόλου μας και των ναυτικών μας για την ίδια την ύπαρξη, για το ίδιο το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας.

Τα Ναυτικά Χρονικά με αφορμή την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 εύχονται στους αναγνώστες τους και σε όλους τους Έλληνες «Χρόνια Πολλά».

Φωτό: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΛΑΧΟΣ

Ακολουθήστε τα Ναυτικά Χρονικά στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από την ελληνική Nαυτιλία, τις Μεταφορές και το Διεθνές Εμπόριο.