To ΔΝΤ ανακοίνωσε πρόσφατα ότι το παγκόσμιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ κατέγραψε πτώση το 2022 για δεύτερη διαδοχική χρονιά, ωστόσο η πτώση αυτή ενδέχεται να «ταβανιάσει», δεδομένου ότι η ανάπτυξη μετά την πανδημία επιβραδύνεται.
Ειδικότερα, το χρέος μειώθηκε στο 238% του παγκόσμιου ΑΕΠ, από το 248% το 2021 και το 258% το 2020. Ωστόσο, η πτώση των τελευταίων δύο ετών, η οποία οφείλεται στην ισχυρή ανάπτυξη και στον πληθωρισμό, έχει ανακτήσει μόνο τα δύο τρίτα περίπου της αύξησης του παγκόσμιου χρέους που προκλήθηκε από τον COVID. Ενδεικτικά, το προαναφερθέν ποσοστό κινείται κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από τα επίπεδα του 2019. Μάλιστα, σε όρους δολαρίων, κινήθηκε στα $235 τρισ. ή $200 δισ. υψηλότερα από τα επίπεδα του 2021. Στο ίδιο μήκος κύματος και το ιδιωτικό χρέος, το οποίο υποχώρησε κατά 12 ποσοστιαίες μονάδες, χωρίς να «επουλώσει» τις πληγές της πανδημίας.
Πριν από την πανδημία, η αναλογία χρέους προς ΑΕΠ αυξανόταν επί δεκαετίες. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, το παγκόσμιο δημόσιο χρέος τριπλασιάστηκε, φθάνοντας στο 92% του ΑΕΠ ή λίγο πάνω από $91 τρισ. στα τέλη του 2022. Το ιδιωτικό χρέος επίσης τριπλασιάστηκε, στο 146% του ΑΕΠ ή σχεδόν στα $144 τρισ. Η Κίνα διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο για την εκτίναξη του δημόσιου χρέους, καθώς τις τελευταίες δεκαετίες ο δανεισμός της υπερέβαινε την οικονομική ανάπτυξη, σημειώνει το ΔΝΤ. Η αναλογία χρέους προς ΑΕΠ κινήθηκε στα ίδια περίπου με αυτή στις ΗΠΑ, ενώ σε όρους δολαρίων το χρέος της Κίνας ($47,5 τρισ.) είναι σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα σε σύγκριση με τις ΗΠΑ (περίπου στα $70 τρισ.)
Στις αναπτυσσόμενες χώρες μεσαίου εισοδήματος, το χρέος επίσης έχει αυξηθεί σημαντικά τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Περισσότερες από τις μισές αναπτυσσόμενες χώρες με χαμηλό εισόδημα βρίσκονται ή διατρέχουν υψηλό κίνδυνο χρέους, ενώ τα κρατικά ομόλογα για περίπου το ένα πέμπτο των αναδυόμενων αγορών τελούν υπό διαπραγμάτευση σε επίπεδα που προκαλούν πονοκεφάλους.
