Η παγκόσμια οικονομία ζει στον ρυθμό του πολέμου στην Ουκρανία και τις συνέπειές του, που ξεκινούν από την εκτόξευση των τιμών των πρώτων υλών και φθάνει μέχρι τις παράπλευρες επιπτώσεις των δυτικών κυρώσεων που έχουν επιβληθεί στην Ρωσία.
Εκτόξευση των τιμών των πρώτων υλών
Καθώς η Ρωσία είναι μεγάλος παραγωγός υδρογονανθράκων, οι τιμές των ενεργειακών αγαθών έχουν εκτοξευθεί. Από τα 90 δολάρια τον Φεβρουάριο, το βαρέλι του Brent της Βόρειας Θάλασσας έφθασε στα 139,13 δολάρια στις 7 Μαρτίου – πρωτοφανές μετά την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 – και έκτοτε οι διακυμάνσεις είναι ισχυρές.
Επιδοτήσεις ανακοινώθηκαν επίσης για τους λογαριασμούς της ηλεκτρικής ενέργειας και του φυσικού αερίου, το οποίο έφθασε τα 345 ευρώ ανά MWh στην ολλανδική πλατφόρμα συναλλαγών TFF στις 7 Μαρτίου.
Η ενεργειακή της εξάρτηση από την Μόσχα ανάγκασε την Ευρωπαϊκή Ένωση να μην επιβάλει εμπάργκο στους ρωσικούς υδρογονάνθρακες, αντίθετα με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά επιδιώκει, πλέον, την ενεργειακή ανεξαρτησία της από την Μόσχα μέχρι το 2027.
Παρασυρμένες από τις τιμές της ενέργειας, οι τιμές των μετάλλων που παράγονται μαζικά στην Ρωσία -νικέλιο, αλουμίνιο…-εκτοξεύθηκαν επίσης σε πρωτοφανή επίπεδα, προκαλώντας αύξηση του κόστους παραγωγής.
Απειλές για την διατροφική ασφάλεια
Για «τυφώνα λιμών» προειδοποιεί ο ΟΗΕ. «Ο πόλεμος στην Ουκρανία σημαίνει πείνα στην Αφρική», σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η σύρραξη αφορά δύο γεωργικές υπερδυνάμεις, την Ρωσία και την Ουκρανία, που διασφαλίζουν το 20% των παγκόσμιων εξαγωγών σιτηρών. Κατά συνέπεια, η εκτόξευση των τιμών των σιτηρών και των ελαίων ήταν άμεση.
Ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών για τα Τρόφιμα και την Γεωργία (FAO) ανακοίνωσε ότι φοβάται πως 8 έως 13 εκατομμύρια άνθρωποι επιπλέον είναι πιθανόν να υποφέρουν από υποσιτισμό στον κόσμο αν διαρκέσει ο πόλεμος.
Μέχρι σήμερα, οι προβλέψεις είναι στο κόκκινο: κανένα πλοίο δεν αποπλέει πλέον από την Ουκρανία, όπου η ανησυχία συγκεντρώνεται πλέον στην σπορά της άνοιξης, η οποία ανακοινώθηκε ότι θα είναι μειωμένη κατά 25% έως 40%.
Και αν, για το σιτάρι, η παραγωγή των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ινδίας και της Ευρώπης μπορεί εν μέρει να υποκαταστήσει τις ελλείψεις, το ζήτημα είναι πιο πολύπλοκο με το ηλιέλαιο και το αραβοσιτέλαιο, για τα οποία η Ουκρανία είναι ο πρώτος και ο τέταρτος εξαγωγές παγκοσμίως αντίστοιχα.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
