Toν περασμένο Φεβρουάριο συνήλθε στον ΙΜΟ η έβδομη σύνοδος της υποεπιτροπής για το Pollution Prevention and Response (PPR7). Μεταξύ των θεμάτων που συζητήθηκαν στο Λονδίνο, ένα ήταν αυτό που ουσιαστικά μονοπώλησε το ενδιαφέρον: η απαγόρευση της χρήσης και της μεταφοράς HFO από τα πλοία που διασχίζουν τα ύδατα του Αρκτικού Ωκεανού.
Πιο συγκεκριμένα, working group του PPR7 πρότεινε την απαγόρευση της χρήσης και της μεταφοράς βαρέων καυσίμων από τα πλοία στον Αρκτικό Ωκεανό, με ισχύ από την 1η Ιουλίου 2024. Ωστόσο, εξαιρέσεις που περιλαμβάνονταν στο προσχέδιο κείμενο θα επέτρεπαν σε ορισμένα πλοία, και συγκεκριμένα σε όσα είναι εγγεγραμμένα στα εθνικά νηολόγια κρατών των οποίων οι ακτογραμμές είναι στον Αρκτικό Ωκεανό, να καίνε HFO μέχρι και την 1η Ιουλίου 2029.
Νέα μελέτη του International Council on Clean Transportation επιχειρεί να αξιολογήσει τον αντίκτυπο αυτών των εξαιρέσεων, εκτιμώντας τη μείωση των εκπομπών άνθρακα σε περίπτωση που η πρόταση απαγόρευσης μεταφοράς και χρήσης HFO από πλοία είχε εφαρμοστεί από το 2019.
Η ανάλυση παίρνει ως δεδομένο ότι όλα τα πλοία, τα οποία περιλαμβάνονται στις εξαιρέσεις, τελικά κάνουν χρήση αυτών, ενώ δεν προβαίνουν σε αλλαγή σημαίας ή της διαδρομής τους προκειμένου να επωφεληθούν από τις εξαιρέσεις.
Τα ευρήματα της μελέτης καταδεικνύουν ότι η εφαρμογή της πρότασης το 2019 θα περιόριζε κατά 30% τη μεταφορά βαρέων καυσίμων στην Αρκτική, κατά 16% τη χρήση αυτών, ενώ οι εκπομπές άνθρακα θα μειώνονταν κατά μόλις 5%. Όπως σημειώνει το International Council on Clean Transportation, τα ευρήματα αυτά είναι ιδιαίτερα σημαντικά, δεδομένου ότι η χρήση HFO στην Αρκτική αυξήθηκε κατά 75% μεταξύ 2015-2019.
Ενόψει της 75ης MEPC, που θα λάβει χώρα τον Νοέμβριο ηλεκτρονικά, το International Council on Clean Transportation καλεί τους policymakers να επαναξιολογήσουν πώς η εν λόγω πρόταση θα μπορούσε να τροποποιηθεί προκειμένου να απαγορεύσει ένα μεγαλύτερο ποσοστό της χρήσης και της μεταφοράς HFO στην Αρκτική.
