Επενδύσεις τουλάχιστον $1 τρις σε χερσαίες και εν πλω υποδομές απαιτούνται προκειμένου να μειωθούν κατά το ήμισυ οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τη ναυτιλιακή βιομηχανία έως το 2050 και συνεπώς να επιτευχθούν οι στόχοι του ΙΜΟ.
Αυτό ήταν το βασικό εύρημα μελέτης που πραγματοποιήθηκε από το UMAS και την Energy Transitions Commission για λογαριασμό της συμμαχίας Getting to Zero Coalition. Όπως σημειώνεται στη σχετική ανακοίνωση με αφορμή τη νέα μελέτη, απαιτούνται γενναίες επενδύσεις για την παραγωγή νέων καυσίμων, στην ευρύτερη εφοδιαστική αλυσίδα αλλά και στην ανανέωση του στόλου των εμπορικών πλοίων, προκειμένου οι στόχοι του ΙΜΟ με ορίζοντα το 2050 να είναι ρεαλιστικοί.
Μάλιστα, αναλόγως των διαδικασιών που θα ακολουθηθούν για την παραγωγή νέων καθαρότερων καυσίμων, το κόστος της μετάβασης είναι πιθανό να αγγίξει και τα $1,4 τρις ή $70 δις ετησίως για την εικοσαετία μεταξύ 2030 και 2050.
Ο δρ Tristan Smith του UCL Energy Institute σημειώνει χαρακτηριστικά ότι τόσο οι υποδομές ενέργειας όσο και τα πλοία αποτελούν περιουσιακά στοιχεία εντάσεως κεφαλαίου, που συνήθως εξελίσσονται αργά, ωστόσο από την ανάλυση προκύπτει ότι τις επόμενες τρεις δεκαετίες απαιτούνται ραγδαίες και γρήγορες αλλαγές για την επίτευξη μηδενικών εκπομπών από τη ναυτιλία.
Από το σύνολο των επενδύσεων που θα πρέπει να πραγματοποιηθούν, κατά τη μελέτη, το 87% αφορά χερσαίες υποδομές, και δη μονάδες παραγωγής καυσίμων με χαμηλές εκπομπές, συστήματα bunkering και αποθήκευσης ναυτιλιακών καυσίμων. Μόλις το 13% επί του συνόλου των επενδύσεων αφορούν τον εκσυγχρονισμό των πλοίων.
Υπενθυμίζεται, τέλος, ότι στο πρόσφατο ετήσιο συνέδριο του Global Maritime Forum, ηγέτες της βιομηχανίας πρότειναν την καθιέρωση εισφοράς για την επιτάχυνση της απανθρακοποίησης της ναυτιλίας μέσω επενδύσεων σε νέες τεχνολογίες, νέα συστήματα πρόωσης για τα πλοία και εναλλακτικά καύσιμα.
Φωτό: Wallace Woon/ΑΠΕ-ΜΠΕ
