Η 1η Ιανουαρίου 2020 αποτέλεσε για τη ναυτιλιακή βιομηχανία μια ημερομηνία-ορόσημο σε ό,τι αφορά τις περιβαλλοντικές της δεσμεύσεις, καθώς από εκείνη την ημέρα είναι σε ισχύ το sulphur cap του ΙΜΟ.
Περίπου δυόμισι χρόνια μετά, μπορεί το debate για την ενδεικτικότερη λύση για τη συμμόρφωση με το sulphur cap να έχει εξασθενίσει, ωστόσο η αλλαγή συσχετισμών στον κλάδο της ενέργειας οδηγεί σε νέα δεδομένα.
Στο πλαίσιο αυτό, ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι το 24,5% του στόλου σε όρους τονάζ ή 4.730 πλοία φέρουν συστήματα scrubber, σύμφωνα με στοιχεία της Clarkson Research. Tην ίδια ώρα, μέχρι στιγμής φέτος έχουν παραγγελθεί 26 νεότευκτα πλοία, που θα είναι εξοπλισμένα με scrubbers ενώ ο αντίστοιχος αριθμός των πλοίων αυτών το 2021 ήταν 268.
Παράλληλα, ο μέσος όρος του spread μεταξύ VLSFO και HSFO σε κύριους κόμβους τροφοδοσίας καυσίμων ανήλθε στα $420,50/τόνο την Τρίτη 5 Ιουλίου, σύμφωνα με τον δείκτη G20 του Ship & Bunker.
Διυλιστήρια σε Ευρώπη και ΗΠΑ αυξάνουν την παραγωγή fuel oil, προκειμένου να αντικατασταθεί το ρωσικό πετρέλαιο, και ως εκ τούτου μεγάλο μέρος της παραγωγής αυτής κατευθύνεται για ναυτιλιακή χρήση. Συγχρόνως, το ρωσικό πετρέλαιο που δεν κατευθύνεται στο US Gulf εισέρχεται επίσης στην αγορά ναυτιλιακών καυσίμων. Οι παραπάνω εξελίξεις έχουν ως απόρροια η τιμή του HSFO να είναι χαμηλότερη από αυτήν του VLSFO τους τελευταίους μήνες και το spread να αυξάνεται.
Με βάση τα παραπάνω και παίρνοντας ως δεδομένο ότι η τιμή του πετρελαίου δεν θα υποχωρήσει σημαντικά στο εγγύς μέλλον, το spread VLSFO-HSFO δύσκολα θα μειωθεί, φέρνοντας χαμόγελα στους πλοιοκτήτες που έχουν επιλέξει την οδό των scrubbers.
