Συνεχίζοντας το αφιέρωμα σε ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου που δίνουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη θάλασσα και τους ανθρώπους της, ας θυμηθούμε κάποιες νεότερες παραγωγές που εξακολουθούν να συναρπάζουν.

Στο τελευταίο του ταξίδι από τη Νέα Υόρκη στην Ελλάδα, ένα πολυτελές υπερωκεάνιο ανατρέπεται από παλιρροϊκό κύμα. Παγιδευμένοι στο εσωτερικό, δέκα επιβάτες ξεκινούν μια τρομακτική πάλη επιβίωσης με την καθοδήγηση ενός ιερέα. Πρόκειται  για την Περιπέτεια του Ποσειδώνα (The Poseidon Adventure, 1972) σε σκηνοθεσία Ronald Neame, με τους Gene Hackman και Ernest Borgnine. Σασπένς και αγωνία που κόβουν την ανάσα!

Στο Ταξίδι των Καταραμένων (Voyage of the Damned, 1976) του Stuart Rosenberg, η ιστορία λέγεται ότι βασίζεται σε πραγματικό -και πολύ τραγικό- γεγονός: την μεταφορά με υπερωκεάνιο χιλίων περίπου Εβραίων από τη χιτλερική Γερμανία, προς την Κούβα, όπου δεν γίνονται δεκτοί και τελικά την επιστροφή του και το θάνατο πολλών επιβατών, καθώς το ταξίδι δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα «άλλοθι» για τους Ναζί. Πρωταγωνιστεί μία πλειάδα εξαιρετικών ηθοποιών!

Γερμανική παραγωγή, το Υποβρύχιο (Das Boot, 1981) του Wolfgang Petersen, μεταφέρει το θεατή στο κλειστοφοβικό περιβάλλον ενός υποβρυχίου που περιπολεί τον Ατλαντικό το 1941 προσπαθώντας να βυθίσει τα πλοία των Συμμάχων. Παρότι η δράση απουσιάζει, η σκιαγράφηση των χαρακτήρων του πληρώματος, η φωτογραφία, οι ρεαλιστικές ερμηνείες, η αγωνία που μεταφέρεται στον θεατή, είναι στοιχεία που κατατάσσουν την ταινία στις καλύτερες του γερμανικού κινηματογράφου.

Βασισμένη σε ένα πραγματικό (;) γεγονός του 1943, από τα άλυτα μυστήρια όλων των εποχών, η ταινία Φιλαδέλφεια Ώρα Μηδέν (The Philadelphia Experiment, 1984) πραγματεύεται την εξαφάνιση ενός πλοίου από το Ναύσταθμο της Φιλαδέλφεια στο πλαίσιο απόρρητου πειράματος, που θα το έκανε αόρατο για τα ραντάρ. Δύο μέλη του πληρώματος μεταφέρονται στην έρημο της Νεβάδα, 40 χρόνια μετά! Επιστημονική φαντασία για τους φίλους του είδους.

Ύμνος στην ομορφιά του Αιγαίου και ειδικά στο απέριττο κυκλαδίτικο τοπίο,(γυρισμένη στην Αμοργό) η ταινία Απέραντο Γαλάζιο (Le Grand Bleu, 1988) του Luc Besson μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη την πραγματική ιστορία δύο φίλων δυτών, από την παιδική τους ηλικία στο νησί μέχρι το θάνατό τους. Τα χρόνια της αθωότητας!

Από εδώ δεν θα μπορούσε να λείπει ο Τιτανικός (Titanic, 1997) του James Cameron, μια αισθηματική ιστορία εποχής με φόντο το διασημότερο ναυάγιο όλων των εποχών. Εντυπωσιακή στην ταινία η σκηνή καταστροφής του πλοίου, όπως και η πιστότητα απεικόνισης των εσωτερικών του χώρων, εξού και τα Όσκαρ (από 11 συνολικά) οπτικών και ηχητικών εφέ, κοστουμιών, καλλιτεχνικής διεύθυνσης. Βασανιστικό ερώτημα: γιατί ποτέ δεν ανέβηκε ο Τζακ στη σανίδα;

Ο Ang Lee υπογράφει την Ζωή του Πι (Life of Pi, 2012), ένα αλληγορικό παραμύθι, όπου η ψηφιακή μαεστρία συναντά τη γλαφυρότητα της αφήγησης, με κυρίαρχα στοιχεία τα υπαρξιακά ερωτήματα του ανθρώπου. Από τις ελάχιστες φορές που η ταινία στέκεται ισάξια δίπλα στο βιβλίο, ίσως και να το ξεπερνάει. Όσκαρ σκηνοθεσίας!