Τις απόψεις τους σχετικά με το φλέγον ζήτημα του IMO Net-Zero Framework και των εναλλακτικών καυσίμων, καθώς και τον αυξανόμενο αντίκτυπο των γεωπολιτικών αναταράξεων στην ναυτιλιακή βιομηχανία, αλλά και τα εχέγγυα που χρειάζεται η νέα γενιά για με επιτυχημένη σταδιοδρομία στον κλάδο, παρουσίασαν τέσσερις πλοιοκτήτες στο πλαίσιο του 20ου Ετήσιου Forum του ICS Greek Branch που έλαβε χώρα στο Ίδρυμα Ευγενίδου.

Net-Zero Framework

Όπως ανέφερε ο κ. Πόλυς Χατζηωάννου, Πρόεδρος & CEO της Safe Bulkers Inc. και πρόεδρος της Κυπριακής Ένωσης Πλοιοκτητών, η «φωνή» της ναυτιλίας και των πλοιοκτητών ειδικότερα δεν εισακούγεται και η συμμετοχή της βιομηχανίας στους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων είναι μηδαμινή. Μάλιστα, τόνισε ότι, λίγες ημέρες πριν την συνεδρίαση της MEPC και στο πλαίσιο του Maritime Cyprus 2025 «ούτε ένας από τους 50 πλοιοκτήτες που έδωσαν το ”παρών”, δεν τάχθηκε υπέρ του ρυθμιστικού πλαισίου». Άλλοι φάνηκαν ήπια αντιτιθέμενοι προς το NZF, ενώ άλλοι ήταν κάθετα αντίθετοι, πρόσθεσε.

Σύμφωνα με την κ. Μιλένα Παππά, μέλος του ΔΣ και Commercial Director της Star Bulk Carriers Corp., το γεγονός της αναβολής δεν οφείλεται μόνο στην αντίδραση των ΗΠΑ, καθώς το εν λόγω πλαίσιο είχε σημαντικά κενά. «Υπάρχουν ερωτηματικά για την ανάδυση του κύκλου ζωής των εναλλακτικών καυσίμων, καθώς και για τον τρόπο με τον οποίο οι εταιρείες θα έπαιρναν πίσω τα κέρδη από το NZF» υπογράμμισε. Τα ερωτήματα αυτά ήταν κρίσιμα και κατά την ίδια δεν απαντήθηκαν.

Από τη μεριά του, ο κ. Γιώργος Μάνγκος, Principal, Interunity Group, τόνισε πως το πολιτικό lobbying της ναυτιλίας και ειδικά της ποντοπόρου, είναι εξαιρετικά αμελητέο σε σχέση με τις αερομεταφορές ή και ακόμα με τη ναυτιλία τακτικών γραμμών. Επομένως, κατά τον ίδιο αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους που η ναυτιλία (και ιδιαίτερα η ποντοπόρος) βρίσκεται σε αυτό το κρίσιμο μονοπάτι. «Δεν πρέπει να αποποιούμαστε των ευθυνών μας. Ωστόσο, η εκπλήρωση των στόχων για τους αέριους ρύπους οφείλει να γίνει με σωστό σχεδιασμό και πραγματικά αποτελέσματα για το περιβάλλον», τόνισε.

Με τη σειρά της, η κ. Ισμήνη Παναγιωτίδη, CEO & Founder της Pavimar S.A. και της Icon Energy Corp., ανέφερε πως υπάρχει αδιαμφισβήτητα μια γενικότερη τάση προς τη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος και παρά τα εμπόδια έχουν γίνει ήδη βήματα εμπρός. Ωστόσο, «τα επόμενα βήματα οφείλουν να είναι ρεαλιστικά και να υλοποιηθούν εντός ενός λογικού χρονικού πλαισίου». Μάλιστα, συμπληρώνοντας την κ. Παππά, πρόσθεσε πως πράγματι υπάρχουν liner εταιρείες που προχωρούν σε αναπροσαρμογή των παραγγελιών, με πολλές μηχανές να αλλάζουν.

Γεωπολιτικές αναταράξεις

Στη συνέχεια η συζήτηση μετατοπίστηκε στις γεωπολιτικές αναταράξεις και στον αυξανόμενο αντίκτυπο τους εντός της ναυτιλιακής βιομηχανίας. Παίρνοντας τον λόγο, η κ. Ισμήνη Παναγιωτίδη, δήλωσε χαρακτηριστικά πως «Δυστυχώς ή ευτυχώς, αυτή είναι η ναυτιλία σήμερα και οφείλουμε να προσαρμοζόμαστε αντίστοιχα. Δεν είναι πλέον μόνο ζήτηση και προσφορά, είναι πολύ πιο περίπλοκο». Ωστόσο πρόσθεσε πως οι αναταράξεις πάντοτε επηρέαζαν τη βιομηχανία, με πολλές εταιρείες να ανθίζουν κατά τη διάρκεια αυτών, ένεκα των τολμηρών κινήσεων και των έξυπνων αποφάσεων των πλοιοκτητών.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η κ. Μιλένα Παππά, δηλώνοντας μάλιστα πως το 2025 μέχρι στιγμής ήταν μια πραγματική διαδρομή «roller coaster» με πλήθος αναταράξεων.
«Πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας, Χούθι, δασμοί, αμοιβαία λιμενικά τέλη ΗΠΑ-Κίνας κ.α.». Όλοι αυτοί οι γεωπολιτικοί τριγμοί, έχουν αναδιαμορφώσει τη ναυτιλιακή βιομηχανία, με τη λήψη αποφάσεων να είναι πλέον δυσκολότερή από ποτέ, σύμφωνα με την ίδια. «Πλέον, οφείλουμε να είμαστε reactive και όχι proactive» τόνισε χαρακτηριστικά.

Υπό αυτό το πλαίσιο τοποθετήθηκε εκ νέου και ο κ. Πόλυς Χατζηωάννου, αναφέροντας πως «η ναυτιλία διαχρονικά περιείχε το στοιχείο του ρίσκου. Τη δεδομένη στιγμή όμως, το ρίσκο είναι πολύ μεγαλύτερο». Μάλιστα, σχολιάζοντας τις πρόσφατες εξελίξεις, ανέφερε πως η  Ελλάδα και η Κύπρος έχουν μια πραγματική ευκαιρία να «εκμεταλλευτούν» τη συνεργασία με τις ΗΠΑ και να θωρακίσουν την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας στην περιοχή, αποκομίζοντας παράλληλα και γεωπολιτικά οφέλη.

Τέλος, θέτοντας τη συζήτηση υπό άλλο πλαίσιο, ο κ. Γιώργος Μάνγκος αναφέρθηκε στο δίπολο ΗΠΑ-Κίνας, κάνοντας μια ιστορική αναδρομή, όπου κατέγραψε τους λόγους της διαχρονικής αυτής διελκυστίνδας. «Στο τέλος του 1945 οι ΗΠΑ ήταν μια από τις υπερδυνάμεις σε ό,τι αφορά τη ναυπηγική βιομηχανία. Τη δεδομένη στιγμή, τα εν λόγω σκήπτρα κατέχει η Κίνα. Ο αμυντικός και εμπορικός κλάδος των ναυπηγήσεων της Κίνας είναι άμεσα συνδεδεμένοι», τόνισε. Η στροφή των ΗΠΑ προς την ναυπηγική βιομηχανία εδράζεται ακριβώς εκεί.

Παράλληλα, σε περίπτωση μετωπικής σύγκρουσης όπως τόνισε «και οι δύο χώρες θα χάσουν πλοία. Η Κίνα όμως θα είναι σε θέση να τα χτίσει εκ νέου. Και αυτό είναι ένα γεγονός που η Ουάσιγκτον δεν μπορεί να παραβλέψει».

Εχέγγυα νέας γενιάς

Σε αντίστοιχο ερώτημα αναφορικά με την ισορροπία μεταξύ τεχνικών δεξιοτήτων (hard skills) και προσωπικών δεξιοτήτων (soft skills) κλήθηκαν να απαντήσουν συνοπτικά, τόσο η κ. Μιλένα Παππά, όσο και η κ. Ισμήνη Παναγιωτίδη.

Η πρώτη, όπως ανέφερε δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στις προσωπικές δεξιότητες και αρετές των συνεργατών της, χωρίς ωστόσο να υποβαθμίζει τις τεχνικές δεξιότητες. Ωστόσο, το τρίπτυχο της επιτυχίας σε ό,τι αφορά την επιλογή συνεργατών για την κ. Παππά είναι η πίστη, η ειλικρίνεια και η διαφάνεια.

Στον αντίποδα, η κ. Παναγιωτίδη, τόνισε πως σε πρώτη ανάγνωση, οι τεχνικές δεξιότητες και τα προσόντα είναι αυτά που ξεχωρίζουν. Ωστόσο, για να καταφέρει κάποιος να σταδιοδρομήσει με επιτυχία σημαντικό ρόλο παίζουν και οι προσωπικές δεξιότητες.