Η παγκόσμια οικονομία είναι αντιμέτωπη με πληθωριστικές πιέσεις επί σειρά μηνών, γεγονός που ώθησε πληθώρα κεντρικών τραπεζών, όπως την ΕΚΤ, να προβούν σε αυξήσεις των επιτοκίων δανεισμού.
Η συγκεκριμένη κίνηση, που έχει ως στόχο να περιορίσει την ορμή των επενδυτικών τροχών δίχως όμως να μειώσει σημαντικά την κατανάλωση, εκτιμάται πως θα επιδράσει σημαντικά στην αγορά ακινήτων.
Οι αξίες ακινήτων σε Αυστραλία και Καναδά ήδη καταγράφουν διψήφιες πτώσεις, με τους αναλυτές να εκτιμούν ότι η εξέλιξη αυτή δύναται να αποτελεί μονάχα την αρχή, καθώς ο αντίκτυπος της σύσφιξης της νομισματικής πολιτικής στην αγορά ακινήτων είθισται να καθίσταται πλήρως εμφανής με time-lag κάποιων ετών.
Η αύξηση των επιτοκίων δεν επηρεάζει μόνο την «όρεξη» για επενδύσεις σε ακίνητα. Όσοι προβαίνουν σε επενδύσεις με τραπεζικά δάνεια ίσως βρίσκονται προ σημαντικών σκοπέλων, εφόσον το επιτόκιο στο δάνειό τους είναι κυμαινόμενο.
Ξυπνώντας μνήμες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, έχουν πραγματοποιηθεί αγορές ακινήτων υψηλής αξίας μέσω δανείων χαμηλού επιτοκίου. Η αύξηση των επιτοκίων συνεπάγεται αύξηση του κόστους δανεισμού και ταυτόχρονα μείωση της αξίας των ακινήτων, λόγω της πτώσης της ζήτησης. Συνεπώς, οι συνιστώσες της επένδυσης πραγματοποιούν στροφή 180 μοιρών. Δεν αποκλείεται το κόστος αποπληρωμής του δανείου να υπερβεί τη συνολική αξία του ακινήτου, ωθώντας τον εκάστοτε επενδυτή να μην τηρήσει τις δανειακές υποχρεώσεις του και απλώς να απολέσει το ακίνητο.
Μια τέτοια δυνητική εξέλιξη βασίζεται στο γεγονός ότι, σε πληθώρα στεγαστικών δανείων, το ίδιο το ακίνητο αποτελεί ενυπόθηκο και σε περίπτωση αδυναμίας αποπληρωμής του δανείου κατάσχεται και δημοπρατείται. Όμως, όταν η αξία του ακινήτου καταλήγει να είναι μικρότερη από την αντίστοιχη αξία του εκκρεμούς δανείου, το χρηματοπιστωτικό ίδρυμα καταγράφει ζημία ανεξαρτήτως της επιτυχούς ή μη δημοπρασίας του ακινήτου.
2007-2008: Κεφάλαιο 2;
Τα έτη 2007-2008, η «φούσκα» της αγοράς ακινήτων, η οποία προέκυψε από πληθώρα αλληλοσυνδεόμενων παραγόντων, όπως η ευκολία απόκτησης δανείου αλλά και οι κινήσεις των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στις χρηματιστηριακές αγορές και στην αγορά παραγώγων, αποτέλεσε κύριο πυλώνα της χρηματοοικονομικής κρίσης.
Ωστόσο, η κατάσταση σήμερα φαίνεται να διαφέρει. Σε αντίθεση με το 2008, πλέον το ρυθμιστικό πλαίσιο που ελέγχει τις κινήσεις των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων είναι αρκετά αυστηρότερο, ενώ τα επίπεδα χρηματοοικονομικής μόχλευσης αρκετά χαμηλότερα.
Συνεπώς, παρότι εκτιμάται ότι θα σημειωθεί σημαντική πτώση στις αξίες ακινήτων, το γεγονός αυτό δεν συνεπάγεται απαραίτητα μια νέα κρίση στην αγορά.
Πηγή: Bloomberg, CNBC, The Guardian, ABC
