Η Ινδονησία προβαίνει σε απαγόρευση των εξαγωγών άνθρακα για τον Ιανουάριο, εν μέσω ισχυρών ανησυχιών για χαμηλές προμήθειες για την κάλυψη των αναγκών των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής, σύμφωνα με όσα αναφέρουν ΜΜΕ της ασιατικής χώρας.
Ήδη η κίνηση της Ινδονησίας έχει επιφέρει αύξηση των τιμών, ενώ σημαντικός θα είναι ο αντίκτυπος για τις ενεργειακές ανάγκες χωρών όπως η Κίνα, η Ινδία, η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα, οι οποίες αθροιστικά αντιπροσώπευσαν το 73% των εξαγωγών άνθρακα της Ινδονησίας το 2021.
Ο μεγαλύτερος εξαγωγέας θερμικού άνθρακα του κόσμου είναι αντιμέτωπος με μια σημαντική ενεργειακή κρίση, με τα χαμηλά αποθέματα να ενισχύουν τις ανησυχίες για σωρεία μπλακάουτ στη χώρα. Σύμφωνα με αξιωματούχους του Υπουργείου Ενέργειας, χωρίς την εν λόγω απαγόρευση περίπου είκοσι μονάδες ηλεκτροπαραγωγής θα έπρεπε να διακόψουν τη λειτουργία τους.
Η Indonesian Coal Mining Association (ICMA) εκφράζει τις ανησυχίες της για το γεγονός ότι η εν λόγω κυβερνητική απόφαση ελήφθη χωρίς να έχει συζητηθεί με κύκλους της αγοράς. Άλλωστε, τα εγχώρια ανθρακωρυχεία, βάσει της πολιτικής Domestic Market Obligation (DMO), θα πρέπει να προμηθεύουν με το 25% της ετήσιας παραγωγής τους την κρατική Perusahaan Listrik Negara (PLN) σε μια τιμή που δεν θα ξεπερνά τα $70/τόνο.
Την ίδια ώρα, το Υπουργείο Βιομηχανίας της Νότιας Κορέας εκτιμά ότι θα υπάρξουν καθυστερήσεις στις εισαγωγές φορτίων άνθρακα, αν και το 55% αυτών έχουν ήδη φορτωθεί και αναμένεται να παραδοθούν εγκαίρως.
Η Ινδία, από την πλευρά της, εξετάζει το ενδεχόμενο να προμηθευτεί άνθρακα από άλλους προορισμούς, όπως η Αυστραλία, σε περίπτωση που η απαγόρευση συνεχιστεί.
O αντίκτυπος στα πλοία μεταφοράς ξηρού φορτίου παραμένει άγνωστος και πολλά θα εξαρτηθούν από τις χώρες εισαγωγής άνθρακα και την πολιτική που θα ακολουθήσουν προκειμένου να καλύψουν το κενό.
Για το συγκεκριμένο ζήτημα η κ. Kατέμογλου, ιδρύτρια και Dry Cargo Shipbroker της EastGate, αναφέρει στα Ναυτικά Χρονικά τα εξής:
«Η πρόσφατη απόφαση της Ινδονησίας να λάβει δραστικά μέτρα για τη διασφάλιση των εγχώριων ενεργειακών αναγκών της και κατ’ουσίαν να απαγορεύσει εξαγωγές θερμικού άνθρακα για όλο το μήνα Ιανουάριο, έχει βρεθεί στο επίκεντρο συζητήσεων για την αγορά ξηρού φορτίου. Αναμένουμε αύριο, 5 Ιανουαρίου, οι Ινδονησιακές αρχές να επανεξετάσουν την ομολογουμένως ηχηρή απόφαση που έλαβαν για οριζόντια απαγόρευση των εξαγωγών άνθρακα, παρά ταύτα, η απόφαση αυτή είναι πρωτοφανής και ενδεικτική της ενεργειακής κρίσης που περνάει η χώρα.
Για να κατανοήσει κανείς τον πιθανό αντίκτυπο μιας τέτοιας απόφασης στην ναυλαγορά ξηρού φορτίου, θα πρέπει να αναλογιστεί πως η Ινδονησία είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας θερμικού άνθρακα παγκοσμίως και κατά τα τελευταία χρόνια, ιδίως μετά το πάγωμα του διμερούς εμπορίου άνθρακα μεταξύ Κίνας και Αυστραλίας, καλύπτει το μεγαλύτερο ποσοστό εισαγωγικών αναγκών άνθρακα της Κίνας. Εάν, τελικώς, η απόφαση για ολική αναστολή εξαγωγών το μήνα Ιανουάριο εφαρμοστεί, αναμένουμε αυτό να επιφέρει σχετική ανισορροπία στη δυναμική προσφοράς και ζήτησης στην περιοχή, κυρίως στα μεσαίου και μικρότερου μεγέθους πλοία τύπου Panamax και Supramax που εξυπηρετούν κατά το μεγαλύτερο μέρος το συγκεκριμένο εμπόριο.
Η Ινδονησία αντιπροσωπεύει περί το 45% των παγκόσμιων δια θαλάσσης εξαγωγών θερμικού άνθρακα και οι αρχές είχαν ανακοινώσει πως η χώρα επρόκειτο το 2022 να εξάγει περίπου 450 εκατομμύρια τόνους θερμικού άνθρακα, κάτι που θα σήμανε ετήσια αύξηση της τάξης του 12,5%. Αυτό φυσικά μπορεί ευκόλως να ανατραπεί αν η ενεργειακή κρίση επεκταθεί κατά τη διάρκεια του έτους.
Σε πιο βραχυπρόθεσμο πλάνο, η έλλειψη φορτίων Ινδονησιακού άνθρακα στην αγορά θα επιφέρει αρνητικό πρόσημο στην ναυλαγορά ξηρού φορτίου, καθώς το ισοζύγιο προσφοράς και ζήτησης στην περιοχή θα διαταραχτεί, αυξάνοντας τη διαθεσιμότητα πλοίων στον Ειρηνικό Ωκεανό. Οι δε λιγότερες δυνατότητες απασχόλησης σε κυκλικά ταξίδια στον Ειρηνικό, θα οδηγήσουν ένα σημαντικό ποσοστό πλοίων στο να ταξιδέψει προς τον Ατλαντικό Ωκεανό, αναζητώντας εκεί απασχόληση, αυξάνοντας παράλληλα την προσφορά τονάζ στον Ατλαντικό και πιθανώς συμπιέζοντας τους ναύλους προς τα κάτω.
Ένα ακόμη ζήτημα που ανακύπτει είναι πώς θα αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που προκύπτουν για τα πλοία που βρίσκονταν σε διαδικασία φόρτωσης άνθρακα στην Ινδονησία κατά το διάστημα που η απάγορευση έλαβε χώρα (υπολογίζονται περίπου στα 100), καθώς φαίνεται πως τους έχει απαγορευθεί η δυνατότητα να πλεύσουν, αλλά και το domino effect που θα δημιουργήσει μια πιθανή διακήρυξη force majeure από τις τοπικές εταιρείες εξόρυξης άνθρακα.
Καθώς η Κινεζική ζήτηση θερμικού άνθρακα παραμένει ισχυρή, είναι πιθανόν η Κίνα να επιχειρήσει να προμηθευτεί το εμπόρευμα από χώρες μακρύτερα της Ινδονησίας, κάτι που θα είχε θετική επίπτωση στη ζήτηση τονομιλίων, ωστόσο αυτό δε διαφαίνεται ικανό να αντισταθμίσει τον αντίκτυπο που η παντελής έλλειψη εξαγωγών από την Ινδονησία θα επιφέρει. Παράλληλα, αν πράγματι εφαρμοστεί καθολική απαγόρευση εξαξωγών από την Ινδονησία, ίσως η Κίνα αναγκαστεί να επιτρέψει την εισαγωγή μερικών φορτίων Αυστραλιανού άνθρακα στη χώρα – όπως ήδη έκανε σε κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις το 2021 – αλλά και πάλι αν αυτό συμβεί, δεν είναι ικανό να αναπληρώσει το κενό στη ροή φορτίων που δημιουργεί η προσωρινή απουσία της Ινδονησίας».
