Τους πρώτους μήνες του 2020 έκανε την εμφάνισή του ο θανατηφόρος ιός Covid-19, απειλώντας χιλιάδες ζωές παγκοσμίως και αλλάζοντας άρδην τον τρόπο ζωής της ανθρωπότητας.
Η δυσμενής αυτή συνθήκη, όμως, είχε έναν απροσδόκητο θετικό αντίκτυπο στο περιβάλλον. Οι μελετητές του Potsdam Institute for Climate Impact Research (PIK) παρατήρησαν, το πρώτο εξάμηνο του 2020, αξιοσημείωτη πτώση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, μεγαλύτερη και από την κρίση του 2008, την κρίση του 1979, ακόμα και από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Συγκριτικά με το 2019, το πρώτο εξάμηνο του 2020 αντίστοιχα καταγράφηκε μείωση της τάξεως του 8,8% στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Κατά την περίοδο έξαρσης της πανδημίας, και συγκεκριμένα τον μήνα Απρίλιο, η μείωση των εκπομπών άγγιξε το 16,9%.
Ο κυριότερος λόγος γι’ αυτή τη μείωση είναι το γεγονός ότι την περίοδο των μετρήσεων υπήρχαν περιορισμοί στις χερσαίες μετακινήσεις. Ειδικότερα, η τηλεργασία συνέβαλε στη μείωση των εκπομπών κατά 40% σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ ο βιομηχανικός τομέας συνέβαλε σε μείωση της τάξεως του 17%.
Το δεδομένα που συλλέχθηκαν ήταν η ανά ώρα παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας σε 31 χώρες, η καθημερινή κίνηση στα οδικά δίκτυα σε 400 πόλεις, ο μηνιαίος αριθμός αεροπορικών πτήσεων, μηνιαία δεδομένα της βιομηχανικής παραγωγής για 62 χώρες και τέλος, δεδομένα εκπομπών από νοικοκυριά σε 100 χώρες.
Η συγκεκριμένη έρευνα δεν στοχεύει μόνο στην αποτύπωση της μείωσης των εκπομπών την περίοδο της πανδημίας, αλλά και στη σταθεροποίηση αυτής της κατάστασης και μετά το τέλος των περιοριστικών μέτρων. Η έρευνα καταλήγει ότι η μικρή αυτή περίοδος μείωσης των εκπομπών δεν αρκεί προκειμένου να υπάρξουν απτά αποτελέσματα σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Υπογραμμίζεται, τέλος, από τους ερευνητές η ανάγκη για επιβολή διαρθρωτικών αλλαγών στα συστήματα παραγωγής και κατανάλωσης ενέργειας. Βέβαια, η αντιστροφή του φαινομένου των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, όπως και η εξάπλωση του ιού, βασίζεται και στην ατομική ευθύνη.
Φωτό: Christophe Petit Tesson/ΑΠΕ-ΜΠΕ
