Το Νorth of England P&I Club έχει δημοσιεύσει συμβουλές για τους πλοιοκτήτες μέλη του προκειμένου να διασφαλιστεί η επιτυχημένη ανάληψη πλοιαρχίας από την προαγωγή των υποπλοιάρχων που απασχολούνται στα πλοία τους. Οι εξουσίες και ευθύνες του πλοιάρχου ανάγονται σε όλο το φάσμα επιχειρήσεων του πλοίου. Η ασφαλής διεξαγωγή του συνόλου των επιχειρήσεων είναι αποκλειστική ευθύνη του πλοιάρχου. Είναι επομένως απαραίτητο η μετάβαση στα καθήκοντα του πλοιάρχου να απαιτεί ιδιαίτερη εκπαίδευση. Οι παραπάνω συμβουλές περιέχονται στην τελευταία έκδοση του P&I Club σε σχέση με την πρόληψη απωλειών (loss prevention).
Ο Αναπληρωτής διευθυντής του τμήματος πρόληψης απωλειών κ. Colin Gillespie, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Όταν ένας πλοιοκτήτης έχει επιλέξει ικανούς υποπλοίαρχους οι οποίοι συγκεντρώνουν τα τυπικά προσόντα για την προαγωγή τους στη θέση του πλοιάρχου, ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα κατάρτισης και καθοδήγησης θα πρέπει να τίθεται σε εφαρμογή για να διασφαλιστεί ότι είναι πλήρως προετοιμασμένοι να αναλάβουν τη διοίκηση πλοίου. Εκτός από την αναγκαία πιστοποίηση σύμφωνα με την STCW, το πρόγραμμα θα πρέπει να περιλαμβάνει την εκπαίδευση σχετικά με την εξουσία παράκαμψης όλων των κανονισμών που απορρέουν από τη διεθνή σύμβαση SOLAS ».
Όπως σημειώνει, το κεφάλαιο V παρ. 34-1 της SOLAS δίνει την εξουσία στον πλοίαρχο να μπορεί να παρακάμπτει οποιεσδήποτε διαδικασίες προκειμένου να διασφαλιστεί η ανθρώπινη ζωή, το πλοίο και το θαλάσσιο περιβάλλον. Για τη διαχείριση μιας τέτοιας εξουσίας πρέπει να διεξάγεται ιδιαίτερη εκπαίδευση για τους αξιωματικούς που θα αναλάβουν πλοιαρχία. Υπενθυμίζεται δε στα μέλη του club ότι είναι απαραίτητη η συμμετοχή των πλοιάρχων των πλοίων αλλά και του γραφείου (από το τμήμα επιχειρήσεων) στην εκπαίδευση των αξιωματικών για τη διαχείριση της παραπάνω εξουσίας και πρέπει αυτό τελικά να ενσωματωθεί και στην κουλτούρα της εταιρίας.
Ο Gillespie σημειώνει ότι όλοι οι πλοίαρχοι πρέπει να καταβάλουν προσπάθεια να βελτιώσουν τις εκπαιδευτικές τους δεξιότητες, ώστε να περάσει στους νεότερους αξιωματικούς η πολύτιμη εμπειρία τους. Λέει επίσης ότι οι πλοίαρχοι πρέπει να εφαρμόζουν τέτοιες πολιτικές διοίκησης ώστε να δημιουργούνται δεσμοί οικογένειας πάνω στο πλοίο.
Είναι σημαντικό για τα clubs να ανακαλύπτουν διαδικασίες που στην Ελληνική Ναυτιλία είναι άγραφοι νόμοι από κτήσεως της. Το πλοίο για τους Έλληνες πλοιάρχους έχει σαφώς την έννοια του σπιτικού και κατ’ επέκταση το πλήρωμα είναι αυτόματα η οικογένεια. Η μύηση στις διαδικασίες αλλά και στην «άρρητη γνώση» των νεότερων αξιωματικών είναι ύψιστο καθήκον για τους Έλληνες πλοιάρχους. Σε ότι αφορά δε τη συνεργασία πλοίου ξηράς η συναντίληψη δεν είναι πάντα δεδομένη, είναι όμως δεδομένη η οικογένεια η οποία τελικά μπορεί εύκολα να μεταλλάξει τις διαφορές σε δημιουργία. Σε ότι αφορά την αξιολόγηση του υποπλοιάρχου κατά τη διαδικασία προαγωγής του σε πλοίαρχο το πρώτο λόγο πρέπει να έχει ο τελευταίος πλοίαρχος κάτω από τις διαταγές του οποίου γαλουχήθηκε και εκπαιδεύτηκε ο υπό ανάληψη υποπλοίαρχος.
