Του Γ. Λογοθέτη, CFO Finance & Research George Moundreas Com. S.A.

Δριμεία επίθεση εξαπέλυσε για άλλη μία φορά ο Γερμανός οικονομολόγος και ένας εκ των σοφών, Peter Bofinger, κατά της πολιτικής λιτότητας που επιβάλλει η Γερμανία, σε ομιλία του στις Βρυξέλλες επισημαίνοντας επακριβώς τα λάθη της πολιτικής που ακολουθείται, τα οποία όπως εμείς αλλά και η Παγκόσμια οικονομική κοινότητα συνέχεια επισημαίνουμε, αλλά έχει τη σημασία του να προέρχεται εκ των έναν από τους σοφούς. 

Επέκρινε έντονα τις πολιτικές λιτότητας, αναφέροντας ότι έχουν αποτύχει πλήρως όπως αποδεικνύει περίτρανα η διαρκής αύξηση του δημόσιου χρέους στις χώρες που αντιμετωπίζουν δημοσιονομικές δυσκολίες. 

Το αποτέλεσμα των πολιτικών λιτότητας είναι ως εκ τούτου το βάθεμα της ύφεσης, η έλλειψη ρευστότητας στην αγορά, η έλλειψη τραπεζικού δανεισμού προς τις επιχειρήσεις, η συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας και πάνω από όλα η ανεργία.

Ο ίδιος αντιπαρέβαλε την Ευρωζώνη με τις ΗΠΑ τονίζοντας ότι και στις 2 περιπτώσεις, το 2008 παρατηρήθηκε η ίδια τραπεζική κρίση, την οποία οι ΗΠΑ αντιμετώπισαν με πολιτική νομισματικής χαλάρωσης με αποτέλεσμα σήμερα να έχουν πολύ μικρότερη ανεργία και καλύτερους δημοσιονομικούς δείκτες από περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης. 

Ταυτόχρονα επικαλέστηκε και το παράδειγμα της Ιαπωνίας και τόνισε ότι η Γερμανική αντίληψη, σύμφωνα με την οποία το χρέος δεν αντιμετωπίζεται μέσω της δημιουργίας ελλειμμάτων στον προϋπολογισμό, άρα αύξηση του χρέους, είναι εντελώς εκτός πραγματικότητας, αφού αγνοεί τη βασική αρχή της μακροοικονομικής θεωρίας ότι σε περιόδους ύφεσης απαιτείται αύξηση των δημοσίων δαπανών και όχι συρρίκνωση τους. 

Συνεχίζοντας επισήμανε ότι η εφαρμογή της λιτότητας στα κράτη με δημοσιονομικά προβλήματα έγινε με έντονο και γρήγορα τρόπο, όπως άλλωστε συμφωνεί και το ΔΝΤ, και ιδιαίτερα στην Ελλάδα, και τώρα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δίνει περισσότερο χρόνο για μείωση των ελλειμμάτων αλλά το πρόβλημα δεν είναι ο χρόνος αλλά η ίδια η συνταγή. 

Σχετικά με τη στάση της Γερμανίας, δήλωσε ότι η κοινή γνώμη στη Γερμανία δεν κατανοεί ότι η κρίση στην Ευρωζώνη απειλεί άμεσα τη Γερμανική οικονομία η οποία βασίζεται στις εξαγωγές και η μόνη περίπτωση να υποχωρήσει η Γερμανίδα Καγκελάριος στις θέσεις περί λιτότητας, είναι η κρίση να επεκταθεί και στην ίδια την Γερμανία.   

Σε μία ομιλία του ο Bofinger περιέγραψε αυτά που επισημαίνουμε στις ανασκοπήσεις τουλάχιστον τα τελευταία 2 χρόνια αλλά και αυτά που βιώνουμε σαν κράτος μέλος της Ευρωζώνης και σαν Ευρωζώνη στο σύνολο της και τα οποία επιβεβαιώνονται από τους αρνητικούς δημοσιονομικούς και μακροοικονομικούς δείκτες.                                           Στις ΗΠΑ, τα τελευταία στοιχεία ήταν θετικά, με τις νέες θέσεις εργασίας να ενισχύονται και τις νέες αιτήσεις για επίδομα ανεργίας να μειώνονται, τις κατασκευαστικές δαπάνες να αυξάνονται και τον μεταποιητικό PMI του Ιουνίου να είναι υψηλότερος των εκτιμήσεων στις 50,9 μονάδες από 49 τον Μάιο.              

Στην Κίνα, σε χαμηλό εννέα μηνών ο PMI υπηρεσιών τον Ιούνιο, στις 53,9 μονάδες από 54,3 τον Μάιο, καθώς επιβραδύνθηκε η κατασκευαστική δραστηριότητα, ένδειξη ότι η οικονομία επιβραδύνεται.  Η οικονομία της Κίνας αναμένεται να αναπτυχθεί κατά 7,6% το β’ εξάμηνο, αλλά οι κίνδυνοι από τα δάνεια της αυτοδιοίκησης, που επανειλημμένως έχουμε επισημάνει στο παρελθόν, την καθυστέρηση στην αύξηση των κρατικών εσόδων, τη μειωμένη ανταγωνιστικότητα των εξαγωγών και τη βιομηχανία, διατηρούνται και ενισχύονται.