Η αντικυκλική συμπεριφορά που ακολουθήθηκε από πολλούς πλοιοκτήτες bulk carriers τα προηγούμενα χρόνια εξακολουθεί να αποτελεί μια επιτυχημένη στρατηγική επιλογή για τη βιωσιμότητα μιας επιχείρησης σήμερα;

Η επένδυση σε πλοία είναι μια δουλειά εξαιρετικού ρίσκου. Το γεγονός ότι απαιτούνται τεράστια κεφάλαια οδηγεί πολύ συχνά τους επενδυτές και στη σύναψη υψηλών δανείων, πράγμα που αυξάνει έτι περαιτέρω το ρίσκο τους. Το τελικό αποτέλεσμα για τον επενδυτή εξαρτάται βασικά από δύο πράγματα: α) τους ναύλους κατά το διάστημα της επένδυσης και β) από την τιμή αγοράς και πώλησης του πλοίου. Και οι δύο αυτοί παράγοντες υφίστανται τεράστιες διακυμάνσεις, που εξαρτώνται από την προσφορά και τη ζήτηση για πλοία. Δυστυχώς, ούτε η μελλοντική προσφορά ούτε, ιδίως, η ζήτηση μπορούν να προβλεφθούν με οποιαδήποτε βεβαιότητα, καθότι εξαρτώνται από απρόβλεπτους και αστάθμητους γεωπολιτικούς, οικονομικούς και, πιο πρόσφατα, περιβαλλοντικούς παράγοντες.

Γίνεται αντιληπτό ότι για ένα πλοίο που έχει ζωή μάξιμουμ γύρω στα 20 χρόνια αν είναι νεότευκτο, και αναλογικά λιγότερο όσο παλιότερο είναι, η εξέλιξη των ναύλων αλλά και των τιμών των πλοίων κατά το διάστημα κατοχής του πλοίου από τον επενδυτή διαμορφώνει το τελικό αποτέλεσμα, το οποίο μπορεί να είναι από καταπληκτικό έως και καταστροφικό. Έχει αποδειχθεί ότι, εάν κάποιος αγοράσει ένα νεότευκτο πλοίο χωρίς δάνειο, το κρατήσει για όλο το διάστημα της ζωής του, γύρω στα 20 χρόνια, και το πουλήσει μετά για σκραπ, θα βγάλει γύρω στο 5-6% ετησίως. Στην πράξη, βέβαια, οι περισσότεροι επενδυτές αγοράζουν πλοία χρησιμοποιώντας δάνεια και κρατάνε τα πλοία τους πολύ λιγότερο, με αποτέλεσμα να αυξάνεται σημαντικά το ρίσκο και τα κέρδη ή οι χασούρες να είναι αρκετά ψηλότερες. Τα πολύ υψηλά κέρδη λοιπόν που έχουν βγάλει κάποιοι εφοπλιστές οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στο σωστό timing στις αγορές και στις πωλήσεις. Είναι πάμπολλες οι φορές που κάποιοι αγοράζουν ένα πλοίο σε μια τιμή για να το μεταπωλήσουν 1-2 ή και 7-8 χρόνια αργότερα σε ακόμα μεγαλύτερη τιμή, έχοντας επωφεληθεί και από τις ναυλώσεις που έκαναν όσο διαχειρίζονταν το πλοίο. Όμως, για κάθε πετυχημένη τέτοια κίνηση, υπάρχουν επίσης πολλές αντίθετες, όπου πλοία αγοράζονται ακριβά και πωλούνται αρκετά φθηνότερα.

Ο αριθμός των επενδυτών που έχουν χάσει σημαντικά χρήματα στη ναυτιλία δεν είναι καθόλου αμελητέος, απλώς αυτές οι ιστορίες δεν μαθαίνονται ευρέως. Επειδή οι διακυμάνσεις στους ναύλους και στις τιμές δεν πρόκειται να εκλείψουν, είμαι απολύτως σίγουρος ότι όσοι μπορέσουν και στο μέλλον να παίξουν αυτό το παιχνίδι με πειθαρχία και υπομονή θα συνεχίσουν να βγαίνουν κερδισμένοι. Φυσικά, δεν αρκεί κάποιος να είναι καλός μόνο στο timing, πρέπει να γίνεται σωστή επιλογή και στον τύπο του πλοίου και στην κατάσταση του προς αγορά πλοίου. Επίσης, όλο και περισσότερο καθίσταται απαραίτητο η διαχείριση του πλοίου να γίνεται από πεπειραμένα γραφεία, καθώς οι απαιτήσεις των διάφορων ρυθμιστικών αρχών όλο και αυξάνονται και ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος μιας καταστροφικής επιχειρησιακής εξέλιξης.

Η παρούσα συνέντευξη φιλοξενήθηκε στην Ειδική Έκδοση Δεκεμβρίου των Ναυτικών Χρονικών με τίτλο: «Τα bulk carriers των Ελλήνων».