Στην ανάδειξή της ως παράγοντα Χ για τη χρηματοδότηση των ασιατικών οικονομιών προς την ενεργειακή μετάβασή τους φαίνεται πως προσβλέπει η Ιαπωνία. Η εν λόγω φιλοδοξία του Τόκιο έρχεται εν μέσω αντικρουόμενων απόψεων αναφορικά με τον εφικτό ρυθμό επίτευξης της πράσινης μετάβασης.
Όπως σημειώνουν οι Financial Times, η Ευρωπαϊκή Ένωση δέχεται κριτική επί των κανονισμών που προωθεί, όπως το EU green taxonomy. Θεωρείται ότι τέτοιες πολιτικές κινήσεις περιορίζουν πολύ την ικανότητα άντλησης κεφαλαίων για τις οικονομικά ασθενέστερες χώρες.
Παρότι παραδοσιακά η Κίνα έχει τον πρώτο λόγο στη διάθεση κεφαλαίων σε λοιπές χώρες της Ασίας, τα επόμενα έτη εκτιμάται ότι θα καταγραφεί μια «χρηματοδοτική στροφή» στο εσωτερικό της χώρας, γεγονός που θα δημιουργήσει πρόσφορο έδαφος για μια ιαπωνική επέκταση στον χρηματοδοτικό τομέα.
Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι η επιθυμία της Ιαπωνίας να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στην ασιατική ενεργειακή μετάβαση ίσως διέπεται από ιδιοτέλεια. Άλλωστε, η ενεργειακή εξίσωση της Ιαπωνίας κυριαρχείται από ορυκτά καύσιμα, γεγονός που θέτει σε κίνδυνο την επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων που έχουν τεθεί με ορίζοντα το 2050.
Παράλληλα, το Τόκιο εκτιμά ότι τα απαιτούμενα κεφάλαια για την ενεργειακή μετάβαση της Ασίας ανέρχονται σε περίπου $40 τρισ. Η άντληση αυτών των κεφαλαίων δύναται να πονοκεφαλιάσει τα ασιατικά κράτη, τα οποία θεωρούν ότι τα αυστηρά κριτήρια των δυτικών ρυθμιστικών πλαισίων δεν λαμβάνουν υπόψη την οικονομική ανάπτυξη και τις δυνατότητες της εκάστοτε χώρας. Αξιωματούχοι των κυβερνήσεων ασιατικών χωρών έχουν εκφράσει την άποψη ότι κάθε χώρα οφείλει να αναπτύξει τα δικά της ρυθμιστικά πλαίσια βάσει των δυνατοτήτων της.
