Το Maritime Forecast αποτελεί βασικό στοιχείο της σειράς μελετών Energy Transition Outlook (ETO) του DNV, και η φετινή έκτη έκδοση που αποτελείται από 84 σελίδες εξετάζει τις ολοκληρωμένες υποδομές παραγωγής, διανομής και ανεφοδιασμού καυσίμων που απαιτούνται για να καταστεί δυνατή η στροφή της ναυτιλιακής βιομηχανίας σε καύσιμα ουδέτερα ως προς τις εκπομπές αεριών του θερμοκηπίου.

Η έκθεση παρουσιάζει επίσης μια επικαιροποιημένη εκτίμηση σχετικά με τους κανονισμούς, τις τάσεις, τις μελλοντικές τεχνολογίες και το κόστος για την απαλλαγή από τις εκπομπές άνθρακα. Διαμορφώνει δύο διαφορετικά μοντέλα για την απαλλαγή από αυτές: το «Current IMO ambitions to 2050» και το «Full Decarbonization by 2050». Tα μοντέλα αυτά καταδεικνύουν μια ποικιλομορφία στο μελλοντικό ενεργειακό μείγμα που θα περιλαμβάνει τόσο ορυκτά όσο και ουδέτερα από άνθρακα καύσιμα, με τα ορυκτά καύσιμα να καταργούνται σταδιακά έως το 2050.

«Η αναζήτηση των βέλτιστων εναλλακτικών επιλογών και τεχνολογιών καυσίμων με ουδέτερο αποτύπωμα άνθρακα βρίσκεται σε εξέλιξη, καθώς η διεθνής κοινότητα επιδιώκει να απαλλαγεί από τις εκπομπές άνθρακα», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος του DNV Maritime, Knut Ørbeck-Nilssen. «Καμία βιομηχανία δεν μπορεί να απαλλαγεί από τον άνθρακα μεμονωμένα, επομένως οι βιομηχανίες σε παγκόσμιο επίπεδο πρέπει να κάνουν τις σωστές επιλογές από κοινού, και η βιώσιμη ενέργεια θα πρέπει να κατευθύνεται εκεί όπου έχει τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Το μείζον εμπόδιο είναι η διαθεσιμότητα καυσίμων και για να ξεπεραστεί, πρέπει να δημιουργηθούν αλυσίδες εφοδιασμού μέσω δια-βιομηχανικών συμμαχιών.

«Τα ουδέτερα ως προς τις εκπομπές άνθρακα καύσιμα πρέπει να είναι διαθέσιμα για τα πλοία μέσα σ’ αυτή τη δεκαετία, μέσα από μονοπάτια απανθρακοποίησης που θα έχουν αξιολογηθεί. Το αργότερο έως το 2030, το 5% της ενέργειας για τη ναυτιλία θα πρέπει να προέρχεται από τα εν λόγω καύσιμα. Αυτό θα απαιτήσει σημαντικές επενδύσεις τόσο σε τεχνολογίες επί του πλοίου όσο και σε χερσαίες υποδομές», συνέχισε.

Οι συντονισμένες προσπάθειες από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένων και των μεγάλων παρόχων ενέργειας και καυσίμων καθώς και των λιμένων, είναι ζωτικής σημασίας, ενώ τα θεσμικά κίνητρα πρέπει να ενθαρρύνουν εκείνους που θα κάνουν τα πρώτα βήματα να συμμετάσχουν σε ένα εκκολαπτόμενο παγκόσμιο δίκτυο πράσινων ναυτιλιακών διαδρομών.

Η νέα και εκτεταμένη συλλογή σεναρίων μείγματος καυσίμου για τη ναυτιλία μπορεί να εφαρμοστεί στο ενημερωμένο πλαίσιο Carbon-Risk-Framework του DNV για να βοηθήσει τους πλοιοκτήτες να βρουν τις πιο αποτελεσματικές και οικονομικά αποδοτικές στρατηγικές καυσίμων, ενώ η εστίαση στην ευελιξία καυσίμου και την ενεργειακή απόδοση παραμένει το κλειδί για την ομαλή ενεργειακή μετάβαση και την ελαχιστοποίηση του κινδύνου επένδυσης σε παθητικά περιουσιακά στοιχεία.

Όσον αφορά στην επιλογή καυσίμου, η αβεβαιότητα σχετικά με τη μελλοντική τιμή και τη διαθεσιμότητα σημαίνει ότι ένας ξεκάθαρος νικητής μεταξύ των πολλαπλών επιλογών – αμμωνία, μεθανόλη, ντίζελ ή μεθάνιο, που παράγεται από βιομάζα, ανανεώσιμη ηλεκτρική ενέργεια ή ορυκτά καύσιμα με δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα – δε μπορεί να ανακηρυχθεί ακόμη ή στο εγγύς μέλλον. Το Maritime Forecast περιγράφει υπό ποιες συνθήκες κάθε μία από τις επιλογές θα επικρατήσει. Το βελτιωμένο μοντέλο GHG Pathway του DNV εκτιμά το επενδυτικό κόστος της εφαρμογής νέων αλυσίδων εφοδιασμού καυσίμων και τεχνολογιών καυσίμων, καθώς και τα μέτρα ενεργειακής απόδοσης για τον παγκόσμιο στόλο.

Ο Eirik Ovrum, DNV Maritime Principal Consultant και επικεφαλής της συγγραφικής ομάδας του Maritime Forecast to 2050, δήλωσε: «Τα ευρήματά μας έρχονται να προστεθούν στο σύνολο των ερευνητικών στοιχείων που αποδεικνύουν ότι οι πλοιοκτήτες πρέπει να λάβουν εγνωσμένες, στιβαρές και μακροπρόθεσμες αποφάσεις για τις επενδύσεις που απαιτούνται για τον υπάρχοντα στόλο και τα νεότευκτα πλοία τους.

«Διερευνούμε παραλλαγές σε τρεις οικογένειες καυσίμων στις οποίες προσομοιώνουμε τη διαθεσιμότητα βιώσιμης βιομάζας για την παραγωγή βιοκαυσίμων, ανανεώσιμης ενέργειας για παραγωγή ηλεκτρο-καυσίμων και ορυκτών καυσίμων σε συνδυασμό με δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα (CCS) για την παραγωγή μπλε καυσίμων. Διερευνούμε επίσης παραλλαγές για συγκεκριμένους τύπους καυσίμων, στις οποίες εξετάζονται εξονυχιστικά βασικοί παράγοντες που επηρεάζουν τις σχετικές διαφορές κόστους μεταξύ των καυσίμων σε κάθε οικογένεια. Συνολικά διερευνούμε 24 σενάρια απαλλαγής από τον άνθρακα».

Η μετάβαση στα καύσιμα έχει ήδη ξεκινήσει, με το 5,5% των πλοίων (GT) σε λειτουργία και το 33% GT των πλοίων υπό κατασκευή σήμερα να μπορούν να λειτουργούν με εναλλακτικά καύσιμα (με επικρατέστερο το LNG). Η μελλοντική αγορά θα εξαρτάται από πολλαπλές πηγές ενέργειας, από την ενοποίηση με τις περιφερειακές αγορές ενέργειας, από την παραγωγή ενέργειας και τις βιομηχανίες, καθώς και από τη διαθεσιμότητα και την τιμή των πηγών ενέργειας.

Ο DNV προβλέπει ότι οι επενδύσεις τεχνολογίας επί του πλοίου που απαιτούνται για τα σενάρια πορείας προς την απανθρακοποίηση μέχρι το 2050, θα κυμανθούν από 8 έως 28 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ ετησίως (ανάλογα με τον τύπο καυσίμου που θα επικρατήσει), μεταξύ 2022 και 2050. Επενδύσεις μεταξύ 30 και 90 δισεκατομμυρίων USD ετησίως έως το 2050 απαιτούνται για τις χερσαίες αλυσίδες εφοδιασμού καυσίμων.

«Δύο χιλιάδες πλοία αναμένεται να παραγγέλλονται ετησίως έως το 2030, αλλά ακόμη δεν έχει βρεθεί η βέλτιστη λύση για την επιλογή καυσίμου», δήλωσε ο Ørbeck-Nilssen. Και καταλήγει: «Απέναντι σε αυτήν την αβεβαιότητα, η νέα έκθεση Maritime Forecast to 2050 μπορεί να χρησιμεύσει ως φάρος παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών και πρακτικών λύσεων για να διασφαλιστεί ότι τα πλοία θα παραμείνουν ανταγωνιστικά και συμμορφούμενα με τους κανόνες καθόλη τη διάρκεια της ζωής τους, χωρίς -παράλληλα- να παραγνωρίζεται η διαρκής ανάγκη για ασφάλεια».