Σε τεντωμένο σχοινί βρίσκεται η Κίνα, καθώς η έλλειψη άνθρακα με την οποία έχει έρθει αντιμέτωπη απειλεί την οικονομία της, όπως αναφέρει δημοσίευμα του CNBC. Βέβαια, η έλλειψη άνθρακα δεν αποτελεί τον μοναδικό υπαίτιο της επικείμενης ενεργειακής κρίσης. Σε αυτή συνδράμουν οι άστατες καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην ασιατική χώρα, η αυξημένη ζήτηση για κινεζικές εξαγωγές, όπως και οι περιορισμοί που έχει θέσει το Πεκίνο με φόντο τη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος των εγχώριων βιομηχανιών.
Αξίζει να σημειωθεί πως η Κίνα παράγει την πλειονότητα της ηλεκτρικής ενέργειας που χρειάζεται μέσω άνθρακα, ωστόσο τα αποθέματα της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου βρέθηκαν σε χαμηλά δεκαετίας τον Αύγουστο του 2021.
Παράλληλα, οι τεταμένες σχέσεις μεταξύ Αυστραλίας και Κίνας δεν βοηθούν στο να εξομαλυνθεί η ενεργειακή κρίση της δεύτερης. Υπενθυμίζεται πως, τόσο γεωγραφικά όσο και παραγωγικά, η Αυστραλία αποτελεί ιδανικό εμπορικό εταίρο για την Κίνα. Μάλιστα, η Αυστραλία αποτελούσε τον σημαντικότερο εξαγωγέα άνθρακα με προορισμό την Κίνα, έως ότου πολιτικές εντάσεις με αποκορύφωμα το γεγονός πως η Καμπέρα ζήτησε διερεύνηση της διαχείρισης της πανδημίας από πλευράς Πεκίνου οδήγησαν σε απαγόρευση των εισαγωγών αυστραλιανού άνθρακα από την ασιατική χώρα.
Συνεπώς, παρουσιάστηκε η ευκαιρία για πολλές χώρες παραγωγής άνθρακα να εισέλθουν σε εμπορευματικές συμφωνίες με την Κίνα, μεταξύ άλλων η Ινδονησία και η Ρωσία. Όπως υπογραμμίζει το CNBC, το 2020 εταιρείες εξόρυξης άνθρακα της Ινδονησίας υπέγραψαν συμφωνία με την Κίνα, βάσει της οποίας θα προμήθευαν την ασιατική χώρα με άνθρακα συνολικής αξίας $1,5 δισ.
Επιπλέον, βάσει του Marine Traffic, ένα bulk carrier που ταξίδεψε από τη Ρωσία στην Κίνα, διασχίζοντας τη Μαύρη Θάλασσα, το Αιγαίο και φτάνοντας στη Νότια Σινική Θάλασσα μέσω της Διώρυγας του Σουέζ, παρέδωσε για πρώτη φορά φορτίο άνθρακα παραγωγής του Καζακστάν στην Κίνα. Σημειώνεται πως η ποσότητα που μεταφέρθηκε είναι αρκετή προκειμένου να παραχθεί ηλεκτρική ενέργεια για την κάλυψη των αναγκών 64.000 νοικοκυριών για ένα έτος.
Παράλληλα, το «διαζύγιο» της Αυστραλίας με την Κίνα σε ό,τι αφορά τον άνθρακα δεν είναι απαραίτητα αρνητική εξέλιξη για τη ναυτιλία. Η ένταξη περισσότερων χωρών στους εμπορευματικούς εταίρους της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας του πλανήτη μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία νέων θαλάσσιων διαδρομών, γεγονός που δύναται επιφέρει αύξηση των τονομιλίων στο θαλάσσιο εμπόριο του καυσίμου.
Τέλος, ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως οι περιβαλλοντικές βλέψεις του Πεκίνου δεν βαίνουν όπως θα επιθυμούσε. Άλλωστε, η μείωση της παραγωγής χάλυβα ως απόρροια πρόσφατων πολιτικών με στόχο τη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος της χώρας έρχεται σε αντίθεση με την αύξηση των εισαγωγών άνθρακα στις οποίες προβαίνει προκειμένου να καλύψει τις ενεργειακές του ανάγκες.
