Μπορεί το ράλι στις τιμές των ναύλων να έχει εκτοξεύσει τις προοπτικές κερδοφορίας των εταιρειών τακτικών γραμμών, ωστόσο η επιστροφή στην κανονικότητα για τις εφοδιαστικές αλυσίδες, που υφίστανται σημαντικές διαταραχές από την αρχή της πανδημίας, φαντάζει ακόμη μη ρεαλιστική, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της Drewry.
Ειδικότερα, οι σύμβουλοι της Drewry είναι λιγότερο αισιόδοξοι για την εξεύρεση λύσεων στις διαταραχές που αντιμετωπίζουν οι εφοδιαστικές αλυσίδες και θεωρούν ότι η αγορά βρίσκεται αντιμέτωπη με μια μεσοπρόθεσμη (ή και πιο εκτεταμένη) υπο-προσφορά. Γεγονότα όπως η έξαρση της πανδημίας στο λιμάνι του Yantian στη Νότια Κίνα, που οδήγησε σε διακοπή της διαχείρισης εμπορευματοκιβωτίων για περίπου έναν μήνα, και το μπλοκάρισμα της Διώρυγας του Σουέζ στα τέλη Μαρτίου, κατέδειξαν το πόσο εύθραυστο είναι το οικοσύστημα μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων καθώς και το πόσο μεγάλη πρόκληση είναι η αύξηση της ανθεκτικότητας των εφοδιαστικών αλυσίδων.
Η διαταραχή της προσφοράς (έλλειψη χωρητικότητας) έχει αναδειχθεί στον σημαντικότερο παράγοντα που οδηγεί στην αύξηση των ναύλων. Επιπροσθέτως, οι αναλυτές της Drewry εκτιμούν ότι η χαμηλή λιμενική παραγωγικότητα θα συνεχιστεί και το 2022. Ως εκ τούτου, η Drewry αναμένει ότι ο παγκόσμιος δείκτης προσφοράς-ζήτησης (Global supply-demand index) θα κυμανθεί κατά μέσο όρο στις 105,7 μονάδες εντός του 2021, αυξημένος κατά 0,9 μονάδες από την προηγούμενη εκτίμηση στην οποία είχε προβεί. Αξίζει να σημειωθεί ότι οποιαδήποτε τιμή πάνω από τις 100 μονάδες υποδηλώνει την πίεση που δέχεται η προσφορά στην αγορά.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Drewry υπολογίζει ότι το 16% της παγκόσμιας χωρητικότητας θα χαθεί φέτος ως άμεση συνέπεια της χαμηλής λιμενικής παραγωγικότητας, η οποία από πέρυσι έχει μειωθεί κατά 11%.
Σε μια εναλλακτική πραγματικότητα, στην οποία η Covid-19 δεν έβλαπτε τη λιμενική διαχείριση εμπορευματοκιβωτίων και η παραγωγικότητα των λιμένων διατηρούνταν στα επίπεδα του 2019, ο παγκόσμιος δείκτης προσφοράς-ζήτησης θα έφτανε κατά μέσο όρο τις 84 μονάδες το 2020 και τις 89 το 2021. Ωστόσο, το σενάριο δεν λαμβάνει υπόψη τα επίπεδα ρεκόρ των ναύλων καθώς και την κερδοφορία των θαλάσσιων μεταφορέων που βιώνει αυτή τη στιγμή η αγορά.
Για την Drewry, υπάρχουν κάποιοι παράγοντες εντός των εφοδιαστικών αλυσίδων οι οποίοι θα πρέπει να διορθωθούν, προκειμένου η διακίνηση των εμπορευματοκιβωτίων να επανακτήσει την πρότερή της ροή:
· Η λιμενική παραγωγικότητα χρειάζεται να βελτιωθεί – δεδομένου ότι θα αποφευχθούν εξάρσεις της Covid-19 και ότι θα υπάρξουν λιγότερες διαταραχές στα δρομολόγια των θαλάσσιων μεταφορέων.
· Η αξιοπιστία και η προβλεψιμότητα των δρομολογίων των εταιρειών τακτικών γραμμών θα πρέπει επίσης να βελτιωθεί, ούτως ώστε τα λιμάνια να είναι σε θέση να διαχειριστούν καλύτερα τις ήδη υπάρχουσες καθυστερήσεις στη διακίνηση των φορτίων.
· Θα πρέπει να υπάρξει μια επιβράδυνση στην Ασία ως προς την τροφοδοσία της ζήτησης στις ΗΠΑ, προκειμένου να προωθηθεί μια πιο ίση κατανομή της χωρητικότητας και του εξοπλισμού (εμπορευματοκιβωτίων).
Όπως γίνεται αντιληπτό, η επίλυση των διαταραχών στις εφοδιαστικές αλυσίδες αποτελεί ένα πρόβλημα κυκλικής φύσης. Οι εταιρείες τακτικών γραμμών από μόνες τους δεν διαθέτουν τη δύναμη να διορθώσουν την κατάσταση, ωστόσο ο κλάδος συνολικά θα πρέπει να βρει τον τρόπο να σπάσει τον φαύλο κύκλο στον οποίο βρίσκεται, καταλήγει η έκθεση της Drewry.
Φωτό: Bellergy RC/ Pixabay
