Από την ίδια παγίδα της παρατεταμένης αναιμικής ανάπτυξης και του χαμηλού πληθωρισμού όπου έχει πέσει η οικονομία της Ιαπωνίας απειλείται και η οικονομία της Ευρωζώνης.
Σε έρευνα που δημοσιεύει η Deutsche Bank σημειώνεται ότι η οικονομία της Ευρωζώνης βρίσκεται αντιμέτωπη με μια μακρά περίοδο ταυτόχρονης χαμηλής ανάπτυξης και πληθωρισμού ή, αλλιώς, «ιαπωνοποίηση».
Ο Chief Investment Officer της γερμανικής τράπεζας, Markus Mueller, αναφέρει σχετικά ότι «καθώς οι υφιστάμενες στρατηγικές επιλογές της ΕΚΤ αναμένεται να συνεχιστούν, με μικρές διαφοροποιήσεις, και το 2020, η Ευρωζώνη θα κληθεί να αντιμετωπίσει παρόμοιες καταστάσεις με αυτές που βιώνει η Ιαπωνία επί σειρά δεκαετιών, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990».
Ο Γερμανός τραπεζίτης θέτει το ερώτημα κατά πόσον οι οικονομίες των χωρών του ευρώ θα άντεχαν μια τέτοια κατάσταση επί μακρό χρονικό διάστημα και πώς θα μπορούσαν να ξεπεράσουν τα δομικά εμπόδια που υπάρχουν.
Σαν μια νότα αισιοδοξίας, ωστόσο, επισημαίνεται ότι η Ευρώπη βίωσε πιο ξεκάθαρες περιόδους κρίσεων, σε σχέση με την Ιαπωνία, ενώ παράλληλα απέφυγε φαινόμενα αρνητικών πληθωρισμών. Επιπλέον, η ανάπτυξη της Ευρωζώνης είναι υψηλότερη από την αντίστοιχη ιαπωνική, ενώ παράλληλα, καθώς οι οικονομίες των ευρωπαϊκών χωρών είναι περισσότερο διαφοροποιημένες, σε συνδυασμό με την ελαστικότητα στις αγορές εργασίας και την εγχώρια κατανάλωση, τις καθιστούν περισσότερο ανθεκτικές.
«Η ευελιξία, οι δομικές μεταρρυθμίσεις και η καινοτομία αποτελούν τα κλειδιά για την Ευρωζώνη ώστε να αποφύγει περιπτώσεις “ιαπωνοποίησης”. Η περαιτέρω ευρωπαϊκή ολοκλήρωση θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως ευκαιρία για να ενισχυθεί η ευελιξία της ευρωπαϊκής οικονομίας, προκειμένου να διατηρηθεί ανταγωνιστική και σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης», καταλήγει ο Γερμανός αναλυτής της Deutsche Bank.
