Το «Βέλος», όπως και τα ιδίου τύπου αντιτορπιλικά «Ασπίς», «Λόγχη» και «Σφενδόνη», παραχωρήθηκε ως στρατιωτική βοήθεια από τις ΗΠΑ στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό στις 15 Ιουλίου 1959. Παρελήφθη στο San Diego και με πρώτο κυβερνήτη τον Αντιπλοίαρχο Γ. Μόραλη ξεκίνησε τον πλου του προς Ελλάδα. Από τις 15 Οκτωβρίου του ιδίου έτους και για τα επόμενα χρόνια συμμετείχε σε περιπολίες και επιχειρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο.
Μετά την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας στην Ελλάδα, μια ομάδα αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού, με πρωτοστατούντες τους πλωτάρχες Παππά, Σέκερη και Μάλιαρη, δραστηριοποιήθηκε συνωμοτικά για την ανατροπή της χούντας. Το κίνημά τους άρχισε να σχεδιάζεται το 1969 και σύντομα τον αρχικό πυρήνα πλαισίωσαν και άλλοι αξιωματικοί, με αποτέλεσμα τρία χρόνια αργότερα ο κύκλος να έχει μεγαλώσει και κάποια από τα μέλη του να κατέχουν καίριες θέσεις στη ναυτική ιεραρχία. Οι κινηματίες αποφάσισαν να δράσουν το 1973, σχεδιάζοντας να αποκλείσουν τον Πειραιά και άλλα μεγάλα λιμάνια και να καταλάβουν τη Σύρο, η οποία θα γινόταν το ορμητήριό τους, με περαιτέρω στόχο να καλέσουν πολιτικούς όλων των κομμάτων για σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Ως ημερομηνία για την εκδήλωση του κινήματος ορίσθηκε η 22η Μαΐου, όταν στο Αιγαίο θα γίνονταν ασκήσεις του ΝΑΤΟ με συμμετοχή μεγάλου αριθμού πεζοναυτών. Η συγκυρία ήταν ευνοϊκή, καθώς δινόταν η ευκαιρία στους κινηματίες να κυκλώσουν με τα αντιτορπιλικά τους τα ξένα πλοία και να πάρουν με το μέρος τους τα πληρώματα και τους κυβερνήτες τους. Το σχέδιο δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, καθώς έγινε αντιληπτό από τη χούντα.
Στις ασκήσεις του ΝΑΤΟ συμμετείχε και το Βέλος με κυβερνήτη τον Νικόλαο Παππά. Στις 25 Μαΐου, και ενώ το ραδιόφωνο μετέδιδε ότι οι Έλληνες αξιωματικοί είχαν συλληφθεί, ο Ν. Παππάς αποφάσισε να δράσει μόνος, σε ένδειξη διαμαρτυρίας αλλά και προς κινητοποίηση της κοινής γνώμης. Αφού ανακοίνωσε την πρόθεσή του στο πλήρωμα, στον διοικητή της μοίρας και το αρχηγείο του ΝΑΤΟ, οδήγησε το πλοίο στις ακτές του Φιουμιτσίνο της Ιταλίας. Τρεις αξιωματικοί αποβιβάστηκαν στην ακτή και από το αεροδρόμιο της πόλης επικοινώνησαν με ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία, ενημερώνοντας για την τραγική κατάσταση στην Ελλάδα. Η συνέντευξη τύπου που ακολούθησε προκάλεσε το διεθνές ενδιαφέρον. Ο καπετάνιος και κάποιοι αξιωματικοί παρέμειναν στην Ιταλία ζητώντας άσυλο, ενώ το πλοίο με το πλήρωμα επέστρεψε στην Ελλάδα, καθώς υπήρχε φόβος αντίποινων για τις οικογένειές τους.
Μετά την πτώση της χούντας, οι αξιωματικοί και ο Παππάς επαναπατρίστηκαν και συνέχισαν να υπηρετούν στο ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό.
Το 1994 το ΓΕΝ ανακήρυξε το Βέλος σε Μουσείο Αγώνα κατά της Δικτατορίας. Μετά τη μετασκευή του, ώστε να γίνει επισκέψιμο, αγκυροβόλησε στις 26 Ιουνίου 2002 στο Πάρκο Ναυτικής Παράδοσης στο Φάληρο, δίπλα στο Θωρηκτό Αβέρωφ.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα http://velos.hellenicnavy.gr/
