Θαλασσινέ μου Άγιε, Καλέ μ’ Άη Νικόλα,
Εφτά κεράκια σου ‘φερα και σου τ’ ανάβω όλα.
Θά ‘ρχομαι τώρα ταχτικά ν’ ανάβω το καντήλι,
Γι’ αυτόν που έφυγε προχθές κουνώντας το μαντήλι.
Προστάτευέ τον Άγιε, των ναυτικών Προστάτη!
Και κάθε άλλος ναυτικός ας σ’ έχει παραστάτη.
(Από τα «Αμοργιανά», Σύνδεσμος Αμοργινών, Μάρτιος 2007)
Σήμερα 6 Δεκεμβρίου τιμάται η μνήμη του Άγιου Νικολάου, του αγίου-προστάτη των ναυτικών σε όλο τον κόσμο, του αγίου που προστατεύει το ελληνικό Πολεμικό και Εμπορικό Ναυτικό. Ένα εκκλησάκι σε κάθε παραλία, σε κάθε νησί υπάρχει αφιερωμένο από τους θαλασσινούς στον Άγιό τους.
Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας και έδρασε την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284 – 304 μ.Χ.), Μαξιμιανού (286 – 305 μ.Χ.) και Μεγάλου Κωνσταντίνου (306-337 μ.Χ.). Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας την οποία διέθετε για να ανακουφίζει άπορα, ορφανά, φτωχούς και χήρες. Επιστρέφοντας στην πατρίδα του από ένα ταξίδι του στα Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό και τον Πανάγιο Τάφο αποφάσισε να αφιερωθεί στα Θεία και χειροτονήθηκε ιερέας. Εν συνεχεία έγινε ηγούμενος της Μονής Σιών στα Μύρα της Λυκίας.
Ο Άγιος Νικόλας σε ένα ταξίδι του από τα Μύρα προς την Αλεξάνδρεια λέγεται ότι είχε σώσει θαυματουργικά τη ζωή ενός ναύτη που έπεσε από τα ξάρτια του πλοίου εν μέσω θύελλας. Ο Άγιος επιστρέφοντας από την Αλεξάνδρεια πίσω στα Μύρα πήρε τον ναύτη μαζί του και τον έφερε στην εκκλησία που λειτουργούσε. Εκείνη την εποχή ο προηγούμενος Αρχιεπίσκοπος της πόλης είχε μόλις πεθάνει και οι Επίσκοποι της Εκκλησίας πληροφορήθηκαν από τον διασωθέντα ναύτη το θαύμα του Αγίου Νικολάου και, δια θεϊκής αποκαλύψεως, τον αναγόρευσαν Αρχιεπίσκοπο.
Από τη θέση αυτή ανέπτυξε έντονη δράση για την προστασία των φτωχών και των απόρων ιδρύοντας νοσοκομεία και φιλανθρωπικά ιδρύματα. Προικισμένος με χριστιανικό φρόνημα, θάρρος και ζωτικότητα εμψύχωνε τους διωκόμενους από τους Ρωμαίους χριστιανούς, διωκόμενος και εξοριζόμενος και ο ίδιος.
Κατά τους διωγμούς του Διοκλητιανού υπέστη βασανιστήρια. Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο. Σύμφωνα με την παράδοση, ήταν προικισμένος με το χάρισμα της θαυματουργίας και έσωσε πολλούς ανθρώπους, και όσο ήταν εν ζωή αλλά και μετά την κοίμησή του.
Πολλές φορές γλύτωσε θαυματουργικά πλοία που κινδύνευαν από την φουρτουνιασμένη θάλασσα. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Άγιος Νικόλαος θεωρείται προστάτης των ναυτικών μας. Όταν είχε βρεθεί στους Αγίους Τόπους για να προσκυνήσει, με θαυμαστό τρόπο είχε γαληνέψει την θάλασσα, γλυτώνοντας το πλοίο στο οποίο επέβαινε, αλλά και την ζωή των συνεπιβατών του. Ένα άλλο θαύμα του Αγίου σχετιζόμενο με την θάλασσα είναι και το εξής: όταν κάποια στιγμή η πόλη των Μύρων είχε βρεθεί αντιμέτωπη με τον κίνδυνο λιμού, εμφανίστηκε θαυματουργικά στον καπετάνιο ενός πλοίου που μετέφερε σιτάρι προς άλλη περιοχή και τον οδήγησε ο ίδιος προς τα Μύρα για να τραφούν οι πεινασμένοι κάτοικοι.
Πολλά πλοία έσωσε ο ίδιος θαυματουργικά όταν κινδύνευαν σε φουρτουνιασμένες θάλασσες, αλλά και ναυτικούς που είχαν βρεθεί να παλεύουν με τα κύματα μετά από ναυάγια. Για αυτό και η μνήμη του Αγίου Νικολάου τιμάται σε όλο τον κόσμο, από την Ελλάδα έως την Κολομβία, και από τις ΗΠΑ μέχρι την Ρωσία.
