Η ήδη υπάρχουσα διώρυγα του Παναμά είναι ηλικίας 100 ετών και δε μπορεί πλέον να εξυπηρετήσει νέου τύπου πλοία, όπως τα Post-Panamax, των οποίων η χωρητικότητα συχνά ξεπερνά τους 100.000 κόρους (dwt).
Για την κυβέρνηση του Παναμά η απόφαση για κατασκευή της νέας διώρυγας ήταν περίπου μονόδρομος αφού η επιλογή του κλεισίματος της υπάρχουσας, έτσι ώστε να εκτελεστούν οι απαραίτητες εργασίες διαπλάτυνσης, θα προκαλούσε μεγάλα προβλήματα στην παγκόσμια ναυσιπλοΐα.
Οι Γερμανοί εφοπλιστές εκφράζουν την ελπίδα ότι όταν ανοίξει η νέα διώρυγα του Παναμά θα έρθουν πολύ καλύτερες ημέρες για την ποντοπόρο εμπορική ναυτιλία. Και αυτήν την ελπίδα τους την βασίζουν στο γεγονός ότι η ναυτιλιακή βιομηχανία σε καμμία περίπτωση δεν βιώνει συνθήκες συρρίκνωσης όπως συμβαίνει με άλλους κλάδους της οικονομίας.
Μάλιστα, όπως δηλώνει ο Ralf Nagel, εκτελεστικό μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ένωσης Γερμανών Εφοπλιστών (VDR) «το παγκόσμιο εμπόριο μεγεθύνεται σταθερά και με αυτόν τον τρόπο αυξάνεται και η δραστηριότητα των ποντοπόρων εμπορικών πλοίων».
Συγκεκριμένα και σύμφωνα με τις προβλέψεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (IMF) το διεθνές εμπόριο αναμένεται να αυξηθεί κατά το τρέχον έτος με ρυθμό 3,2% και με 4,1% το 2016. Από την άλλη η διακίνηση των εμπορευματοκιβωτίων σε διεθνές επίπεδο αναμένεται να σημειώσει αύξηση κατά 4,3% το 2015 και κατά 6,8% το 2016.
Βέβαια θα πρέπει να σημειωθεί ότι ενώ τα μεγέθη του διεθνούς εμπορίου θα αυξηθούν φέτος με ρυθμό της τάξης του 3%, ο αντίστοιχος ρυθμός αύξησης της χωρητικότητας του παγκόσμιου στόλου θα αγγίξει φέτος το 7% και αυτό γιατί ο ναυτιλιακές εταιρείες παραγγέλνουν ολοένα και μεγαλύτερα πλοία. Το αποτέλεσμα αυτής της επιχειρηματικής πρακτικής είναι η χωρητικότητα του παγκόσμιου εμπορικού στόλου κατά τα τελευταία χρόνια να αυξάνεται ταχύτερα από τον ρυθμό αύξησης του παγκόσμιου εμπορίου, ενώ άμεση συνέπεια ήταν και παραμένει η πτώση των ναύλων.
Πολλές ναυτιλιακές εταιρείες, όπως γράφει η Handelsblatt, δε μπορούν πλέον να διαχειριστούν τις μεγάλες οικονομικές υποχρεώσεις που απορρέουν από την αγορά/ναυπήγηση και λειτουργία των πλοίων τους κάτι που προκαλεί με τη σειρά του σημαντικά προβλήματα σε ναυτιλιακές τράπεζες, όπως συμβαίνει στην περίπτωση της HSH Nordbank. Η πώληση των πλοίων από την άλλη σε χαμηλές τιμές εντείνει περαιτέρω το πρόβλημα, κυρίως όταν τα πλοία αυτά παραμένουν στην αγορά και δεν οδηγούνται προς διάλυση. Και αυτό γιατί ο αγοραστής διαχειρίζεται πλέον ένα πλοίο που του κοστίζει λιγότερο και άρα μπορεί να το λειτουργήσει με σαφώς πιο ανταγωνιστικούς όρους στην διεθνή αγορά.
Σε κάθε περίπτωση βέβαια (και) οι γερμανικές ναυτιλιακές εταιρείες θεωρούν ότι για να μπορέσουν να λειτουργήσουν επιτυχώς στην διεθνή αγορά θα πρέπει να διαθέτουν πλοία άκρως αποδοτικά, δηλαδή πλοία καινούρια, μεγάλα, σύγχρονης τεχνολογίας και με υψηλή απόδοση καυσίμου. Όμως αυτή ακριβώς η επιλογή είναι που οδηγεί σταθερά σε μία πλεονάζουσα προσφορά χωρητικότητας και έτσι η κρίση στον χώρο της ναυτιλίας λαμβάνει χαρακτηριστικά κανονικότητας.
Ίσως μία λύση σε αυτό το πρόβλημα μπορεί να δώσει το άνοιγμα της νέας διαπλατυσμένης διώρυγας του Παναμά το 2016, που θα επιτρέπει σε μεγαλύτερα ποντοπόρα σκάφη να πλέουν από και προς τον Ειρηνικό και Ατλαντικό ωκεανό. Για τους Γερμανούς εφοπλιστές η νέα διώρυγα του Παναμά θα επιτρέψει στις ναυτιλιακές εταιρείες να επιστρέψουν εκ νέου σε σημαντικά κέρδη αξιοποιώντας τον διαθέσιμο στόλο των σύγχρονων πλοίων τους σε εμπορικές οδούς, νέες και σίγουρα πιο προσοδοφόρες.
