Του Γ. Λογοθέτη, CFO Finance & Research George Moundreas Com. S.A.
Ο υποτονικός μεν αλλά θερμός δε Αύγουστος, εκτός από τις σοβαρές γεωπολιτικές εξελίξεις που απασχολούν την Παγκόσμια κοινότητα, επικεντρώθηκε για πολλοστή φορά στην Ευρωζώνη και στην αδιάλλακτη στάση της Γερμανίας στο να κάνει ουσιαστικά βήματα όχι μόνο για την αντιμετώπιση της κρίσης αλλά και στους κινδύνους που ελλοχεύουν για περεταίρω επιδείνωση της, ιδιαίτερα με τον πληθωρισμό τον Ιούλιο να βρίσκεται στο 0,4%, το χαμηλότερο σημείο από τον Οκτώβριο του 2009!!!
Σφοδρή επίθεση κατά της Merkel, εξαπέλυσε το Spiegel σε πρόσφατο άρθρο του τονίζοντας ότι η Καγκελάριος κυνηγάει ανεμόμυλους και τα προβλήματα δεν επιλύονται αλλά μετατοπίζονται. Χαρακτηριστικά αναφέρει πως ο Ευρυχώρος είναι ασθενής και δεν θα πρέπει πλέον να κάνουμε λόγο για κρίση. Η κρίση συνεπάγεται αλλαγή και η δική μας ασθένεια είναι χρόνια, επικαλούμενο τη μείωση του ρυθμού ανάπτυξης στις χώρες της Ευρωζώνης.
Συνεχίζοντας επισημαίνει πως στη Γερμανία είναι λιγότερο αισθητή αυτή η ύπουλη αρρώστια, αλλά και εδώ σημειώθηκε ξαφνική πτώση της ανάπτυξης το 2ο τρίμηνο. Συρρικνωνόμαστε στον ίδιο ρυθμό με την Ιταλία και με πιο ισχυρούς ρυθμούς σε σχέση με τη Γαλλία, παρατηρεί το άρθρο του Spiegel, υπενθυμίζοντας μεταξύ άλλων, ότι τα επόμενα χρόνια η Γερμανία θα υποστεί και δημογραφικό σοκ.
Η Βρετανική Telegraph, αμφισβητεί ευθέως την ικανότητα της Γερμανίας όχι μόνο στο να διασώσει την Ευρώπη αλλά ακόμη και τον ίδιο της τον εαυτό, ενώ λόγω του μεγέθους της διαθέτει την ικανότητα να επιβάλλει τη λαθεμένη επιλογή της λιτότητας, η οποία έχει στοιχίσει σημαντικά στην Ευρώπη.
Αντίστοιχα η JP Morgan, προειδοποιεί πως η Ευρωζώνη οδεύει σε βαθιά Ιαπωνοποίηση με την ΕΚΤ να έχει κάνει αρκετά για να καταστείλει τις ανησυχίες φερεγγυότητας, αλλά δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις ανισορροπίες που έχουν προκύψει.
Μέχρι η Ευρώπη να αντιμετωπίσει τα προβλήματα αυτά, το δημόσιο χρέος θα συνεχίσει να αυξάνεται, διότι δεν υπάρχει επαρκής ζήτηση. Το αποτέλεσμα θα είναι τα συνεχιζόμενα υψηλά επίπεδα δημόσιου χρέους και η συνεχιζόμενη λιτότητα ενώ η συνολική ζήτηση που είναι πολύ αδύναμη δεν επαρκεί για να δημιουργήσει επίπεδα ανάπτυξης.
Η Washington Post, επίσης, σε νέο της δημοσίευμα, αναφέρει πως η Ευρώπη δεν ανακάμπτει επειδή δεν το επιτρέπει η ίδια. Η υπερβολική δημοσιονομική πειθαρχία, η λιτότητα και η αδύναμη νομισματική πολιτική κατευθύνουν την Ευρώπη σε μία ολοκληρωτικά χαμένη 10ετία. Η συνολική ζημιά θα αποδειχθεί χειρότερη από αυτή του 1930 συμπληρώνει χαρακτηριστικά, καθώς τα στοιχεία για την ανάπτυξη το 2ο τρίμηνο ήταν απογοητευτικά ενώ ακόμη και η Γερμανία διολίσθησε σε αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Έχουν περάσει 6,5 χρόνια και η Ευρωπαϊκή οικονομία υπολείπεται κατά 1,8% των προ κρίσης επιπέδων.
Στις ΗΠΑ, βελτίωση παρουσίασε ο κλάδος μεταποίησης τον Ιούλιο, στις 57,1 μονάδες, σημειώνοντας τα μεγαλύτερα επίπεδα από τον Απρίλιο του 2011.
Παράλληλα οι δείκτες για τις νέες παραγγελίες, την παραγωγή και την απασχόληση αυξήθηκαν τον Ιούλιο. Σε προσχέδιο ομιλίας, ο αντιπρόεδρος της FED, ανάφερε ότι μπορεί να χρειαστεί συνέχιση της χαλαρής νομισματικής πολιτικής, ώστε να υποστηριχθεί η ανάκαμψη στην Αμερικανική οικονομία καθώς δεν έχει αποσαφηνιστεί ακόμη αν η οικονομία έχει υποστεί μόνιμη ζημιά από την πρόσφατη ύφεση.
Για την Κίνα, το ΔΝΤ αναφέρει πως πρέπει να χαμηλώσει τον στόχο για τον ρυθμό ανάπτυξης το 2015 στο 6,5% – 7% και να αποφύγει μέτρα στήριξης, εκτός αν υπάρχει απειλή πολύ μεγαλύτερης επιβράδυνσης της οικονομίας.
Σύμφωνα με το Ταμείο, ο ανωτέρω ρυθμός ανάπτυξης, θα ήταν συνεπής με τον στόχο της μετάβασης σε μία ασφαλέστερη και πιο βιώσιμη αναπτυξιακή πορεία, αλλά η Κινεζική κυβέρνηση αντιτίθεται σε αυτό δηλώνοντας πως η ανάπτυξη για το 2015 δεν θα πέσει κάτω από το 7%.
