Η διοίκηση της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας κατά τη χθεσινή έκτακτη συνεδρίασή της, εξέτασε διεξοδικά τις ρυθμίσεις, που περιλαμβάνονται στον Κανονισμό για την εφαρμογή απαιτήσεων της Σύμβασης Ναυτικής Εργασίας 2006 (MLC), που δημοσιεύθηκε πρόσφατα (ΦΕΚ 1671 Β΄), εστιάζοντας στο περιεχόμενο της παραγράφου 1 του άρθρου 6, που αναφέρεται στη σύμβαση ναυτολόγησης.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Ομοσπονδίας «ομόφωνη ήταν η εκτίμηση ότι η ρύθμιση αυτή που επιχειρείται στο χώρο των συμβάσεων ναυτολόγησης κατ’ αρχήν δεν συνάδει αλλά προσκρούει στη Διεθνή Σύμβαση MLC, που κυρώθηκε με τον Ν. 4078/2012 και ότι συνιστά συνέχιση, με άλλη μορφή της προσπάθειας, που προϋπήρξε στη κατεύθυνση αυτή με το πασίγνωστο άρθρο 19 του πολυνομοσχεδίου ΥΝΑ (ήδη Ν. 4150/13) περί «ατομικών συμβάσεων», το οποίο τελικά καταψηφίσθηκε στη Βουλή των Ελλήνων.
Η διοίκηση επίσης ασχολήθηκε και με σειρά άλλων θεμάτων, που προκύπτουν από σχετικές ρυθμίσεις του παραπάνω Κανονισμού καθώς και την ανατροπή των επιπέδων στελέχωσης των πλοίων, που δρομολογούνται μεταξύ λιμένων εσωτερικού και εξωτερικού με την εφαρμογή της «Ελάχιστης Ασφαλούς Στελέχωσης» (safe manning), την συνεχιζόμενη μη καταβολή των δεδουλευμένων αποδοχών των ναυτεργατών στην επιβατηγό ναυτιλία, παρά τις δοθείσες δεσμευτικές δηλώσεις των εφοπλιστών
Λόγω της σοβαρότητας των θεμάτων αυτών η διοίκηση απεφάσισε να βρίσκεται σε επαγρύπνηση και επιφυλακή για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των σωρευμένων προβλημάτων της ναυτεργασίας και να ζητήσει άμεση συνάντηση με τον υπουργό Ναυτιλίας και Αιγαίου προκειμένου να εκθέσει αναλυτικά τις θέσεις της».
