Του Γ. Λογοθέτη CFOGeorge Moundreas & Company S.A. Finance & Research
Η χώρα «κατηγορίας φτερού» όπως μας χαρακτηρίζει η Le Monde βυθίζει την Ευρωζώνη στην κρίση.
Η μη εκλογή κυβέρνησης στην Ελλάδα μονοπωλεί την παγκόσμια οικονομική κοινότητα δίνοντας τροφή για τη δημιουργία διαφόρων, ακραίων και μη, σεναρίων.
Το δίλλημα που θέτει η Ελλάδα, εντός η εκτός μνημονίου, έρχεται σε μία περίοδο όπου σιγά-σιγά πολιτικοί, ακαδημαϊκοί και οικονομολόγοι αρχίζουν και αναθεωρούν την εμμονή για την εφαρμογή των τόσο σκληρών μέτρων λιτότητας σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα και από διαφορετικά δομημένες οικονομίες.
Τη δεδομένη χρονική στιγμή κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το αποτέλεσμα, γενικότερα για την Ευρωζώνη και ειδικότερα για την Ελλάδα αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι όσο υπάρχει αυτή η αβεβαιότητα οι τριγμοί που δημιουργούνται στην οικονομία της Ευρώπης αλλά και παγκοσμίως είναι σοβαρότατοι και έως ένα σημείο ανεξέλεγκτοι καθώς υπάρχει πανσπερμία απόψεων για το τι θα γίνει η για το τι πρέπει να γίνει.
Ο Βέλγος πρωθυπουργός, Elio Di Rupo, όπου η σημερινή κυβέρνηση στο Βέλγιο σχηματίστηκε μετά από 541 ημέρες δήλωσε «Δώστε χρόνο και όχι συμβουλές στην Ελλάδα και τα κόμματα πρέπει να σχηματίσουν κυβέρνηση μόνοι τους».
Την ίδια στιγμή όμως έχουν αρχίσει οι πιέσεις αφού, διακρατήθηκε μέρος της προγραμματισμένης δόσης προς την Ελλάδα, ενός δισ. ευρώ, ενώ το ΔΝΤ «απειλεί» να συνεισφέρει το ποσοστό που του αντιστοιχεί στην επόμενη μεγάλη δόση του Ιουνίου. Και ενώ οι υπόλοιπες χώρες επίσης αδυνατούν να ανταποκριθούν στους δημοσιονομικούς στόχους η Moody’s αναμένεται να υποβαθμίσει περισσότερες από 100 Ευρωπαϊκές τράπεζες όπως η BNP, η Deutsche Bank και η Morgan Stanley.
O Obama, κατηγόρησε τους Ευρωπαίους ηγέτες για ατολμία, τονίζοντας ότι οι ΗΠΑ έχουν ακόμη να αντιμετωπίσουν προβλήματα αλλά η οικονομία τους είναι σε καλύτερο δρόμο.
Για πρώτη φορά από το 2008 οι ΗΠΑ παρουσίασαν πλεονασματικό προϋπολογισμό, τα επιδόματα ανεργίας μειώνονται, οι πιστωτικές συνθήκες έχουν βελτιωθεί και σύμφωνα με τη Fitch, τα μέτρα δημοσιονομικής και νομισματικής υποστήριξης που εφάρμοσαν, προσέθεσαν στο αμερικανικό ΑΕΠ πάνω από 4% στα 2-3 χρόνια μετά την κρίση, διαφορετικά θα ήτανε ακόμη σε ύφεση.
Στην Κίνα απροσδόκητη ήτανε η πτώση της εμπορικής δραστηριότητας με τις εξαγωγές και τις εισαγωγές να είναι πτωτικές, ο πληθωρισμός να διαμορφώνεται σε ετήσια βάση στο 3,4% υψηλότερος του αναμενόμενου και η βιομηχανική παραγωγή να αυξάνεται με το χαμηλότερο επίπεδο από τον Μάιο του 2009 δηλαδή 9,3% τον Απρίλιο.
Ταυτόχρονα η κεντρική τράπεζα προχώρησε σε νέα χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής μειώνοντας τον λόγο των υποχρεωτικών αποθεμάτων για τις τράπεζες κατά 50 μονάδες βάσης, στο 20%.
