Καθώς οι διαπραγματεύσεις για το τέλος του πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας εντατικοποιούνται, ενδιαφέρον παρουσιάζει ο αντίκτυπος μιας τέτοιας εξέλιξης στη ναυτιλία.

Υπό αυτό το πρίσμα, η Gibson προχωρά σε μια ανάλυση για το μέλλον των δεξαμενόπλοιων στο ενδεχόμενο Ρωσία και Ουκρανία να δώσουν τα χέρια. Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει, παραμένει έντονα αμφισβητήσιμο το κατά πόσον οι εμπορικές ροές θα επιστρέψουν στην κανονικότητα σε περίπτωση ειρηνευτικής συμφωνίας.

Οι σημερινοί ηγέτες του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας και της Γερμανίας, καθώς και των κρατών της Βαλτικής και άλλων κρατών-μελών της ΕΕ, ενδέχεται να καταβάλουν ιδιαίτερες προσπάθειες για να αποτρέψουν την επιστροφή στο εμπόριο ενέργειας με τη Ρωσία, ιδίως σε περίπτωση «κακής συμφωνίας» για την Ουκρανία. Το πρόσφατα δημοσιευμένο σχέδιο 28 σημείων αποσκοπεί στην επανένταξη της Ρωσίας στην παγκόσμια οικονομία με την πλήρη άρση των κυρώσεων. Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες, το σχέδιο αυτό καταρτίστηκε χωρίς τη συμβολή της Ευρώπης. Επιπλέον, δεν είναι σαφές τι περιλαμβάνει η αντιπρόταση 19 σημείων, ούτε αν η Ευρώπη συνέβαλε στη σύνταξή της, πόσω μάλλον η Ρωσία. Επομένως, παραμένει ασαφές ποια θα είναι η στάση της Ευρώπης απέναντι στη Ρωσία και στις εξαγωγές ενέργειάς της.

Εάν υποθέσουμε ότι οποιαδήποτε συμφωνία είναι πιθανό να περιλαμβάνει την άρση των κυρώσεων, τότε η ομαλοποίηση των εμπορικών ροών είναι κοντά. Το κλειδί, ωστόσο, θα είναι το αν θα επιτραπεί στις ευρωπαϊκές εταιρείες διύλισης να επιστρέψουν στις προμήθειες ρωσικού αργού πετρελαίου. Εάν αυτό συμβεί, τονίζει η Gibson, τότε με την πάροδο του χρόνου οι εμπορικές ροές ενδέχεται να διαμορφωθούν στα προπολεμικά πρότυπα. Το επόμενο έτος, η ευρωπαϊκή διυλιστική ικανότητα θα είναι 500.000 βαρέλια την ημέρα χαμηλότερα από ό,τι το 2022. Ομοίως, άλλοι παραγωγοί (κυρίως οι ΗΠΑ) έχουν κατακτήσει μερίδιο αγοράς στην Ευρώπη και θα πρέπει να εκτοπιστούν.

Στο μέτωπο των πετρελαϊκών προϊόντων (CPP), οι αποστάσεις πλεύσης αυξήθηκαν κατακόρυφα, καθώς η Ευρώπη προσπάθησε να αντικαταστήσει τις ρωσικές προμήθειες το 2023 με φορτία από τη Μέση Ανατολή, την Ινδία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ταυτόχρονα, τα ρωσικά φορτία, που συνήθως διακινούνταν στην Ευρώπη, μετατοπίστηκαν προς νέες αγορές στη Λατινική Αμερική, στην Αφρική και στην Ασία, δημιουργώντας σημαντικές ανεπάρκειες προς όφελος των ιδιοκτητών δεξαμενόπλοιων και των εμπόρων. Τα περιθώρια διύλισης στην Ευρώπη (και παγκοσμίως) επωφελήθηκαν επίσης αρχικά και πιθανότατα θα υποστούν πιέσεις εάν οι ρωσικές προμήθειες επιστρέψουν στην Ευρώπη. Ως αποτέλεσμα, θα μπορούσαμε να δούμε μείωση των εισαγωγών μεγάλων αποστάσεων και ο συνολικός αντίκτυπος θα ήταν σημαντικά χαμηλότερα τονομίλια.

Ο ανταγωνισμός σε Κινέζους και Ινδούς αγοραστές

Εάν αρθεί η επιβολή κυρώσεων, οι εκπτώσεις για το ρωσικό πετρέλαιο θα μειωθούν και οι αγοραστές αργού πετρελαίου από Κίνα και Ινδία θα αντιμετωπίσουν μεγαλύτερο ανταγωνισμό για τα ρωσικά φορτία. Ανάλογα με την προθυμία της Ευρώπης να επαναλάβει τις εισαγωγές από τη Ρωσία, η Ινδία και η Κίνα θα μπορούσαν να έχουν κίνητρα να αυξήσουν περαιτέρω τις εισαγωγές από άλλες περιοχές (πιθανώς τη Δυτική Αφρική, την Αμερική και τη Μέση Ανατολή), ανάλογα με τις τιμές και τα περιθώρια διύλισης για συγκεκριμένες ποιότητες.