Προς ιστορικά υψηλά οδεύουν οι αμερικανικές εξαγωγές καλαμποκιού το 2025, ευνοούμενες από γεωργικούς, γεωπολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες.

Συγκεκριμένα, το αμερικανικό Υπουργείο Γεωργίας εκτιμά ότι η παραγωγή καλαμποκιού των ΗΠΑ θα διαμορφωθεί σε 15,8 δισ. bushels το 2025-2026. Παρά το γεγονός ότι οι εξαγώγιμοι όγκοι θα παρουσιάζουν σημαντική άνοδο, η άνοδος της ζήτησης για θαλάσσια μεταφορά με bulkers θα εξαρτηθεί από τη γεωγραφική κατανομή των εξαγωγών.

Η Κίνα, μετά τις γεωπολιτικές εντάσεις με τις ΗΠΑ, δεν μπορεί να θεωρηθεί σταθερά για τις αμερικανικές εξαγωγές καλαμποκιού. Στον αντίποδα, το Μεξικό αποτελεί ισχυρό εισαγωγέα αμερικανικού καλαμποκιού, με σύνθετο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 20% από το 2020, αποτέλεσμα της συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου της Βόρειας Αμερικής.

Η Ιαπωνία ‒παρά τα σημάδια στασιμότητας πριν από το 2020 και την απόσταση περίπου 9.500 ναυτικών μιλίων από τις ΗΠΑ‒ συνεχίζει να αποτελεί αξιόπιστο εισαγωγέα αμερικανικού καλαμποκιού, υποστηριζόμενη από τη σταθερή ζήτηση ζωοτροφών και τις ανταγωνιστικές τιμές.

Πάντως, το μέλλον των αμερικανικών εξαγωγών καλαμποκιού το 2025 θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την εξελισσόμενη δυναμική της εμπορικής πολιτικής, ιδιαίτερα της συμφωνίας ΗΠΑ-Κίνας.

Στο σενάριο χαλάρωσης ή αναστολής των δασμών, η κινεζική ζήτηση για το αμερικανικό καλαμπόκι θα μπορούσε να αναβιώσει, ιδίως σε περιόδους που η προσφορά της Νότιας Αμερικής είναι περιορισμένη. Δεδομένης της μεγάλης απόστασης πλεύσης μεταξύ του US Gulf και της Κίνας (11.500 ναυτικά μίλια), ακόμα και μέτριες ποσότητες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε άνοδο των τονομιλίων.

Στο σενάριο που οι δασμοί επιμείνουν ή κλιμακωθούν στο πλαίσιο μιας πιο προστατευτικής στάσης των ΗΠΑ, οι Κινέζοι εισαγωγείς είναι πιθανό να μειώσουν την εξάρτηση από το αμερικανικό καλαμπόκι, στρεφόμενοι σε εισαγωγές από τη Βραζιλία, την Αργεντινή ή σε εγχώρια υποκατάστατα, όπως το κριθάρι και το σόργο. Στην περίπτωση αυτή, οι όγκοι εξαγωγών και τα τονομίλια θα συμπιεστούν.

Υπάρχει και η περίπτωση κατά την οποία η Κίνα θα μπορούσε να δεσμευτεί για σταθερές εισαγωγικές ροές αμερικανικού καλαμποκιού. Αν και δεν είναι τόσο αισιόδοξο όσο η πλήρης κατάργηση των δασμών, το σενάριο αυτό θα προσέφερε προβλέψιμες ροές όγκου και θα σταθεροποιούσε τη ζήτηση για θαλάσσιες μεταφορές μεγάλων αποστάσεων.

Σε κάθε περίπτωση, το περιβάλλον γύρω από το παγκόσμιο εμπόριο σιτηρών είναι ρευστό, ως αποτέλεσμα των νέων γεωπολιτικών συσχετισμών. Τον τρέχοντα μήνα, Κίνα και Βραζιλία υπέγραψαν 20 συμφωνίες, οι οποίες, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνουν την ενίσχυση των γεωργικών εξαγωγών. Στο μεταξύ, ο Πρόεδρος Τραμπ αναπροσαρμόζει την εμπορική στρατηγική των ΗΠΑ, ενισχύοντας τους δεσμούς τους με το Μεξικό, την Ιαπωνία, και τη Νότια Κορέα. Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ροές αμερικανικού καλαμποκιού θα φτάσουν στα ύψη φέτος, το εάν η ναυλαγορά των bulkers θα «χαμογελάσει» θα εξαρτηθεί από το σε ποιες γεωγραφικές περιοχές θα καταλήξει το συγκεκριμένο εμπόρευμα.