Σε μία κίνηση άνευ προηγουμένου, ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αποφάσισε την επιβολή επιπλέον δασμών στις εισαγωγές κινεζικών εμπορευμάτων, με το σύνολο των δασμών να αγγίζει πλέον το 104%.

Η νέα αμερικανική διοίκηση επιχειρεί να χρησιμοποιήσει τους δασμούς ως (ισχυρό;) διαπραγματευτικό χαρτί, επιθυμώντας σύναψη συμφωνιών με τους εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ οι οποίες θα ενισχύσουν τις αμερικανικές εξαγωγές, μειώνοντας το εμπορικό έλλειμμα της χώρας.

Παρότι ο Ντόναλντ Τραμπ εμφανίζεται σίγουρος ότι όλες οι χώρες επιθυμούν να συνάψουν τέτοια συμφωνία, και ενώ πράγματι ένα σενάριο όπου Κίνα και ΗΠΑ κάθονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων είναι ίσως το μοναδικό που θα αποτρέψει την κατάρρευση των εμπορικών τους σχέσεων, η Κίνα επί του παρόντος αντεπιτίθεται παρά υποχωρεί. Το Πεκίνο, αποφάσισε να περιορίσει τις εξαγωγές επτά σπάνιων γαιών σε όλες τις χώρες αλλά και να εκκινήσει έρευνες με επίκεντρο αμερικανικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Κίνα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει «απαντήσει» ακόμη με πράξεις στα μέτρα Τραμπ, όμως η επιβολή ανταποδοτικών δασμών φαίνεται να συνιστά μονόδρομο, εφόσον δεν υπάρξει κάποια συμφωνία μεταξύ Βρυξελλών και Ουάσιγκτον.

Όσον αφορά τον εκτιμώμενο αντίκτυπο, οι αμερικανικοί δασμοί έθεσαν στο στόχαστρό τους και αναδυόμενα hubs βιομηχανικής παραγωγής, όπως το Βιετνάμ και η Καμπότζη, υπογραμμίζει η Xclusiv. Η μέχρι στιγμής εικόνα θυμίζει αρκετά την προηγούμενη θητεία του Ντόναλντ Τραμπ, όμως ο αντίκτυπος αυτή τη φορά προβλέπεται πως θα είναι πιο εκτενής. Στα διασταυρούμενα πυρά αναμένεται να βρεθεί σαφώς και η ναυτιλία, με ό,τι επιφέρουν οι πολιτικές που χαράσσονται σε διεθνές επίπεδο όχι μόνο για τα bulk carriers, τα tankers και τα containerships, αλλά και για τα υγραεριοφόρα και τα car carriers.

To 2024, οι ΗΠΑ εισήγαγαν κινεζικά εμπορεύματα αξίας $438 δισ. ενώ η Κίνα εισήγαγε αμερικανικά εμπορεύματα αξίας $143 δισ.

Containerships

Η πλειοψηφία των αμερικανικών εισαγωγών κινεζικών εμπορευμάτων μεταφέρονται με containers.

Με το κόστος τους πλέον να διπλασιάζεται, η ζήτηση για τέτοια εμπορεύματα αναμένεται να μειωθεί και συνεπώς θα μειωθεί και η ζήτηση για containerships στα συγκεκριμένα routes. Σε πρώτο επίπεδο λοιπόν αναμένεται πτώση των ναύλων στα routes Κίνας-ΗΠΑ και αργότερα αυτό θα έχει αλυσιδωτές αντιδράσεις και στα υπόλοιπα routes, καθώς τα πλοία που δραστηριοποιούνταν στα routes Κίνας-ΗΠΑ, πλέον θα στραφούν σε πιο κερδοφόρα routes.

Ωστόσο, εδώ γεννάται ένα σημαντικό ερώτημα: Τι και αν η Κίνα εξάγει τα εμπορεύματά της στο Μεξικό ή στον Καναδά και από εκεί επανεξαχθούν στις ΗΠΑ; Τι δασμούς θα αντιμετωπίσουν τα εμπορεύματα αυτά;

Bulk carriers, Tankers, LNG carriers

H Κίνα αποτελεί τον τρίτο μεγαλύτερο αγοραστή αμερικανικών προϊόντων. Το 2024 εισήγαγε σιτηρά αξίας $13,4 δισ., αλλά και πετρέλαιο και λοιπά καύσιμα αξίας $14,7 δισ.

Στην περίπτωση των bulk carriers, η Κίνα θα στραφεί σε άλλες χώρες όπως η Βραζιλία. Ωστόσο, αφενός δεν είναι σίγουρο ότι η Βραζιλία διαθέτει την απαραίτητη παραγωγή για να καλύψει την κινεζική ζήτηση ενώ την ίδια ώρα γεννάται το ερώτημα του που θα κατευθυνθεί η αμερικανική παραγωγή σιτηρών.

Αναλυτές έχουν εκφράσει έντονο προβληματισμό για το μέλλον των αγροτικών εξαγωγών των ΗΠΑ. Για τα bulk carriers, αναμένεται μια αναδιάταξη κάποιων κύριων routes με τον αντίκτυπο σε ζήτηση και τονομίλια να παραμένει ακόμη ασαφής.

Εξίσου θολά είναι τα ύδατα και στα δεξαμενόπλοια. Το αμερικανικό αργό πλέον δεν θα κατευθύνεται στην Κίνα. Ένα μέρος των αμερικανικών εξαγωγών μπορούν ίσως να κατευθυνθούν στην Ευρώπη, όμως τα διυλιστήρια της Ευρώπης αντιμετωπίζουν διαχρονικές προκλήσεις σε επίπεδο ανταγωνιστικότητας κόστους και συνεπώς η Γηραιά Ήπειρος μεταμορφώνεται σταδιακά σε εισαγωγέα πετρελαιοειδών.

Η Κίνα θα μπορούσε να στραφεί στο ρωσικό πετρέλαιο, καθώς οι τιμές μαύρου χρυσού κατρακυλούν και το ρωσικό αργό θα είναι νόμιμο υπό τους G7 εάν έχει αγοραστεί υπό των $60 ανά βαρέλι. Αυτό κατά συνέπεια, δίνει κίνητρο σε περισσότερες εταιρείες να δραστηριοποιηθούν στα «νόμιμα» routes με αφετηρία τη Ρωσία, μειώνοντας την ανταγωνιστικότητα του σκιώδη στόλου.

Σε κάθε περίπτωση, και στα δεξαμενόπλοια, ελέω αδυναμίας εκτίμησης των μεταβολών στα εμπορικά routes και τη ζήτηση για τονομίλια, ο αντίκτυπος παραμένει άγνωστος.

Την ίδια ώρα, η περίπτωση των LNG carriers εμφανίζεται εξίσου ενδιαφέρουσα. Ήδη οι κινεζικές εισαγωγές αμερικανικού LNG οριακά αποτελούν μνήμη του παρελθόντος. Πέραν αυτού, τα φορτία που αναμένεται να εισαγάγει η Κίνα στο πλαίσιο μακροχρόνιων συμφωνιών με αμερικανικές εταιρείες ήδη μεταπωλούνται.

Σαφώς, η Ευρώπη μπορεί να συνεχίσει να αποτελεί κύριο προορισμό για το αμερικανικό LNG ενώ το Κατάρ να προμηθεύει την Κίνα με LNG. Ωστόσο, μια τέτοια εξέλιξη θα εντείνει τον κατακερματισμό της παγκόσμιας αγοράς LNG μεταξύ Λεκάνης Ατλαντικού και Λεκάνης Ειρηνικού. Αυτό έχει οδηγήσει στο παρελθόν σε σημαντική ψαλίδα για τους ναύλους σε μεταφορές μεταξύ των routes που βρίσκονται Ανατολικά του Σουέζ και εκείνων που βρίσκονται Δυτικά του Σουέζ, η οποία εντείνεται ελέω της μείωσης της προσαρμοστικότητας της αγοράς όσο η Διώρυγα του Σουέζ παραμένει επικίνδυνη για τη ναυσιπλοΐα.