Σε θετικό έδαφος κινείται φέτος η αγορά των Capesizes, κυρίως λόγω της αυξημένης ζήτησης σε τονομίλια από το fronthaul trade Ατλαντικού, καθώς και από τις εκτροπές γύρω από το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας ως συνέπεια των διαταραχών στις διώρυγες του Παναμά και του Σουέζ. Παράλληλα, τα Panamaxes έχουν επωφεληθεί από τους απροσδόκητα ισχυρούς όγκους εμπορίου άνθρακα και σιτηρών, με τις διαταραχές στις δύο διώρυγες να παράσχουν πρόσθετη στήριξη.

Ορισμένοι παράγοντες θα μπορούσαν να συνεχίσουν να τροφοδοτούν την ήδη καλή εικόνα της ναυλαγοράς το επόμενο έτος. Τα τονομίλια θα συνεχίσουν την ανοδική τους πορεία στα fronthaul trades του Ατλαντικού, ενώ εκτιμήσεις κάνουν λόγο για αυξημένες εξαγωγές άνθρακα από την Κολομβία και ισχυρές εξαγωγές βωξίτη από τη Γουινέα προς τον Ειρηνικό. Επιπλέον, το υψηλής ποιότητας σιδηρομετάλλευμα από το έργο Simandou θα μπορούσε να αρχίσει να ρέει προς την Άπω Ανατολή το 2025, αγγίζοντας δυνητικά τους 60 εκατ. τόνους ετησίως σε διάστημα 30 μηνών.

Στο μέτωπο της προσφοράς αναμένεται περιορισμένο τονάζ σε ορισμένες περιοχές λόγω των αναταραχών στην Ερυθρά Θάλασσα, των περιβαλλοντικών κανονισμών και της μειωμένης ζήτησης για εισαγωγές από την Ευρώπη. Η προσφορά χωρητικότητας θα μπορούσε επίσης να επηρεαστεί από την αναμενόμενη αύξηση του drydocking, καθώς περισσότερα πλοία φτάνουν σε ηλικία τα 15 έτη το 2025. Επιπλέον, η αναμενόμενη επιβράδυνση της συνολικής αύξησης του στόλου των Capesizes τα επόμενα χρόνια θα λειτουργήσει ευεργετικά για το συγκεκριμένο segment.

Πονοκεφάλους για τη ναυλαγορά ίσως αποτελέσουν η μείωση των εξαγωγών σιδηρομεταλλεύματος κατά τους υπόλοιπους μήνες του 2024, εξαιτίας της παρατεταμένης συντήρησης στον τερματικό σταθμό CPBS της Vale στη Βραζιλία, ενώ αναμένεται περαιτέρω μείωση στις αρχές του 2025 λόγω των βροχοπτώσεων στη χώρα. Οι χαμηλότερες τιμές σιδηρομεταλλεύματος ενδέχεται επίσης να απειλήσουν την οικονομική βιωσιμότητα των εξαγωγών από προμηθευτές όπως η Ινδία και η Ουκρανία. Μεγάλο ερωτηματικό αποτελεί η Κίνα, η οποία πιθανώς να μη στηρίξει πλήρως τη ζήτηση βασικών ξηρών φορτίων, δεδομένου ότι πλέον στρέφει περισσότερο το βλέμμα της στην τόνωση της κατανάλωσης και λιγότερο στην ανάπτυξη υποδομών. Η Ινδία, από την άλλη, αυξάνει την παραγωγή άνθρακα και αναπτύσσει σιδηροδρομικά έργα για τη μεταφορά του, με αποτέλεσμα τη μείωση της ζήτησης για εισαγωγές.

Πηγή: Thurlestone Shipping