Στις αρχές Ιανουαρίου του 1973 καθελκύστηκε το φορτηγό πλοίο «Ευθύτης» για λογαριασμό της Anangel Shipping Enterprises. Το συγκεκριμένο πλοίο, που κατασκευάστηκε στα ναυπηγεία της Ishikawajima-Harima, διέθετε μεταφορική ικανότητα 14.800 dwt και ανήκε στον τύπο Freedom, έναν σχεδιασμό πλοίων ιδιαίτερα δημοφιλή εκείνη την περίοδο.
Τα φορτηγά πλοία τύπου Freedom ήταν ιαπωνικής ναυπήγησης, αλλά είχαν σχεδιαστεί από το τεχνικό γραφείο του Σκωτσέζου ναυπηγού George T.R. Campbell, ο οποίος είχε σημαίνουσα συμβολή στον σχεδιασμό πλοίων για λογαριασμό της ναυπηγικής βιομηχανίας της Ιαπωνίας κατά τα μεταπολεμικά έτη.
Τα Freedoms εμφανίστηκαν σε μια μεταβατική περίοδο για την παγκόσμια ναυτιλιακή βιομηχανία, καθώς αποτέλεσαν έναν από τους βασικότερους τύπους πλοίων που οδήγησαν στη σταδιακή αντικατάσταση των υπερήλικων Λίμπερτυ της εποχής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Έτσι, ο νέος αυτός τύπος πλοίου θα λάμβανε τον χαρακτηρισμό «αντι-Λίμπερτυ», όρο που τα Ναυτικά Χρονικά χρησιμοποιούσαν και για αντίστοιχους τύπους πλοίων που είχαν σχεδιαστεί σε άλλες χώρες.
Η παράδοση του «Ευθύτης» αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την προσεκτικότερη μελέτη όχι μόνο των ελληνικών ναυπηγήσεων στην Ιαπωνία εκείνη την περίοδο, αλλά και των επιχειρηματικών πρακτικών του Ομίλου Αγγελικούση, που παρήγγειλε και παρέλαβε το πλοίο.
Η Anangel Shipping Enterprises είχε ιδρυθεί από τον αείμνηστο Αντώνιο Αγγελικούση, ο οποίος θεωρείται δικαίως ένας από τους θρυλικότερους Έλληνες επιχειρηματίες της θάλασσας του 20ού αιώνα. Η άκρως επιτυχημένη πορεία του στο διεθνές θαλάσσιο επιχειρείν συνοδεύτηκε από καινοτόμες ιδέες, που θα έθεταν τα θεμέλια για την περαιτέρω άνθιση και διόγκωση του στόλου του Ομίλου Αγγελικούση.
Παρότι οι περισσότεροι νεοεισελθόντες στον ναυτιλιακό στίβο εκείνης της περιόδου βασίζονταν κατά κύριο λόγο στην αγορά και στη διαχείριση μεταχειρισμένων πλοίων, ο Αντώνης Αγγελικούσης, αρκετά νωρίς στην πορεία του ως πλοιοκτήτης, θα έστρεφε την προσοχή του προς τα νεότευκτα.
Πιο συγκεκριμένα, σε μια περίοδο από το 1965 έως το 1985 θα ναυπηγούσε 42 πλοία στα ναυπηγεία της Ishikawajima-Harima. Το γεγονός αυτό είναι ενδεικτικό όχι μόνο του μεγαλεπήβολου ναυπηγικού προγράμματος του Αντώνη Αγγελικούση, αλλά και των μακροχρόνιων συνεργασιών στις οποίες αποσκοπούσε. Το συγκεκριμένο ναυπηγείο ήταν πρόδρομος της σημερινής IHI Corporation και αποτελούσε ήδη από τότε έναν «κολοσσό» της ιαπωνικής βιομηχανίας. Έτσι, έχοντας ως εφαλτήριο την Ιαπωνία, το ναυπηγικό πρόγραμμα της Anangel Shipping θα λάμβανε σάρκα και οστά. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 1975 ο μέσος όρος ηλικίας των πλοίων του Οίκου Αγγελικούση ήταν μόλις τα επτά χρόνια.
Ένα ακόμα χαρακτηριστικό του «Ευθύτης», σύμφωνα με το τεύχος της 1ης Νοεμβρίου 1972 των Ναυτικών Χρονικών, ήταν ότι νηολογήθηκε στην Ελλάδα όσο ακόμη ναυπηγούνταν. Το γεγονός αυτό αποκαλύπτει ένα από τα βασικότερα στοιχεία των επιχειρηματικών πρακτικών του Αντωνίου Αγγελικούση, που δεν ήταν άλλο από την επιμονή του στο να φέρουν τα πλοία του την ελληνική σημαία καθώς και να επανδρώνονται με Έλληνες ναυτικούς. Η εταιρική αυτή «παράδοση» συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας από τον Όμιλο Αγγελικούση.
Τα ιαπωνικά Freedoms θα αποδεικνύονταν ιδιαίτερα δημοφιλής τύπος πλοίου, με τους Έλληνες πλοιοκτήτες, οι οποίοι είχαν ήδη μακροχρόνιες επιχειρηματικές σχέσεις με την ιαπωνική ναυπηγική βιομηχανία, να αποτελούν συχνούς παραγγελιοδότες του συγκεκριμένου σχεδιασμού.
Η ναυπήγηση του «Ευθύτης» είναι χαρακτηριστικό δείγμα μιας χρονικής περιόδου κατά την οποία πραγματοποιούνταν συνειδητή προσπάθεια από πλευράς του Οίκου Αγγελικούση να αυξήσει τον στόλο του με νέα, σύγχρονα και ασφαλέστερα πλοία. Η περίοδος αυτή θα έθετε τις βάσεις για τη μελλοντική επιτυχημένη πορεία της εταιρείας και ταυτόχρονα αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της συνεχιζόμενης ελληνο-ιαπωνικής συνεργασίας στον ναυπηγικό τομέα.
Πληροφορίες για τη συγγραφή του άρθρου αντλήθηκαν από αφιερώματα των Ναυτικών Χρονικών καθώς και από την έκδοση I. Theotokas and G. Harlaftis, Leadership in World Shipping – Greek Family Firms in International Business (Palgrave MacMillan 2009).
Η ψηφιοποίηση του αρχείου των τευχών από το 1931 έως το 1983 είναι μια ευγενική χορηγία του Ιδρύματος Ευγενίδου, στη μνήμη της Μαριάνθης Σίμου.
Διαβάστε περισσότερα ιστορικά θέματα από το Αρχείο των Ναυτικών χρονικών πατώντας εδώ.
