Οι ναυτιλιακές εταιρείες θα πρέπει να είναι σε θέση να συλλέγουν τα δεδομένα που χρειάζονται, ανεξάρτητα από την πηγή τους, προκειμένου να βελτιστοποιήσουν τις λειτουργίες των πλοίων τους, λέει ο Nicolas Furgé της Marlink.
Απεξάρτηση από τον άνθρακα και ψηφιοποίηση: το δίδυμο αυτό των προκλήσεων με το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπη η ναυτιλιακή βιομηχανία έχει μια συμβιωτική σχέση. Αν και είναι αλήθεια ότι θα απαιτηθούν νέα καύσιμα ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι μείωσης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα του ΙΜΟ, η αυξημένη απόδοση του στόλου είναι ένα στοιχείο ζωτικής σημασίας στο ταξίδι προς τις μηδενικές εκπομπές ρύπων.
Από μια αγορά που κυριαρχείται από ελάχιστες πληροφορίες, μεταβαίνουμε σε μια αγορά όπου διάφορες πλατφόρμες παρακολουθούν και χαρτογραφούν πλοία και φορτία μέσω AIS και η διαχείριση των πλοίων πραγματοποιείται μέσα από συγκριτικές αξιολογήσεις και προβλέψεις απόδοσης από το κέντρο επιχειρήσεων του στόλου.
Για να βελτιώσουν την απόδοση, να αυξήσουν την αποτελεσματικότητα και συνεπώς να μειώσουν τις εκπομπές ρύπων, οι ναυτιλιακές εταιρείες εκτός από τα βασικά για την ταχύτητα και την κατανάλωση καυσίμου, χρειάζονται και μια σειρά δεδομένων σχετικά με την απόδοση των συστημάτων των πλοίων τους που συμπεριλαμβάνουν πληροφορίες για την προγραμματισμένη και προληπτική συντήρηση μέσω προγνωστικών εργαλείων, τις καιρικές συνθήκες, παλίρροιες και ρεύματα, έως τις εμπορικές επιδόσεις των ναυλωτών και τη βελτιστοποίηση των αναχωρήσεων και αφίξεων προκειμένου να μεγιστοποιήσουν το κέρδος και να μειώσουν τον χρόνο που τα πλοία δεν είναι ναυλωμένα.
Εάν όχι λόγω των ρυθμίσεων, οι διαχειριστές πλοίων ενδέχεται να πιέζονται να βελτιώσουν το επιχειρησιακό τους προφίλ από άλλες πηγές. Η πίεση μπορεί να προέρχεται από τις τράπεζες χρηματοδότησης πλοίων οι οποίες βρίσκονται στη διαδικασία μέτρησης της έντασης του άνθρακα των χαρτοφυλακίων τους, ή μπορεί να προέρχεται από τους δικούς τους πελάτες. Ορισμένοι μεγάλοι ναυλωτές έχουν ήδη δηλώσει τις προθέσεις τους για «μηδενικό άνθρακα», είτε μέσω της μείωσης της ταχύτητας πλεύσης είτε με την υιοθέτηση νέων καυσίμων, μια αλλαγή που αντανακλά επίσης την κοινωνική πίεση την οποία υφίστανται, ειδικά σε θέματα όπου η εταιρεία χρειάζεται να επιδείξει βελτίωση στους πελάτες της.
Ανεξάρτητα από την υπερβολική βιασύνη να φανούν πιο «πράσινοι», μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι τα κριτήρια Περιβαλλοντικής Βιωσιμότητας και Διακυβέρνησης (ESG) θα διαδραματίσουν αυξανόμενο ρόλο στις μελλοντικές αποφάσεις τόσο των αγοραστών όσο και των τραπεζιτών.
Ωστόσο, δεν είναι όλες οι ναυτιλιακές εταιρείες ίδιες. Δεν έχουν όλες τα διαθέσιμα συστήματα για να συλλέξουν, να επεξεργαστούν και να αναλύσουν τα δεδομένα που χρειάζονται και να τα παρουσιάσουν με τρόπο που επιτρέπει τη λήψη αποφάσεων ή μέτρων. Εδώ και πολλά χρόνια, ορισμένοι πλοιοκτήτες παραπονιούνται ότι για ορισμένα θέματα έχουν πάρα πολλά δεδομένα, ενώ για άλλα, έχουν ελάχιστα. Καταλαβαίνουμε επίσης ότι όταν οι αγορές κυμαίνονται σε υψηλά επίπεδα, τα πλοία είναι περιουσιακά στοιχεία τα οποία μπορούν να αλλάξουν γρήγορα χέρια, επομένως ένα απλό μέσο για τη δημιουργία ενός σχεδίου για τη συλλογή δεδομένων και την τυποποίηση της χρήσης του είναι ζωτικής σημασίας.
Το πρόβλημα είναι ότι επειδή η αξία των δεδομένων έχει αυξηθεί, οι δημιουργοί τους έχουν αρχίσει να αναγνωρίζουν μια επιχειρηματική ευκαιρία η οποία δημιουργεί άλλο ένα εμπόδιο. Η ιδιοκτησία των δεδομένων, η δυνατότητα πρόσβασης σε αυτά και το δικαίωμα χρήσης τους είναι βασικά ζητήματα τα οποία χρειάζεται να επιλυθούν πριν δημιουργηθεί μια πραγματικά ψηφιακή λειτουργία. Έχουν στη διάθεσή τους διάφορες πλατφόρμες οι οποίες τους επιτρέπουν να αξιοποιούν δεδομένα απόδοσης και αποτελεσματικότητας και να συνδέονται με άλλα εργαλεία παρακολούθησης και ανάλυσης της απόδοσης.
Εάν το αποτέλεσμα είναι η χαμηλότερη κατανάλωση καυσίμων και η μείωση των εκπομπών άνθρακα, τότε είναι θετικό. Πολύ συχνά, ωστόσο, οι πλοιοκτήτες δεν έχουν πρόσβαση στα δεδομένα που χρειάζονται επειδή ο κατασκευαστής ή ο πάροχος της πλατφόρμας κατέχει την κυριότητα αυτών των δεδομένων. Το ίδιο ισχύει και για τις επικοινωνίες και τη διανομή δεδομένων πλοίων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η πόρτα είναι ορθάνοικτη, ενώ σε άλλες, οι ιδιοκτήτες, οι οποίοι χρειάζονται να αναλύσουν την απόδοση των σκαφών τους, βρίσκουν μπροστά τους έναν τοίχο.
Η Marlink πιστεύει ότι η ψηφιοποίηση είναι πολύ σημαντικό θέμα για να τίθεται σε κίνδυνο λόγω της περιορισμένης πρόσβασης σε δεδομένα τα οποία μπορούν να βελτιώσουν τις περιβαλλοντικές επιδόσεις του παγκόσμιου στόλου. Πιστεύει επίσης ότι η συλλογή, συγκέντρωση και ανάλυση δεδομένων σχετικά με την απόδοση των πλοίων είναι μια λειτουργία η οποία θα πρέπει να είναι ανοιχτή και διαθέσιμη στους διαχειριστές πλοίων ανεξάρτητα από το μέγεθός τους.
Για να προσφέρει πραγματικά οφέλη, η συλλογή στοιχείων απόδοσης πρέπει να είναι μια ανοιχτή διαδικασία με ασφαλή πρόσβαση σε όλα τα διαθέσιμα δεδομένα που επιτρέπουν σε πλοιάρχους, πληρώματα, διαχειριστές και ναυλωτές να λαμβάνουν τις σωστές αποφάσεις.
Αυτό βεβαίως απαιτεί επικοινωνίες οι οποίες έχουν χτιστεί σύμφωνα με αναγνωρισμένα πρότυπα του κλάδου, με άμεση διαλειτουργικότητα μεταξύ όλων των βασικών επιμέρους στοιχείων τους. Πολύ πιο σημαντικό, απαιτεί τη δυνατότητα συλλογής δεδομένων από οποιαδήποτε πηγή επί του πλοίου, οποιοδήποτε εξάρτημα στο κατάστρωμα ή το μηχανοστάσιο, σε οποιαδήποτε επιθυμητή συχνότητα, τα οποία θα διατίθενται στον διαχειριστή ανεξάρτητα από τον κατασκευαστή ή τον τύπο δεδομένων.
Έχουμε σχεδιάσει το σύστημα BridgeLink με αυτό κατά νου. Τα δεδομένα από οποιοδήποτε σύστημα του πλοίου, οποιουδήποτε κατασκευαστή πρωτότυπου εξοπλισμού (OEM), μέσω οποιουδήποτε συνδέσμου συνδεσιμότητας, μπορούν να συλλεχθούν και να παρουσιαστούν σε έναν πίνακα εργαλείων που καθιστά εύκολη την κατανόηση της απόδοσης του στόλου.
Καθώς η περιβαλλοντική συμμόρφωση αρχίζει να λειτουργεί σε «ρυθμιστική και εθελοντική» βάση, οι διαχειρίστριες εταιρείες θα πρέπει να μπορούν να εμφανίζουν αξιόπιστα δεδομένα τα οποία αποδεικνύουν ότι οι ναυλωτές λειτουργούν με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα χρησιμοποιώντας εθελοντικά τα πρότυπα συστήματα του κλάδου όπως η Αυτοαξιολόγηση Διαχειριστριών Εταιρειών Δεξαμενόπλοιων (TMSA). Ένα κομμάτι που λείπει καθιστά την όλη εικόνα ανακριβή. Το να μην μπορούν οι πλοιοκτήτες να παίρνουν αποφάσεις για τον εαυτό τους δεν εξυπηρετεί τον σκοπό και την αποτελεσματικότητα της ψηφιοποίησης.
