Ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου Penn State θεωρούν ότι συνδυαστικά οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας του ήλιου, του ανέμου και της θάλασσας μπορούν να συμβάλουν στην παραγωγή καύσιμου υδρογόνου. Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη μελέτη, το υδρογόνο θα προέλθει από μια τεχνολογία που θα διαχωρίζει το θαλασσινό νερό σε οξυγόνο και υδρογόνο.
Οι ερευνητές, για να επιτύχουν τον διαχωρισμό του νερού σε υδρογόνο και οξυγόνο, χρησιμοποίησαν μια ειδική ημιδιαπερατή μεμβράνη προς τον καθαρισμό των υδάτων κατά τη διάρκεια της αντίστροφης ώσμωσης. Σύμφωνα με τον καθηγητή Bruce Logan, ανανεώσιμη ενέργεια είναι δυνατόν να προέρχεται από το νερό και ειδικότερα από το θαλασσινό, που δεν είναι πόσιμο.
Η μεμβράνη RO που χρησιμοποιήθηκε συνέβαλε στον διαχωρισμό των μεγάλων ιόντων χλωρίου, αποτρέποντας την παραγωγή αερίου χλωρίου. Οι ερευνητές τελικά χρησιμοποίησαν δύο διαφορετικά είδη από τις μεμβράνες RO, που υπάρχουν διαθέσιμα στην αγορά, εξάγοντας διαφορετικά αξιοποιήσιμα αποτελέσματα.
Το Πανεπιστήμιο Penn State και η ερευνητική ομάδα που ασχολήθηκε με την παραγωγή του νέου καυσίμου έλαβαν χορηγία 300.000 δολαρίων από το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (NSF), ώστε να συνεχίσουν τη διερεύνηση του νέου καυσίμου, που θα συμβάλει κατά πολύ στη μείωση των εκπομπών άνθρακα.
Η δημιουργία ανανεώσιμου υδρογόνου θα αποτελέσει εξέλιξη-ορόσημο. Αξίζει να αναφερθεί ότι η Σαουδική Αραβία έχει επενδύσει 5 δισ. δολάρια για την ανάπτυξη μονάδας παραγωγής υδρογόνου που θα αξιοποιεί θαλασσινό νερό. Αν τελικά υλοποιηθεί το προαναφερθέν εγχείρημα, η διαδικασία αφαλάτωσης του θαλασσινού νερού, η οποία είναι ιδιαίτερα χρονοβόρα, θα είναι δυνατόν να παρακαμφθεί.
