Πριν από λίγες ημέρες, ομάδα φοιτητών του Τμήματος Ναυτιλίας και Επιχειρηματικών Υπηρεσιών του Πανεπιστημίου Αιγαίου επισκέφτηκε την Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού των Οινουσσών. Αν και οι ακριτικές Οινούσσες απέχουν λίγα μόνο ναυτικά μίλια από τη Χίο, οι σπουδαστές της σχολής παραμένουν αποκομμένοι, αν όχι απομονωμένοι από τις εκπαιδευτικές δράσεις και ανησυχίες τόσο της ΑΕΝ Μηχανικών Χίου όσο και (κυρίως) των τμημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου στην πόλη της Χίου. Η επίσκεψη είχε σκοπό την ανταλλαγή απόψεων και τη σύλληψη προτάσεων για κοινές δράσεις, που θα φέρουν πιο κοντά τους φοιτητές στις ανάγκες της θάλασσας και τους σπουδαστές πιο κοντά στην απαραίτητη πλέον επιστημονική εμβρίθεια.
Ο διάλογος μεταξύ των νέων ναυτελλήνων εκείνη τη μέρα υπήρξε όχι μόνο ουσιαστικός και ευφάνταστος αλλά και γόνιμος, ενώ οι καθηγητές των δύο σχολών εστίασαν στην ανάγκη για συνεργασία σε ένα πλαίσιο που θα τιμά τη ναυτική παράδοση.
Τα «Ναυτικά Χρονικά» έδωσαν το «παρών» στη συγκεκριμένη συνάντηση και οι συνεργάτες τους παραμένουν ένθερμοι υποστηρικτές σε οποιαδήποτε δράση που θα φέρει πιο κοντά τους νέους της ναυτιλίας. Σε οποιοδήποτε σοβαρό εκπαιδευτικό σύστημα της Δύσης, όπως των ΗΠΑ, στη ναυτιλιακή και ναυτική εκπαίδευση πολλά μαθήματα είναι κοινά ενώ τα μπάρκα είναι υποχρεωτικά και για τις δύο «τάξεις» φοιτητών. Οι ΑΕΝ βρίσκονται ακόμα πολύ μακριά, δυστυχώς σε κάθε επίπεδο – κυρίως όμως ερευνητικό και εκπαιδευτικό, για την οποιαδήποτε αναβάθμισή τους σε ΤΕΙ ή ΑΕΙ. Με ωρομισθίους και σπουδαστές εξαιρετικά χαμηλών επιδόσεων δεν δημιουργούνται πανεπιστήμια – από αυτά έχουμε ήδη αρκετά, που πληρώνει ο ελληνικός λαός. Ήρθε όμως η ώρα, σε αυτές τις δύσκολες εποχές για τον κρατικό προϋπολογισμό, να ανοίξουν οι πόρτες τους για συνεργασίες με αδελφά τμήματα και σχολές, που θα επιτρέψουν στους φοιτητές και τους καθηγητές τους την κοινή δράση (και συνεκπαίδευση) με συναδέλφους που έχουν κοινά οράματα.
Όσοι θέλουν να σχεδιάζουν για το μέλλον αυτών των παιδιών και όσοι θέλουν να κρίνουν για την κατάσταση των Ακαδημιών, για την ποιότητα των σπουδαστών ή του εκπαιδευτικού συστήματος που τους «ανδρώνει», καλό θα ήταν να συνομιλήσουν πρώτα μαζί τους και να αντιληφθούν τη νέα τάξη πραγμάτων αυτή την εποχή της βαθιάς κοινωνικής αλλά και εκπαιδευτικής κρίσης. Δεν χρειάζονται μεγάλες και ριψοκίνδυνες αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα της ναυτιλίας μας. Οι παλαιότεροι σίγουρα θα θυμούνται τον «ριζοσπαστικό» νόμο που θέσπισε η τότε κυβέρνηση το 1983, που οδήγησε τελικά στην έκπτωση των Ακαδημιών. Χρειάζονται όμως σήμερα δράσεις και συνέργειες που θα απεγκλωβίσουν τις ΑΕΝ από την εκπαιδευτική και κυρίως μορφωτική απομόνωση.
Η ναυτιλία δεν απαιτεί καπετάνιους και μηχανικούς επιστήμονες, ενώ τα ναυτιλιακά γραφεία δεν αναζητούν θαλασσόλυκους για όλες τις στελεχιακές θέσεις που προσφέρουν, ειδικά στη διοίκηση και στα λογιστήρια. Χρειάζεται όμως το εκπαιδευτικό μας σύστημα να φέρει, στα φυτώριά του, όλους αυτούς τους φερέλπιδες της ναυτιλίας μας, αλλά και τους δασκάλους τους, πιο κοντά ώστε να γνωρίσουν τις σημερινές πραγματικές απαιτήσεις, τις δυσκολίες και τις ευθύνες τόσο των ναυτικών όσο και των στελεχών που τους επικουρούν. Ο διάλογος μεταξύ ναυτικής και ναυτιλιακής εκπαίδευσης είναι αναγκαίος αλλά ως προς αυτή την επιδίωξη βασική προϋπόθεση είναι ο ουσιαστικός διάλογος μεταξύ των νέων.
Φωτογραφίες: Θανάσης Γιαννακέλης
