«Καλοκαίρι και καταχνιά» θα μπορούσε να είναι ο μυθιστορηματικός τίτλος για την επιχειρηματική και εμπορική κίνηση στο Λεκανοπέδιο αυτή την περίοδο. Σύμφωνα με τα στοιχεία που συνέλεξαν οι αρμόδιοι αναλυτές στη Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών-Βιοτεχνών-Εμπόρων (ΓΣΕΒΕΕ) το τελευταίο εξάμηνο η κατάσταση και τάσεις που επικρατούν στην αγορά είναι πιο άσχημες και δυσοίωνες παρά ποτέ. Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους και δεν επιτρέπουν κανέναν εφησυχασμό αλλά αντιθέτως προδιαθέτουν για μια απελπιστικά δυσοίωνη περίοδο που θα ακολουθήσει:

Σύμφωνα με την έρευνα που διεξήχθη στις αρχές Ιουλίου σε δείγμα 1200 επιχειρήσεων πανελλαδικά, είναι πασιφανές ότι το πρώτο εξάμηνο του 2012 για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις καταγράφεται πλέον ως το χειρότερο από την έναρξη της κρίσης. Η κρίση σύμφωνα με τα στοιχεία της ΓΣΕΒΕE έχει ξεκινήσει από το 2009 και βρίσκεται ήδη στον τρίτο χρόνο της ελευθέρας πτώσης για το σύνολο της αγοράς. Η έρευνα έχει εξαιρετική σημασία για την εθνική οικονομία και το γενικότερο κοινωνικό συναίσθημα αφού αφορά στην εξαμηνιαία αποτύπωση του οικονομικού κλίματος στις μικρές επιχειρήσεις (0-49 άτομα προσωπικό) οι οποίες αποτελούν και το 99,6% των ελληνικών επιχειρήσεων

Πιο συγκεκριμένα ο τζίρος των επιχειρήσεων στο πρώτο εξάμηνο του 2012 μειώθηκε κατά μέσο όρο 34,8 % σε σύγκριση με πέρυσι, με αποτέλεσμα εάν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση και το δεύτερο εξάμηνο του 2012, η συντριπτική πλειονότητα των επιχειρήσεων θα κλείσει το έτος με ζημιές.

Και πάμε τώρα στα πιο απελπιστικά στοιχεία: Περίπου 190.000 επιχειρήσεις δηλώνουν ότι αντιμετωπίζουν κίνδυνο κλεισίματος το επόμενο δωδεκάμηνο με συνέπεια να υπάρχει ένδειξη για απώλεια 260.000 θέσεων απασχόλησης (εργοδότες, αυτοαπασχολούμενοι, μισθωτοί). ενώ η αναλογία προσλήψεων προς απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα είναι 1 προς 7.

Με αυτά τα στοιχεία είναι πασιφανές ότι όποιος χάνει τη δουλειά του στην Αθήνα. δύσκολα θα απαλλαγεί από τη μάστιγα της ανεργίας ενώ για τους νέους ανθρώπους η κατάσταση είναι απελπιστική για αυτό και η ανεργία φτάνει το 50% στους κάτω των 25 ετών.

Αλλά και όσοι δουλεύουν αντιμετωπίζουν προβλήματα αφού 53,4% των επιχειρήσεων αντιμετωπίζει δυσκολίες στην έγκαιρη καταβολή των μισθών τους. Στο ίδιο μήκος κύματος το 49,7% έχει ήδη προχωρήσει σε άμεση ή έμμεση μείωση αποδοχών του προσωπικού ενώ (για ευνόητους μάλλον λόγους) δεν καταγράφεται το ποσοστό των επιχειρήσεων που έχουν προβεί σε απολύσεις ως λύση ανάγκης. Και ενώ οι επιχειρήσεις ήδη μείωσαν αποδοχές, έξοδα και εργατικό προσωπικό επισημαίνεται ότι για το 2ο εξάμηνο του 2012, το 36,8% θα μειώσει περεταίρω μισθούς και ώρες εργασίας. Παράλληλα, μία στις τρεις επιχειρήσεις έχει καθυστερημένες οφειλές σε ενοίκια, ΔΕΚΟ, προμηθευτές και τράπεζες. Το 73,5% των μικρών επιχειρηματιών αναγκάστηκε γι αυτό το λόγο να χρησιμοποιήσει προσωπικές καταθέσεις για την κάλυψη αναγκών της επιχείρησης.

Δυστυχώς η έρευνα της ΓΣΕΒΕΕ δεν εστιάζεται σε συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές ούτε σε ειδικούς κλάδους όπως η παραναυτιλία, αν και γνωρίζουμε ότι στον Πειραιά, την Δραπετσώνα, το Πέραμα και την Ελευσίνα τα πράγματα είναι εξαιρετικά άσχημα για τους παραναυτιλιακούς κλάδους του εμπορίου και της επιχειρηματικότητας.

Και η εξαθλίωση της αγοράς θα μετακυλήσει και σε άλλους κλάδους της εθνικής οικονομίας, κυρίως στον τουρισμό και στη διασκέδαση που είναι η αιχμή του δόρατος για τα εθνικά έσοδα τους θερινούς μήνες: Το 64,8% των επιχειρηματιών του δείγματος δηλώνει ότι δεν θα πάει φέτος διακοπές ενώ όσοι θα πάνε μόνο το 40% θα διαμείνει σε ξενοδοχείο ή ενοικιαζόμενο δωμάτιο.

Η πιο τραγική απ’ όλες τις παραπάνω πληροφορίες είναι ότι σχεδόν 1 στις 4 επιχειρήσεις (24,3%) θεωρούν πολύ πιθανό να προχωρήσουν σε κλείσιμο το επόμενο διάστημα. Αν ληφθεί υπόψη ότι το σύνολο των πολύ μικρών και μικρών επιχειρήσεων είναι 740.000 σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τότε υπολογίζεται ότι περίπου 180.000 επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν άμεσο κίνδυνο κλεισίματος.

Με αυτά τα τραγικά στοιχεία η ελληνική ναυτιλία πρέπει να παραμείνει στο φυσικό της καταφύγιο, την Αττική και να υποστηρίξει συνειδητά και με πατριωτισμό το εμπόριο και την επιχειρηματικότητα της χώρας μας όσο πιο πολύ μπορεί. Είναι επιτακτική ανάγκη να κρατήσουμε τα πλοία μας στη θάλασσα και τα γραφεία μας στην(ελληνική) στεριά.