Τα σύνολα δεδομένων για τον παγκόσμιο πληθυσμό, τα οποία είναι ζωτικής σημασίας για τη λήψη αποφάσεων από κυβερνήσεις και θεσμικά όργανα, ενδέχεται να υποεκτιμούν τους αγροτικούς πληθυσμούς κατά 53% έως 84%, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου Aalto στη Φινλανδία.

Κυβερνήσεις, διεθνείς οργανισμοί και ερευνητές βασίζονται σε παγκόσμια δεδομένα πληθυσμού για την κατανομή πόρων και τον σχεδιασμό υποδομών, την επιδημιολογία ασθενειών και τη διαχείριση κινδύνων καταστροφών. Στη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature Communications», οι ερευνητές αναδεικνύουν τον βαθύ και συστηματικό βαθμό, στον οποίο αυτά τα σύνολα δεδομένων υποεκτιμούν τα στοιχεία του αγροτικού πληθυσμού παγκοσμίως, σε ποσοστό που φτάνει ακόμα και το 84%.

Οι ερευνητές συνέκριναν τα πέντε πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα σύνολα δεδομένων για τον παγκόσμιο πληθυσμό. Η μελέτη επικεντρώθηκε σε χάρτες πληθυσμού για 307 περιοχές της περιόδου 1975-2010, λόγω έλλειψης δεδομένων για μεταγενέστερα χρόνια. Τα ευρήματα έδειξαν ότι τα σύνολα δεδομένων του 2010 είχαν τη μικρότερη μεροληψία, αν και πάλι έλειπαν από το ένα τρίτο (32%) έως τα τρία τέταρτα (77%) του αγροτικού πληθυσμού. Σύνολα δεδομένων παγκόσμιου πληθυσμού από μεταγενέστερα χρόνια (2015 και 2020) έχουν τεθεί σε χρήση, ωστόσο η ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι υπάρχουν ισχυροί λόγοι να πιστεύεται ότι και από τα τελευταία δεδομένα εξακολουθεί να λείπει μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού.

«Ενώ η μελέτη μας δείχνει ότι η ακρίβεια έχει βελτιωθεί κάπως με την πάροδο των δεκαετιών, η τάση είναι σαφής: τα σύνολα δεδομένων για τον παγκόσμιο πληθυσμό χάνουν ένα σημαντικό μέρος του αγροτικού πληθυσμού. Με τις ίδιες βασικές πρακτικές σε ισχύ, είναι απίθανο ότι ελαφρώς βελτιωμένα δεδομένα εισόδου θα μπορούσαν να διορθώσουν αυτό το επίπεδο μεροληψίας. Και ακόμη κι αν οι πιο πρόσφατοι χάρτες πληθυσμού αντικατόπτριζαν την πραγματικότητα, τα προηγούμενα σύνολα δεδομένων έχουν επηρεάσει τη λήψη αποφάσεων για δεκαετίες και εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση των αλλαγών, για παράδειγμα παρέχοντας μια στρεβλή εικόνα της διαχρονικής μετακίνησης από την ύπαιθρο προς τις αστικές περιοχές», επισημαίνει ο Γιοσάιας Λανγκ-Ράιτερ, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Aalto και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.

Οι απογραφές πληθυσμού, βασικό στοιχείο πληροφοριών για τα χρησιμοποιούμενα σύνολα δεδομένων πληθυσμού, θεωρούνται ελλιπείς σε διαφορετικό βαθμό ανά περιοχές. Δεν έχουν όλες οι χώρες τους πόρους για ακριβή συλλογή δεδομένων και οι αγροτικές περιοχές μπορεί να είναι δύσκολες στην πρόσβαση, με πληθυσμούς αραιά κατανεμημένους σε τεράστιες εκτάσεις.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η αρνητική απόκλιση ήταν συστηματική παγκοσμίως, με τις αποκλίσεις να είναι ιδιαίτερα αισθητές στα σύνολα δεδομένων στην Κίνα, τη Βραζιλία, την Αυστραλία, την Πολωνία και την Κολομβία.

Με τις τρέχουσες εκτιμήσεις να τοποθετούν το 43% των 8,2 δισεκατομμυρίων ανθρώπων του κόσμου σε αγροτικές περιοχές, τα ευρήματα της μελέτης έχουν εκτεταμένες συνέπειες και υποδηλώνουν, σύμφωνα με τους ερευνητές, ότι οι ανάγκες των ανθρώπων που ζουν σε αγροτικές περιοχές έχουν υποεκπροσωπηθεί στη λήψη αποφάσεων παγκοσμίως σε σύγκριση με τις αστικές περιοχές. Για παράδειγμα, επισημαίνεται ότι τα ανεπαρκή δημογραφικά δεδομένα μπορεί να έχουν οδηγήσει σε ανεπαρκείς πόρους για την υγειονομική περίθαλψη ή τις μεταφορές σε αγροτικές περιοχές.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ