H ξηρασία στη Διώρυγα του Παναμά έχει φέρει τα πάνω κάτω στις θαλάσσιες μεταφορές με τα bulk carriers, τα containerships και τα υγραεριοφόρα να βρίσκονται στο επίκεντρο του αντικτύπου.

Ποιες είναι οι επιδράσεις στα δεξαμενόπλοια; Στο ερώτημα αυτό επιχειρεί να απαντήσει η Gibson στο τελευταίο report της. Χαρακτηριστικά, στο report σημειώνεται ότι ο μεγαλύτερος αντίκτυπος εντοπίζεται στα MR παρά στα μεγαλύτερης χωρητικότητας δεξαμενόπλοια. Οι καθυστερήσεις, απόρροια των έκτακτων μέτρων της Αρχής της Διώρυγας, ήταν ο κύριος λόγος της σταθερότητας των ναύλων των MR στο US Gulf τον περασμένο Αύγουστο.

H Gibson εξηγεί ότι, εάν οι καθυστερήσεις επεκταθούν πέραν του Σεπτεμβρίου, οι ροές από το USG προς τη Δυτική Ακτή της Νότιας Αμερικής και τη Δυτική Ακτή των ΗΠΑ, θα μειωθούν έως έναν βαθμό. H επαναδρομολόγηση MR γύρω από το Ακρωτήριο Horn δεν φαντάζει ελκυστική επιλογή από οικονομικής άποψης. Συνεπώς, η μόνη πραγματική λύση είναι η επιστροφή στους κανονικούς χρόνους διέλευσης ή η αύξηση των προκρατήσεων διέλευσης των πλοίων για τη βελτιστοποίηση των sailing days. Ωστόσο, υπάρχουν περιορισμοί για τον αριθμό των πλοίων που διέρχονται καθημερινά από τη διώρυγα.

Tι μέλλει γενέσθαι από εδώ και στο εξής; Η Gibson τονίζει ότι ορατό είναι το ενδεχόμενο της αύξησης των τονομιλίων των πλοίων στην περιοχή, με αποτέλεσμα τη μείωση της προσφοράς. Κατά έναν ειρωνικό τρόπο, η αύξηση των τονομιλίων θα βελτιώσει το CII rating ορισμένων πλοίων που θα κληθούν να ταξιδέψουν για μεγαλύτερες αποστάσεις. Tην ίδια ώρα, οι καθυστερήσεις στο Κανάλι θα οδηγήσουν σε αύξηση των ροών από την Άπω Ανατολή. Σε κάθε περίπτωση, η Gibson αναφέρει ότι ο αντίκτυπος στα δεξαμενόπλοια δεν είναι σημαντικός, με εξαίρεση μόνο τα MR που εκτελούν μικρές αποστάσεις.