Η αγορά ενέργειας διανύει περίοδο υψηλής μεταβλητότητας και αβεβαιότητας, καθώς η κρίση στην Ανατολική Ευρώπη ώθησε κυβερνήσεις όπως των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου να απαγορεύσουν τις εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου. Την ίδια ώρα, παρότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει προβεί σε αντίστοιχες ενέργειες, πολλές ιδιωτικές εταιρείες βάζουν «πάγο» στα ρωσικά ενεργειακά αγαθά, μειώνοντας σημαντικά την πρόσβασή τους και στις ευρωπαϊκές αγορές.
Οι προαναφερθείσες εξελίξεις έχουν προκαλέσει, μεταξύ άλλων, αισθητή μείωση της τιμής του ρωσικού πετρελαίου, γεγονός που, αν μη τι άλλο, ενισχύει την ανταγωνιστικότητά του. Ωστόσο, παρότι είναι ακόμη εφικτό για τους αγοραστές να αποκτήσουν ρωσικό πετρέλαιο, πολλές τράπεζες, διυλιστήρια και ναυτιλιακές εταιρείες θέτουν «εμπάργκο» στα ρωσικά ενεργειακά αγαθά.
Συνεπώς, η αγορά διακλαδώνεται σε δύο διαφορετικά «μονοπάτια». Από τη μία, ένα μέρος της αγοράς θα είναι πλήρως διαφανές και θα υπάρχουν καταγεγραμμένες προσφορές για ρωσικό πετρέλαιο. Από την άλλη, υπάρχουν «πλάγιοι» τρόποι για την προμήθεια και την εμπορία του ρωσικού πετρελαίου.
Η δεύτερη εναλλακτική φαντάζει ιδιαίτερα θελκτική για την Ινδία και τα κινεζικά διυλιστήρια, που μπορούν να αξιοποιήσουν το φθηνό ρωσικό πετρέλαιο για να προσφέρουν ώθηση στις οικονομίες τους. Πάντως, οφείλουν να λάβουν υπόψη και το ιδιαίτερα αυξημένο κόστος θαλάσσιας μεταφοράς που θα συνόδευε μια τέτοια κίνηση.
Τέλος, ένα επιπλέον ρίσκο είναι να βρεθούν στη δυσμενή θέση που πρόσφατα βρέθηκε ο ενεργειακός κολοσσός Shell, να απολογείται δημοσίως για την αγορά φθηνού ρωσικού πετρελαίου.
