Τις τελευταίες δεκαετίες υπάρχουν απτές αποδείξεις για τη διόγκωση του προβλήματος της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής. Ενδεικτική των μεγάλων διαστάσεων που λαμβάνει η κλιματική αλλαγή είναι και η αύξηση της θερμοκρασίας των θαλασσών.
Οι μελετητές Karina von Schuckmann και Pierre-Yves Le Traon, σε έκθεσή τους για το Taylor and Francis Group, συγκέντρωσαν δεδομένα για τη θερμοκρασία των θαλασσών από το 1993 έως το 2018 [δεδομένα European Union’s (EU) Copernicus Marine Environment Monitoring Service (CMEMS)].
Άξια αναφοράς είναι η έντονη διακύμανση στη θερμοκρασία του Αρκτικoύ Ωκεανού, η οποία είναι λογική αν αναλογιστούμε πόσα εκτάρια από παγόβουνα έχουν λιώσει τις τελευταίες δεκαετίες. Άλλη μία αξιοσημείωτη παρατήρηση από τους μελετητές είναι πως κατά το έτος 2018 καταγράφηκαν πολύ υψηλές θερμοκρασίες στους ωκεανούς, γεγονός που εξηγείται από τα πολλά θερμά θαλάσσια ρεύματα που εμφανίστηκαν τη συγκεκριμένη χρονιά και διήρκεσαν αρκετό χρονικό διάστημα.
Οι αυξημένες θερμοκρασίες δεν είναι απλώς μια έκφανση της κλιματικής αλλαγής, αλλά δυστυχώς επηρεάζουν άμεσα τους οικοτύπους των θαλάσσιων ειδών, οδηγώντας μέχρι και στον αφανισμό τους. Παρά το γεγονός ότι η σχέση ανθρώπου-θάλασσας είναι αλληλένδετη, οι μετρήσεις δείχνουν πως η αξία αυτής της σχέσης έχει ξεχαστεί και δρούμε ασυνείδητα.
Οι μελετητές τονίζουν την ανάγκη για συνεχή και συστηματική παρακολούθηση των θερμοκρασιών και για λήψη άμεσων μέτρων, καθώς τα οικοσυστήματα έχουν φτάσει σε μηδαμινά σημεία ανοχής. Η έκθεση με βάση δεδομένα της ΕΕ εστιάζει, τέλος, στην απορρόφηση διοξειδίου του άνθρακα, στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας και στη μείωση των ποσοστών οξυγόνου στις θάλασσες.
Φωτό: Matthias Wewering/Pixabay
