Το Πεκίνο βρίσκεται στην τελική ευθεία έγκρισης μιας οικονομικής συμφωνίας ύψους $400 δισ. με την Τεχεράνη.
Η συμφωνία Κίνας-Ιράν αποσκοπεί στην ανάπτυξη σημαντικών κινεζικών επενδύσεων σε λιμενικές και ενεργειακές υποδομές του Ιράν, ενώ θα επιδιωχθεί στενότερη στρατιωτική και αμυντική συνεργασία, καθώς και συνέργειες στους τομείς της τεχνολογίας και του 5G.
Η διαφαινόμενη συμφωνία των δύο κρατών έχει φέρει την αντίδραση της Ουάσιγκτον, καθώς ερμηνεύεται ως μια προσπάθεια να αμφισβητηθούν τα αμερικανικά συμφέροντα στον κλάδο ενέργειας της Μέσης Ανατολής και της Ευρασίας. Παράλληλα, γνωστές είναι οι εμπορικές και οικονομικές σχέσεις των ΗΠΑ τόσο με την Κίνα όσο και με το Ιράν.
Η σινοϊρανική συμφωνία αποτελεί την πιο πρόσφατη από τις προσπάθειες του Πεκίνου να επεκταθεί και να καταστεί παγκόσμια οικονομική δύναμη μέσω του Belt and Road Initiative. Οι κινεζικές βλέψεις συχνά αποτελούν αντικείμενο δριμείας κριτικής από πολιτικούς αναλυτές της Δύσης, λόγω των πρακτικών επέκτασης της Κίνας. Υπενθυμίζεται ότι, στα μέσα του 2000, το Κολόμπο (οικονομική πρωτεύουσα της Σρι Λάνκα) ήλθε σε συμφωνία με το Πεκίνο για την κατασκευή λιμανιού στη Χαμπάντοτα. Αρχικά η συμφωνία θεωρούνταν αμοιβαία επωφελής: από τη μία η Σρι Λάνκα θεωρούσε σημαντικά τα οικονομικά οφέλη από τη διαχείριση του λιμένα και από την άλλη η Κίνα έκανε ένα σημαντικό άνοιγμα στον Ινδικό Ωκεανό. Ωστόσο, από το 2015, η ύφεση στη Σρι Λάνκα την κατέστησε ανίκανη να αποπληρώσει τις μεγάλες δανειακές υποχρεώσεις της προς την Κίνα, οι οποίες προορίζονταν για τη χρηματοδότηση υποδομών, και εν τέλει το 2017 το λιμάνι Χαμπάντοτα πέρασε σε κινεζικά χέρια για 99 χρόνια. Το παράδειγμα της Σρι Λάνκα αλλά και άλλων χωρών, όπως του Πακιστάν, αποτελεί για μεγάλο αριθμό γεωπολιτικών και οικονομικών αναλυτών τη «σκοτεινή πλευρά» του BRI.
Δεδομένων των σχεδίων ανάπτυξης ενός σημαντικού λιμενικού project στα Στενά του Ορμούζ, η συμφωνία Κίνας και Ιράν είναι πιθανό να «παραβλέψει» τον China-Pakistan Economic Corridor, ένα project που συμβολίζει τους γεωπολιτικούς δεσμούς μεταξύ των δύο χωρών και αποτελεί το βασικό συστατικό στοιχείο των προσπαθειών του Πακιστάν να αναπτύξει τις υποδομές του.
Δεν αποτελεί βέβαια μυστικό ότι η Κίνα, κατά κάποιον τρόπο, εκμεταλλεύεται τις δυσμενείς συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί στον οικονομικό τομέα και στον τομέα της υγείας του Ιράν ελέω της πανδημίας. Παράλληλα οι πρόσφατες κυβερνοεπιθέσεις σε υποδομές πυρηνικής ενέργειας και σε ναυπηγεία της χώρας ωθούν την Τεχεράνη στις αγκάλες του Πεκίνου. Ιράν και Κίνα βλέπουν μια αμοιβαία επωφελή συμφωνία στον ορίζοντα, κυρίως σε ό,τι αφορά τον περιορισμό της αμερικανικής κυριαρχίας στη Μέση Ανατολή.
