Το τελευταίο διάστημα, όλοι έχουμε γίνει μάρτυρες πρωτοφανών, για τα παγκόσμια δεδομένα, μέτρων. Ολόκληρες γεωγραφικές περιοχές και χώρες φαίνεται πως τίθενται, έστω και σταδιακά, σε καραντίνα, σε μια διεθνή προσπάθεια για την αντιμετώπιση του νέου κορονοϊού. Δύσκολα πλέον μπορεί κάποιος να πει ότι η ζωή του δεν έχει επηρεαστεί από τα γεγονότα των τελευταίων ημερών.
Όλες αυτές οι εξελίξεις έχουν οδηγήσει αρκετούς στο να στρέφονται στα «νούμερα» των επιδημιολογικών μελετών και με έκπληξη να συνειδητοποιούν τα πολυάριθμα θανατηφόρα κρούσματα άλλων ασθενειών, όπως η ελονοσία, η ιλαρά και η γρίπη. Τα επιδημιολογικά δεδομένα αυτών των ασθενειών είναι τρομακτικότερα από όσα ο μέσος Ευρωπαίος πολίτης γνωρίζει μέχρι σήμερα, και είναι λογικό να προκαλούν σύγχυση.
Ο λόγος που η νέα πανδημία έχει επιφέρει τη λήψη άμεσων μέτρων είναι η εξαιρετικά μεγάλη μεταδοτικότητα του ιού, παρά τη λήψη μέτρων περιορισμού του, αλλά κυρίως οι περιορισμένες θεραπευτικές προσεγγίσεις που διαθέτει η επιστημονική κοινότητα σήμερα. Επίσης είναι δεδομένο ότι ο συγκεκριμένος κορονοϊός απασχολεί τα νοσοκομεία και τα ερευνητικά κέντρα για μικρό χρονικό διάστημα, μόνο λίγων μηνών, χωρίς ακόμη να μπορεί κανείς να προβλέψει τις επιπτώσεις μετά από έναν χρόνο, λόγω των ελάχιστων δεδομένων.
Ο πλανήτης μας, όμως, μαστίζεται από πολυάριθμες ασθένειες, που οφείλονται σε ιούς και σε μικροοργανισμούς γενικότερα. Η ιλαρά αποτέλεσε αιτία θανάτου 140.000 ανθρώπων το 2018, σύμφωνα με δεδομένα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), εκ των οποίων η πλειονότητα ήταν παιδιά, και μάλιστα ηλικίας κάτω των πέντε ετών. Ταυτόχρονα, η ελονοσία προκάλεσε των θάνατο 435.000 συνανθρώπων μας, ενώ μελέτες του Κέντρου Πρόληψης και Μετάδοσης Ασθενειών των ΗΠΑ (CDC) δείχνουν ότι η γρίπη είναι πιθανό να έχει κοστίσει τη ζωή έως και 650.000 ανθρώπων.
Αυτό που θα πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι στις προαναφερθείσες περιπτώσεις υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες ή τρόποι πρόληψης. Η ιλαρά μπορεί να προληφθεί με τον κατάλληλο εμβολιασμό, η ελονοσία να αντιμετωπιστεί με κατάλληλα φάρμακα και η γρίπη να περιοριστεί με εμβολιασμό και λήψη συγκεκριμένων μέτρων. Η πλειονότητα όλων των παραπάνω αριθμών προέρχεται από χώρες χαμηλού εισοδήματος, με αναποτελεσματικές ή και ανύπαρκτες δομές υγειονομικού ενδιαφέροντος, κυρίως στην Αφρική. Μια πανδημία από ιλαρά, για παράδειγμα, είναι αδύνατο να συμβεί εφόσον οι χώρες τηρούν πρόγραμμα εμβολιασμού για την ασθένεια και οι πολίτες το ακολουθούν. Αποτέλεσε όμως αιτία επιδημίας στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, που συνεχίζεται έως και σήμερα.
Ο νέος κορονοϊός έχει φέρει στο προσκήνιο τις επιδημίες αλλά και τις επιπτώσεις τους. Αν μη τι άλλο, μετά το πέρας της παρούσας δοκιμασίας, η παγκόσμια κοινότητα οφείλει να θέσει την παγκόσμια υγεία ως προτεραιότητα υψίστης σημασίας. Η υγεία θα πρέπει να είναι το επίκεντρο των μελλοντικών επενδύσεων, τόσο των κρατών όσο και των διάφορων φορέων, οργανισμών αλλά και ιδιωτών. Κύριο μέλημα θα πρέπει να είναι η αντιμετώπιση κάθε είδους επιδημίας και ασθένειας που κοστίζει ανθρώπινες ζωές, ιδιαίτερα αυτών που μπορούν πλέον να αντιμετωπιστούν και να εξαλειφθούν. Ίσως μετά την παρούσα κρίση η παγκόσμια επιχειρηματική κοινότητα, και ειδικά οι πολυεθνικές Ανατολής και Δύσης, θα έπρεπε να υποστηρίξουν ακόμα περισσότερο τα ερευνητικά κέντρα αλλά και τα ιδρύματα πρόνοιας και περίθαλψης. Η απότομη εξάπλωση της πανδημίας που βιώνουμε αποτελεί υπενθύμιση ότι η παγκοσμιοποίηση δεν αφορά μόνο το εμπόριο, τον πολιτισμό και την ανάπτυξη αλλά και τη διασπορά νέων προκλητικών καταστάσεων και συνθηκών (όπως οι μεταδιδόμενες ασθένειες), που στο παρελθόν θα περιορίζονταν σε συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές.
Φωτό: Alexandra_Koch/Pixabay
