Σε ιδιοτροπίες υπευθύνων και εσωτερικές αντιπαραθέσεις μελών του διδακτικού και διοικητικού προσωπικού αποδίδουν τόσο σπουδαστές όσο και γνώστες των θεμάτων της δημόσιας ναυτικής εκπαίδευσης τα χρόνια προβλήματα που κρατούν δέσμια σε αγκυλώσεις μεγάλη περιφερειακή ΑΕΝ της χώρας.
Σε πρόσφατη επιστολή που έλαβαν τα Ναυτικά Χρονικά το πρόβλημα που ανακύπτει αφορά, και πάλι, περιφερειακή Ακαδημία (Πλοιάρχων) και εστιάζεται στην “δυσνόητη” καθυστέρηση της υπογραφής των πτυχίων σπουδαστών της συγκεκριμένης Ακαδημίας.
Πιο συγκεκριμένα η διευθύντρια της Σχολής αρνείται, μάλλον αδικαιολόγητα, να υπογράψει τα πτυχία, σύμφωνα με την αιτιολογούμενη και μάλλον ορθώς τεκμηριωμένη άποψη του υπογράφοντος της επιστολής την οποία λάβαμε και ήδη κοινοποιήσαμε σε αρμόδιους φορείς. Η διευθύντρια ισχυρίζεται πως ορισμένοι από τους καθηγητές δεν είχαν την αρμοδιότητα να αναλάβουν πτυχιακές εργασίες. Σύμφωνα όμως με τον αποστολέα της επιστολής ουδέποτε, αν και γνώριζε κατά την διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους, δεν απαγόρευσε στους καθηγητές αυτούς να αναλάβουν τις εν λόγω πτυχιακές εργασίες. Δυστυχώς παρά τις παρεμβάσεις αρμόδιων υπηρεσιών η διευθύντρια αρνείται την υπογραφή των πτυχίων.
Κάποιοι σπουδαστές αναγκάστηκαν και παρουσιάστηκαν αυτοπροσώπως στο υπουργείο Ναυτιλίας θέτοντας το ερώτημα «ποιός τελικά ευθύνεται;»
Τα Ναυτικά Χρονικά δεν θα αναλάβουν ποτέ το ρόλο του δημοσίου κατηγόρου και του εισαγγελέα της προανάκρισης:
Η παρακάτω άποψη που λάβαμε όμως από τον υπογράφοντα- σπουδαστή οφείλει να μας αφυπνίσει: «Ως ένα περιοδικό που ασχολείται με τα ναυτικά θέματα λογικά θα ξέρετε πως πολλοί σπουδαστές στις σχολές των ΑΕΝ δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να περιμένουν μήνες και χρόνια, θέλουν να πάρουν το πτυχίο τους, να μπαρκάρουν για να δουλέψουν. Αυτές οι δήθεν τυπικότητες κοστίζουν πολλά για κάποιους. Οι ναυτιλιακές εταιρείες μας ρωτούν πότε θα είμαστε έτοιμοι να μπαρκάρουμε σαν ανθυποπλοίαρχοι και εμείς δεν έχουμε καν το πτυχίο μας στα χέρια μας για να ξεκινήσουμε τα επιπρόσθετα σεμινάρια που χρειαζόμαστε για να κάνουμε το πτυχίο δίπλωμα. Όταν τους τα εξηγούμε αυτά απλά κουνάνε το κεφάλι τους και μας χαμογελούν. Έως τότε τις δουλειές μας και τις θέσεις μας θα τις έχουνε πάρει άλλοι ναυτικοί από άλλες εθνότητες και σιγά σιγά περιθωριοποιούμαστε».
Το θέμα από μόνο του είναι σημαντικό για τον απλό λόγο ότι κανείς “υπεύθυνος” δεν μπορεί να κρατήσει “ομήρους” σπουδαστές που είναι τυπικοί απέναντι στις υποχρεώσεις τους και επιθυμούν να εργαστούν στη μεγάλη ναυτιλία μας.