Του Γ. Λογοθέτη, CFO Finance & Research George Moundreas Com. S.A.

• Τι συμφώνησαν στη σύνοδο των G20.
• Το 89% των επενδυτών βλέπει κίνδυνο αποπληθωρισμού στην Ευρωζώνη και επιδείνωση της παγκόσμιας οικονομίας.
• Επενδυτές αναφέρουν πως η ΕΚΤ και οι κυβερνήσεις της περιοχής έχουν κάνει την κατάσταση χειρότερη εφαρμόζοντας πολύ σφιχτές πολιτικές.   

«Επιτέλους τα προβλήματα της παγκόσμιας οικονομίας λυθήκαν», έπειτα από τις αποφάσεις που έλαβαν οι ηγέτες των G 20 στην πρόσφατη σύνοδο που έλαβε χώρα στην Αυστραλία.

Οι επικεφαλής των 20 κορυφαίων οικονομιών του πλανήτη υπέγραψαν περισσότερες από 800 μεταρρυθμίσεις και δεσμεύτηκαν να ανοίξουν τις οικονομίες τους για να παράγουν επιπλέον ανάπτυξη.

Συμφώνησαν στη λήψη ενός πακέτου μέτρων με στόχο την ενίσχυση της παγκόσμιας ανάπτυξης κατά 2,1% κατά τη διάρκεια των επόμενων 5 χρόνων.  Τα μέτρα αφορούν κυρίως τις επενδύσεις υποδομής και το εμπόριο και εκτιμάται ότι θα αυξήσουν το παγκόσμιο ΑΕΠ περισσότερο από $ 2 τρισ. και θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας ενώ παράλληλα συμφώνησαν να συνεργαστούν για να καταπολεμήσουν τη φοροαποφυγή και τη διαφθορά και να ενισχύσουν τους χρηματοοικονομικούς θεσμούς τους ώστε να αποφευχθεί μία επανάληψη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του 2008.                          

Στην προ 2 ημερών δημοσκόπηση του Bloomberg σε 510 επενδυτές, το 89% των επενδυτών βλέπει κίνδυνο αποπληθωρισμού στην Ευρωζώνη και επιδείνωση της παγκόσμιας οικονομίας. Εντύπωση προκαλεί ότι οι επενδυτές ανέφεραν πως η ΕΚΤ και οι κυβερνήσεις της περιοχής έχουν κάνει την κατάσταση χειρότερη εφαρμόζοντας πολύ σφιχτές πολιτικές.

Παράλληλα επισήμαναν πως η Ευρώπη δεν αποτελεί τη μόνη πηγή ανησυχίας, καθώς η πλειοψηφία των επενδυτών εκτίμησε ότι επιδεινώνονται οι προοπτικές της οικονομίας των BRIC, ενώ αντίθετα 2 στους 3 επενδυτές εκτίμησαν πως η οικονομία των ΗΠΑ καταγράφει βελτίωση.                       

Στην Ευρωζώνη, το ΑΕΠ το 3ο τρίμηνο αυξήθηκε κατά 0,3%, ποσοστό που ενισχύει την άποψη ότι θα παραμείνει σε μία περίοδο συρρίκνωσης των επενδύσεων, υψηλής ανεργίας και χαμηλού πληθωρισμού.

Εν ολίγης, οι ρυθμοί ανάπτυξης δεν επαρκούν για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και να βοηθήσουν τις επιχειρήσεις και τις κυβερνήσεις να μειώσουν το χρέος τους, ενώ οι αδύναμοι ρυθμοί ανάπτυξης που μέχρι τώρα ήταν ιδίωμα του Νότου έχουν αρχίσει και εξαπλώνονται και στον πυρήνα της Ευρωζώνης. 

Στην Κίνα, τα τελευταία όχι και τόσο ενθαρρυντικά στοιχεία για τα οικονομικά μεγέθη ενδεχομένως να προετοιμάζουν το έδαφος για νέα νομισματική χαλάρωση.  Οι επενδύσεις παγίων, που θεωρείται βασικός μοχλός ανάπτυξης στην Κίνα, αυξήθηκαν κατά 15,9% τους πρώτους 10 μήνες σε ετήσια βάση, το χαμηλότερο ποσοστό από το Δεκέμβριο του 2001.

Παράλληλα η βιομηχανική παραγωγή αυξήθηκε κατά 7.7% τον Οκτώβριο σε ετήσια βάση, χαμηλότερα των εκτιμήσεων του 8%, ενώ οι λιανικές πωλήσεις αυξήθηκαν κατά 11,5%, το χαμηλότερο ρυθμό από τις αρχές του 2006.

Την ίδια στιγμή, μεγάλη άνοδο παρουσιάζουν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια της Κίνας από τα υψηλά του 2005, καθώς το 3ο τρίμηνο αυξήθηκαν κατά $ 12 δισ. και οι τραπεζικές ρυθμιστικές αρχές εκφράζουν την άποψη ότι θα υπάρξει και περεταίρω άνοδο τα επόμενα τρίμηνα.                 

Αρνητικές όμως είναι και οι εξελίξεις από την Ιαπωνία, καθώς η αύξηση του φόρου κατανάλωσης την οδήγησε σε ύφεση στο 3ο τρίμηνο με το ΑΕΠ να συρρικνώνεται κατά 0,4% σε τριμηνιαία βάση ή 1,6% σε ετήσια βάση, υποχωρώντας για 2ο συνεχόμενο τρίμηνο, ενώ η πλειοψηφία των αναλυτών ανέμεναν αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,2%.

Μεγάλο μέρος της ευθύνης για τη συνέχιση της ύφεσης φέρει η αύξηση της φορολογίας επί των λιανικών πωλήσεων από 5% σε 8% τον Απρίλιο του 2014, που επηρέασε σημαντικά την προσπάθεια ανάκαμψης στην Ιαπωνία.

Η κυβέρνηση σκόπευε να προχωρήσει σε δεύτερο βήμα αύξησης της φορολογίας, στο 10%, τον Οκτώβριο του 2015, πλάνο το οποίο μάλλον θα αναθεωρηθεί ενώ ο πρωθυπουργός Sinzo Abe ανακοίνωσε την προκήρυξη πρόωρων εκλογών.