Ο υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου, Κωστής Μουσουρούλης, έδωσε την ακόλουθη απάντηση στην κοινοβουλευτική αναφορά του ανεξάρτητου Νίκου Νικολόπουλου με θέμα: «Στα χαρακώματα για τα λιμάνια».
«Σε απάντηση ανωτέρω σχετικής, σας γνωστοποιούμε ότι σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία οι χώροι που περιλαμβάνονται στον αιγιαλό και την παραλία είναι πράγματα κοινόχρηστα και ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο (ν. 2971/2001, άρθρο 22). Για την πολεοδομική οργάνωση μέσα στις χερσαίες ζώνες λιμένων εκπονούνται Γενικά Προγραμματικά Σχέδια Λιμένων (master plan) με τα οποία ρυθμίζονται οι υποδομές, οι χρήσεις γης, οι όροι δόμησης, η κυκλοφοριακή οργάνωση, οι ελεύθεροι χώροι κ.α. Το δικαίωμα χρήσης και εκμετάλλευσης των λιμενικών ζωνών το έχουν οι φορείς διοίκησης (Οργανισμοί, Λ.Τ., Δ.Λ.Τ, Λ.Τ.Ν.). Όπου κρίνεται αναγκαίο ο φορέας διοίκησης με απόφασή του και με τη διαδικασία που ορίζεται στο άρθρο 21 του ν. 2971/2001 καθορίζει ή επανακαθορίζει τη χερσαία και θαλάσσια ζώνη.
Πέραν των ανωτέρω, είναι σαφές ότι η στρατηγική θέση των λιμανιών σε συνδυασμό με τη δυναμικότητα της ναυτιλίας και το φυσικό κάλλος της χώρας μας, προσφέρουν πανίσχυρο πλεονέκτημα στις μεταφορές και τον τουρισμό που όμως δεν εκμεταλλευόμαστε πλήρως. Ο λιμενικός μας τομέας, με τη σημερινή του μορφή και οργάνωση, δεν μπορεί να παρακολουθήσει τις εξελίξεις στις διεθνείς αλυσίδες μεταφορών και εφοδιασμού, ενώ οι συνθήκες του ανταγωνισμού διαρκώς οξύνονται. Παράλληλα, οι απαιτήσεις της Ε.Ε. αυξάνονται για τα ευρωπαϊκά λιμάνια, ενώ οι σημαντικές χρηματοδοτήσεις μειώνονται ή κατευθύνονται πλέον μόνο σε όσα έργα έχουν προστιθέμενη αξία για το διευρωπαϊκό δίκτυο και όχι για την περιφέρεια.
Ήδη το Υπουργείο μας εκπόνησε Εθνική Στρατηγική Λιμένων πενταετούς ορίζοντα η οποία θα παρακολουθείται και θα επικαιροποιείται, όπως θεσμοθετήθηκε πρόσφατα. Παράλληλα θεσμοθετήθηκε η Ρυθμιστική Αρχή Λιμένων, στην οποία και αποδίδεται μεγάλη σημασία εφόσον βασική προϋπόθεση για την επιτυχία των αποκρατικοποιήσεων είναι ένα σταθερό και ελκυστικό θεσμικό πλαίσιο που να εγγυάται ίσους όρους ανταγωνισμού. Στόχος είναι οι ουσιαστικές παρεμβάσεις στα λιμάνια της χώρας μέσω της προσέλκυσης επενδύσεων, ενώ η θέσπιση της δυνατότητας δημιουργίας δικτύων σημαίνει ότι οι λιμένες θα μπορούν να ομαδοποιούνται ανά περιοχές εφόσον ο υπεύθυνος φορέας για τις αποκρατικοποιήσεις εκτιμήσει πως έτσι η αξιοποίηση βελτιστοποιείται.
Θεσμοθετήθηκε με τον τρόπο αυτό το πλαίσιο για την ανάπτυξη συνεργασιών μεταξύ των λιμένων, σε ένωσή τους σε δίκτυα που θα επιτρέπουν διοικητική αυτοτέλεια αλλά ταυτόχρονα συνέργειες ή εξειδίκευση ώστε να εξυπηρετούνται οι περιοχές, αλλά και να αποφεύγονται οι επικαλύψεις χωρίς εξειδίκευση και στρατηγική. Υπάρχει περιθώριο για τεχνογνωσία και πρότυπα από τα μεγάλα λιμάνια στα μικρότερα, για αυτό το λόγο θεσμοθετήθηκε η Διεύθυνση Αξιοποίησης και Ανάπτυξης, η οποία θα χρησιμοποιήσει την τεχνογνωσία του ΤΑΙΠΕΔ, ώστε οι μητρικές να βοηθήσουν τις θυγατρικές και να εφαρμόσουν τις ίδιες αρχές σε αναλογική κλίμακα.
Με αυτή την πολιτική θα κατευθύνουμε καλύτερα και πιο ορθολογικά τις δημόσιες επενδύσεις και θα συνδυαστούν καλύτερα με τις ιδιωτικές. Οι προαναφερόμενες δράσεις δεν αφορούν μόνο τα μεγάλα λιμάνια, τα οποία βεβαίως πρέπει να είναι οχήματα ανάπτυξης. Αφορούν και τα μικρότερα αλλά σημαντικής περιφερειακής αξίας λιμάνια, για τα οποία με την κατάλληλη προβολή μπορεί να αναδειχθεί ενδιαφέρον όχι μόνο σε διεθνές, αλλά και σε περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο και να καλλιεργηθεί το ενδιαφέρον φορέων, επιμελητηρίων, κοινοπραξιών και εταιρειών που έχουν πρωτίστως όφελος να δραστηριοποιηθούν και να αναπτύξουν τα λιμάνια της περιοχής τους.»
