H εξαγορά της Olympic Αir από την Aegean Airlines μόνο αδιάφορη δεν μπορεί να αφήσει τη ναυτιλιακή κοινότητα. Αφενός διότι και στις δύο εταιρείες η μετοχική σύνθεση περιλαμβάνει αρκετά ναυτιλιακά κεφάλαια και αφετέρου η νησιωτική σύνδεση (ή … απομόνωση) της χώρας μας αποτελεί καίριο σημείο προβληματισμού για τη συγκεκριμένη εξαγορά.
Βέβαια ο ανταγωνισμός θα κλονιστεί και οι τιμές, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, θα ανέβουν (και άλλο). Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο επιβάτης θα πληρώνει περισσότερα, λαμβάνοντας υπόψη τη σταδιακή εγκατάλειψη της χώρας μας από πάρα πολλούς διεθνείς αερομεταφορείς, τη συρρίκνωση των δρομολογίων πολλών άλλων, την άνοδο στις τιμές των καυσίμων και τη άλογη φορολογία στις επιχειρήσεις. Η αλήθεια είναι όμως ότι η τραγική κατάσταση στην εσωτερική τουριστική κίνηση και η κατακόρυφη μείωση της επιβατικής κίνησης θα οδηγούσαν σε πιθανή πτώχευση τις δύο εταιρείες. Σωτηρία δεν υπήρχε, είναι πασιφανές.
Η νέα, μονοπωλιακή διάσταση της Aegean θα της επιτρέψει να πετάει σχεδόν μόνη της στο μεγαλύτερο μέρος των πτήσεων εσωτερικού (με ανταγωνιστή την επίσης οικονομικά μουδιασμένη Cyprus Airways σε λίγες ελληνικές μητροπόλεις). Επιπλέον η μείωση ή κατάργηση διεθνών δρομολογίων των αεροπορικών εταιρειών του ομίλου της Star Alliance από και προς Αθήνα και Θεσσαλονίκη καθιστούν την Aegean έναν νέο αλλά ίσως φιλάσθενο πρωταθλητή στη χώρα μας. Και αυτό διότι, παρά τις πολυβραβευμένες υπηρεσίες, η εταιρεία αντιμετωπίζει ήδη μεγάλες οικονομικές δυσκολίες και ως αντιπάλους αρκετά low cost μεγαθήρια που πετούν προς πολλές ευρωπαϊκές πόλεις όχι μέσω του ξεδιάντροπα ακριβού Αερολιμένα Αθηνών αλλά από πολυάριθμα πλέον επαρχιακά ελληνικά αεροδρόμια.
Με ζημίες, μετά από φόρους, για το 2011 που ανέρχονται σε 27,2 εκατ. ευρώ για την Aegean και 37,6 για την Ολυμπιακή και μειωμένη επιβατική κίνηση από 6-10% στο σύνολο του δικτύου τους για το πρώτο εννεάμηνο του 2012 σε συνάρτηση με αύξηση του συνολικού εταιρικού κόστους, η εξαγορά ήταν ένας προδιαγεγραμμένος μονόδρομος. Το μόνο όμως που ευχόμαστε σήμερα είναι να μην είναι μια απόφαση παρακινδυνευμένη σε αυτή τη δύσκολη περίοδο για τις ελληνικές επιχειρήσεις. Είναι βέβαιο ότι, το κράτος πρέπει να κάνει άμεσες ριζικές (και πιο φιλελεύθερες) τομές και παρεμβάσεις στους τομείς του τουρισμού και των μεταφορών: ας μην ξεχνάμε ότι το κράτος είναι δέσμιο της συμφωνίας του αναφορικά με το μονοπώλιο του Αεροδρομίου Αθηνών και ολιγωρεί ως προς τον εκσυγχρονισμό και την αναγκαία αυτονομία και ανταγωνιστικότητα των επαρχιακών αεροδρομίων. Διαφορετικά είναι βέβαιο ότι θα μπορέσουν να εισέλθουν αλλοδαποί αερομεταφορείς με υγιή κεφάλαια και μικρότερα κόστη και να εξαφανίσουν κάθε Έλληνα παίκτη στο χώρο. Εκτός και αν αυτό είναι τελικά το ζητούμενο.
